Integratie

Momenteel ben ik De Gouden Eeuwen van Andalusië aan het lezen van Maria Rosa Menocal (uitgegeven bij de leukste uitgeverij van Nederland: Bulaaq). Het is een populair boek zonder wetenschappelijke pretenties dat in de vorm van een reeks biografische schetsen een aantal vensters opent op de geschiedenis van al-Andalus, islamitisch Spanje. Het boek is met enthousiasme geschreven en leest als een trein. De schrijfster beperkt zich in haar boek niet tot de grenzen van haar onderwerp: Spanje, maar laat de lezer ook kennismaken met de invloed die islamitisch Spanje tot in Parijs en Londen heeft gehad. Daarmee maakt Menocal de reikwijdte van de netwerken die er in het middeleeuwse Europa lagen mooi inzichtelijk. Dat laatste maakt het boek toch tot een aanrader. Want het enthousiasme waarmee het boek geschreven is, geeft het ook een keerzijde: het beeld van islamitisch Spanje, vooral onder de Umayyaden, is soms wel héél erg roze. De veelgeroemde tolerantie en vrijheid van godsdienst in al-Andalus was er wel degelijk, maar was er alleen verhoudingsgewijs.  Van de werkelijke invulling van die tolerantie en vrijheid in de Andalusische praktijk zouden we tegenwoordig behoorlijk schrikken. Was al-Andalus nu een bestaande staat, dan zou zelfs Nederland daar graag vluchtelingen uit opnemen.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 12-10-2022
Waan van de dag

Turkse-Nederlandse jongeren radicaliseren niet

, door

Schattingen van het aantal radicale en extremistische Turkse Nederlanders lijken eveneens op een zeer beperkte omvang te wijzen (….). Onder Turkse Nederlanders lijkt extremistisch gedachtegoed nauwelijks weerklank te vinden.

In de maalstroom van negatieve berichtgeving over het radicaliseren van islamitische jongeren een noodzakelijk tegengeluid.

Het is dan ook logischer de vraag te stellen wat de Turks-Nederlandse jongeren van criminaliteit en verregaande radicalisering weerhoudt.

De onderzoekers schetsen een genuanceerd beeld van hoe de Turks-Nederlandse jongeren zich in onze samenleving begeven, en geven verschillende redenen waarom radicalisering niet lijkt aan te slaan. Een daarvan (“de sterke interne gerichtheid en de hechtheid van Turks-Nederlandse gemeenschappen [draagt] bij aan een positievere zelfidentiteit en een vermindering van gevoelens van uitsluiting en discriminatie”) is opvallend. Daar waar in het verleden het terugtrekken in eigen kring erg negatief werd beoordeeld opperen de onderzoekers dat het radicalisering tegen kan gaan.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Photocapy (cc)

Inburgeringscursus is noodzakelijk

, door

OPINIE - De huidige inburgeringstoets is helemaal uit de hand gelopen tot een soort –kostbaar- toelatingsexamen voor Nederland.Oorspronkelijk was het niet meer en minder dan een hulpmiddel om vertrekkende emigranten te vertellen hoe Nederland in elkaar stak en het Nederlands te leren. Toch is een inburgeringscursus nodig, schrijft Jan Beerenhout. 

Elke gewone toerist met meer belangstelling dan voor zon en strand koopt of leent een goede reisgids om zich vooraf op de hoogte te stellen van lokale bezienswaardigheden en eigenaardigheden: om je wat thuis te kunnen voelen. Nederlandse emigranten konden een halve eeuw geleden al terecht bij bijvoorbeeld de Katholieke Emigratie Centrale. In ons verzuilde land hadden we meer organisaties voor vertrekkende Nederlanders. ‘U wilt naar Canada? Wij leren u hoe het leven daar gaat.’

Een goede inburgeringscursus maakt dat de vreemdeling inboorling wordt, en zich op zijn/haar gemak voelt, en niet wegens culturele invaliditeit een beroep moet doen op de overheid. 

