Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Brief aan Hans Spekman
BRIEF - Geachte heer Spekman,
Politici ontvangen regelmatig haat- of dreigmail. Blijkbaar is dat een gegeven. Een erg triest gegeven. Als partijvoorzitter van de PvdA ontkomt ook u niet aan een dagelijkse portie digitale verwensingen. Erg vervelend en soms ook beangstigend, kan ik me voorstellen.
Inmiddels bent u het dan ook zat. U bent het zat om de – uiteraard anonieme – scheldpartijen weerloos te incasseren en besloot een aantal mails inclusief de naam van de afzender, op Facebook te zetten. Daarbij riep u op tot meer fatsoen op internet, dat volgens u steeds meer het ‘afvalputje wordt van de Nederlandse samenleving’.
Vooropgesteld: ik kan me goed voorstellen dat het erg onprettig is, om maar een eufemisme te gebruiken, om dagelijks met dit soort mails te worden bestookt. Ik vind ook dat u volledig in uw recht staat om de naam van de afzender te publiceren, hoewel ik niet verwacht dat het een echte naam is en er dus niet heel veel nut in zie. Behalve dat het misschien voor wat tijdelijke opluchting voor u heeft gezorgd.
Dat gezegd hebbende, vind ik uw gevolgtrekking dat het internet het afvoerputje van de [Nederlandse] samenleving is, nogal naïef. Om te beginnen is er helemaal niets Nederlands aan Het Internet en ten tweede is het nogal wat meer dan alleen een podium om anoniem haatmail te versturen. Het Internet behoort tot belangrijkste innovaties uit de geschiedenis van de mensheid. Het Internet heeft het leven aanzienlijk vergemakkelijkt en uw en mijn dagelijkse gang van zaken zouden er totaal anders uitzien zonder. Niet gek voor een medium dat pas sinds halverwege de jaren negentig gemeengoed is, kunt u nagaan hoe het er over 20 jaar aan toe gaat!
Ook GeenStijl kan niet zonder dodebomenjournalistiek
DATA - Nieuwsblogs als GeenStijl halen graag uit naar ‘oude media’. Maar zijn deze nieuwe media wel zo vernieuwend?
Ergens halverwege de documentaire Page One: Inside The New York Times laat journalist David Carr een uitgeprinte versie van de website newser.com zien. Hij heeft alle verhalen eruit geknipt die afkomstig zijn uit de oude media en wat hij omhoog houdt is een rafelig blaadje met alleen maar grote gaten. Geen inhoud.
Het is het New-York-Times-effect: Ieder verhaal dat de krant schrijft, vind je uiteindelijk terug in de andere media. Vaak zonder dat de herkomst ervan duidelijk is. En zonder dat de krant ervoor wordt betaald.
Hetzelfde gebeurt in Nederland. Neem nou een blog als – ik noem maar wat – GeenStijl.
Sargasso schraapte alle linkjes uit alle posts die op GeenStijl zijn verschenen, ooit. Het zijn er meer dan 95 duizend, verspreid over een periode van meer dan negen jaar. Al die linkjes zijn verwijzingen naar stukjes op andere sites (meestal zonder die sites expliciet te noemen). Die stukjes vormen de basis, de aanleiding voor de blogpost op GeenStijl zelf. Zo werkt het internet nou eenmaal, die onderlinge verwevenheid is de kracht van de blogosfeer. Maar het zegt ook iets over de relatie tussen oude en nieuwe media.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Duiding stijlloze opsporingsmethode Eindhoven 8
Nuchter commentaar op hoe Geenstijl en Powned de regels rondom opsporing van verdachten proberen te veranderen. Ze doen heus niet alles fout maar moeten wel eerlijk zijn over hun motieven en zich aan de regels houden.
#Dezeweek | De wereld een Top 2000-lijst
COLUMN - Net als je even inkakt, prikken onze Vaste Gasten je elke werkdag om 15.30 uur weer wakker met hun scherpe pennetjes. Vandaag: Peter Buurman, over makke schapen op Facebook en leeghoofdigheid bij DWDD.
Toen het bij De Wereld Draait Door over de Top 2000 ging, vatte ik het malle idee om te gaan stemmen. Er bestaan op deze aardbol mensen voor wie deze lijst als een soort religie is: Bohemian Rhapsody niet op één zetten, is als het afbeelden van Mohamed. Ik heb eigenlijk niets met de Top 2000 en ik kwam er weer even fijn achter waarom.
Je mocht op twintig nummers stemmen, waarvan je er vijftien koos uit een voorselectie en je de ruimte had om zelf vijf suggesties te geven. Aangezien de voorselectie voornamelijk bestond uit nummers die ik niet leuk vond, waren de vijf open suggesties veel te weinig om te laten zien wat ik wél leuk vond. De oplossing was simpel: gewoon niet stemmen.
In dezelfde week stroomde mijn Facebooktimeline vol met mensen die graag hun privacy wilden claimen. Naar mijn idee is Facebook (veel privacylozer wordt het niet) een hele rare plek om dat te doen, maar blijkbaar waren mensen bang dat Zuckerberg’s concern rechten op hun foto’s en informatie had. Dit had iemand anders namelijk op het internet gezet, dus dan zou het wel waar zijn. Zonder het kritisch te bekijken werd het klakkeloos van elkaar gekopieerd. ‘Nee Zuckerberg, je mag niet aan mijn spullen zitten.’ In de verwachting dat dat dan ook niet zou gebeuren. (Want zo werkt recht toch!? Gelukkig legt CollegeHumor kort uit waarom dit zo achterlijk is).
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Stop eens met dode bomen knuffelen
OPINIE - Onderbouwde kritiek op de hier eerder verschenen link-analyse van Geenstijl
Syrië is van het internet verdwenen
Syrië is van het internet verdwenen, afgesloten.. schluss.. op alle grafiekjes..
Democratie buiten werking stellen om democratie te redden is, nou ja, een beetje een raar idee
Marc Chavannes over internet en rechten
Open internet bedreigd door voorstel ITU controle te geven
OPROEP - Op 3 december praat de wereld over voorstel om controle internet bij de ITU te leggen. Dat zou betekenen dat een gesloten organisatie, waarin alle overheden van de wereld een gelijke stem hebben, bepaalt wat wel en niet mag op internet en vooral wie toegang krijgt en hoe.
Overigens proberen de telco’s net zo hard meer invloed te krijgen. Kortom, een belangrijke bijeenkomst waar best wat meer aandacht aan geschonken mag worden.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.