Voor een tijdelijk verblijf dienen de eisen, te stellen aan de immigrant, anders/minder te zijn, dan voor de immigrant die zich hier permanent wil vestigen. Daarom moet een inburgeringstraject in twee delen geknipt worden. Voor de expat (tijdelijke werknemer), en voor de naturalisandus

Voor een permanent verblijf mét naturalisatie kan men andere eisen stellen, namelijk dat de immigrant zich zelfstandig in Nederland staande kan houden. Daarvoor is minimaal de eind-kennis van een basisschoolleerling nodig. Die inburgering kan onder de Leerplichtwet worden opgenomen, die dan niet alleen een leeftijdscriterium dient te kennen, maar ook een kennis-criterium. Men is leerplichtig zolang men minder (talen-)kennis heeft als een basisschoolleerling van Groep 8, die ‘met lof’ de lagere/basisschool verlaat.

Foto: FaceMePLS (cc)

Integratietoets zorgt voor uitsluiting

, door

ANALYSE - De huidige integratietoets, verplicht sinds 2003, is niet geschikt voor veel potentiële nieuwe Nederlanders, concludeert juriste Ricky van Oers in haar proefschrift. Een deel zal eerder afhaken dan integreren en daarmee mist de toets zijn doel.

Immigranten die legaal en al langer in Nederland verblijven en die Nederlander willen worden, zijn in Nederland sinds 1 april 2003 verplicht om een taal- en integratietoets te halen. Deze toets is indertijd ingesteld met het doel integratie te verbeteren; migranten die hier permanent blijven wonen, moeten zo compleet mogelijk geïntegreerd zijn, zo was de gedachte. Uit mijn proefschrift blijkt echter dat de integratietoets juist averechts werkt voor veel van de potentiële Nederlanders. Ik vergeleek de praktijk van de integratietoetsen in Nederland met de situatie in Duitsland en Groot-Brittannië, twee landen die ook van hun toekomstige burgers eisen dat ze slagen voor een geformaliseerde taal- en kennis van de samenlevingstoets. Ook in deze landen blijkt de toets niet altijd bij te dragen aan een betere integratie.

Toets leidt niet tot betere integratie

Een van de problemen van de integratietoets die ik in mijn onderzoek ben tegengekomen, is dat de vragen vooral zijn toegesneden op de middenmoot. Daarmee wordt het voor een deel van de migranten die Nederlander (of Duitser, of Brit) willen worden, onmogelijk om de toets ooit te kunnen halen. Het gaat hier bijvoorbeeld om getraumatiseerde vluchtelingen, vrouwen in achterstandsposities, analfabeten, laag opgeleiden of ouderen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour

Quote du jour | Allochtoon

, door

Ik zie mijn toekomst hier, zij daar. Toch ben ik in theorie allochtoon, van elders afkomstig. Als kind van Marokkaanse ouders heb je zo per definitie een achterstand. En hoe werk je die weg? Door je te bewijzen. Dat is an sich al een gotspe.

De verwachtingen voor mij als hier geboren allochtoon zijn hooggespannen. Zo’n beetje iedere autochtoon denkt eisen te mogen stellen. Ik zou moeten integreren, en mij aanpassen aan de Nederlandse cultuur, normen en waarden. Voor de een betekent dat studeren en werken. Voor de ander moet ik daar mijn hoofddoek voor afdoen.

Foto: FaceMePLS (cc)

Mevrouw Ezzeroili, ik ben niet de Nederlander maar uw buurman

, door

Thomas van Aalten voelt zich aangesproken door de klacht van een Marokkaanse vrouw.

Laila Ezzeroili publiceerde vandaag op de site van de Volkskrant een felle opinie naar aanleiding van het gewraakte ‘Marokkanendebat’ in de Tweede Kamer. ‘Ik erger me,’ schrijft ze. ‘Steeds meer. Aan de Nederlanders. En aan de Marokkanen. Inderdaad, aan de Marokkanen.’ Haar ergernis is tot op zekere hoogte begrijpelijk, maar in haar recente stuk vliegt zij juist uit de bocht als ze kritiek uit op de werkwijze van scholen en voorscholen in Amsterdam.

Ezzeroili begint haar stuk al mopperend met: ‘Mijn jongste dochter zit op een voorschool in een Amsterdamse probleemwijk. Ik vermijd het loze ‘krachtwijk’. Amsterdam Zuid, dat is een krachtwijk. Amsterdam Nieuw West is krachteloos. Niet door een gebrek aan integratie, maar door een teveel aan betuttelende instituties die de bewoners inprenten dat ze ‘onaf’ zijn en nog veel moeten leren om volwaardig burger te kunnen zijn.’

Ten eerste juich ik, toevallig ook bewoner van dat stadsdeel met schoolgaande kinderen, het aandachtige oog van een school juist toe; een ouderavond waar een ander familielid bij aanwezig moet zijn omdat moeder of vader de taal niet kent, vind ik eerlijk gezegd inderdaad ‘onaf’. Ik heb het zien gebeuren dat een kind moest tolken. Mij lijkt dat als ouder zeer onprettig.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Arabieren kijken met Hassnae Bouazza

, door

INTERVIEW - Het veelbesproken boek “Arabieren kijken” van Hassnae Bouazza is bedoeld als ‘kijkje in de gemiddelde Arabische woonkamer (en soms slaapkamer),’ zegt de schrijfster. Slaagt zij daarin?

Arabieren kijken van Hassnae Bouazza is een verfrissend en geslaagd boek. Een boek waarin de Arabische wereld weer een menselijk gezicht krijgt; dat laat zien dat Arabieren méér zijn dan ééndimensionale vlaggenverbranders, vrouwenonderdrukkers en geboren straatrovers.

Dat een boek met een dergelijk voor de hand liggende boodschap ‘verfrissend’ kan worden genoemd is natuurlijk veelzeggend. Een gezonde kijk op Arabieren hebben we blijkbaar al lang niet meer. Gezien de reële problemen met Islamitisch terrorisme en Marokkaanse veelplegers (die we voor het gemak maar even collectief onder de Arabieren scharen) is dat ook weer niet helemaal onbegrijpelijk. Niettemin kijken we wel degelijk – mede dankzij onze nationale media – met een overdreven verwrongen blik naar de Arabische wereld, net als naar hen die daaruit afkomstig zijn.

Arabieren kijken biedt hieraan een welkom tegenwicht. Zo bestaat een groot deel van het boek uit een beschrijving van Arabische populaire cultuur, waaronder films, muziek en soaps. Vooral deze hoofdstukken zijn effectief. Om George Orwell te parafraseren: Iemand die soaps kijkt is geen terrorist, maar overduidelijk een medemens, gelijk aan jezelf, waar je niet graag een drone op afstuurt.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Waan van de dag

SCP: niet-westerse migranten veel harder getroffen door crisis

, door

Aldus de Volkskrant:

De werkloosheid onder niet-westerse migranten is ruim driemaal zo hoog als onder autochtonen: 16 tegen 5 procent. Vooral bij jongeren is het verschil groot: 28 tegen 10 procent.

Nog wat cijfers:

Anderhalf jaar na afronding van het mbo is 19 procent van niet-westerse migrantenjongeren werkloos, tegenover 5 procent van de autochtone Nederlanders. Van niet-westerse migranten met een hbo-diploma is na anderhalf jaar 15 procent werkloos. Bij autochtonen is dat 6 procent.

Vooral voortijdige schoolverlaters van Marokkaanse origine zijn zeer vaak werkloos (59 procent). Niet-westerse migrantenjongeren die wel werken hebben in ruim tweederde van de gevallen een flexibele baan.

Waan van de dag

Gemengde wijk maakt bewoners toleranter

, door

Zo blijkt uit nieuw internationaal onderzoek:

In wijken met veel allochtonen krijgen autochtonen de neiging zich terug te trekken en nemen vooroordelen toe. Toch zijn het niet de blanke gezinnen in witte buitenwijken die toleranter zijn ten opzichte van nieuwkomers, maar juist de mensen die in gemengde wijken wonen.

Maar wat is precies een ‘gemengde wijk’?

Vorige Volgende