KRAS | Profiteren

Werkenden gaan er het meest op vooruit, aldus het prinsjesdaggebeuren, ontvangers van uitkeringen het minst. Dat is logisch. Om uitgerekend als de economie in een crisis zit ervoor te kiezen werkeloos thuis te zitten in plaats van de handen uit de mouwen te steken, vraagt natuurlijk om een afstraffing. Dan verdien je het ook niet om mee te profiteren wanneer de mensen die wél hard doorwerkten het vaderland uit het moeras getrokken hebben. Bedenk, voor u "neoliberale kwatsj!" roept, ook nog even dit: rijke mensen hebben aangetoond dat ze handig zijn met geld, want anders hadden ze er niet zoveel van. Arme mensen juist het tegenovergestelde. Dus is het verstandig om steeds grotere porties geld in beheer te geven bij rijke mensen. Kwestie van koppie koppie. Met vriendelijke groet, de komende jaren.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten
Foto: stanjourdan (cc)

Utopisch en radicaal

OPINIE - Kritische kanttekeningen bij nieuwe voorstellen voor een basisinkomen.

Het is een aardig fenomeen: de oplaaiende discussie over het basisinkomen. Het onderwerp was tot voor kort nieuw. Ik kende Thomas More en Thomas Paine uit de vakliteratuur, maar deelde hun denken in bij het utopisme. Dat is zoiets als: niet serieus.

Toen ik serieuze voorstanders van het basisinkomen tegenkwam, moest ik me voorstellen hoe de Haagse ambtelijke en politieke toppen zouden reageren op voorstellen tot invoering. Omdat ik daar een paar decennia tussen heb gelopen, had ik een idee hoe dat zou gaan.

Mijn intuïtie zei: dat wordt niks, omdat de echte machthebbers er niet over willen praten. Maar wie zijn dat dan en waarom zouden ze dat niet willen? Het is wel vaker dat wat zweverige fantasten teveel geld willen uitgeven, dus er is geen reden om daarvan in paniek te raken.

Manifestatie en discussie

Op maandag 18 september, de dag voor Prinsjesdag heeft de Vereniging Basisinkomen een manifestatie op het Plein in Den Haag; inzet, meer bekendheid geven aan het idee, discussie over invoering bevorderen.

Op 16 oktober heeft het NPI een discussiemiddag in Nieuwspoort georganiseerd, die zich beweegt rond een concept onderzoekprogramma naar het basisinkomen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Quote du jour | Lagere inkomens

En dat wij de lagere inkomens in de steek zouden laten is echt niet meer dan beeldvorming. D66 en de ChristenUnie denken in een gat te kunnen springen dat er helemaal niet is. De zorg voor de lage inkomens staat nog steeds als een van de pijlers van het regeerakkoord. Dat hebben we dit jaar laten zien in de loonstrookjes. […]

Dit kabinet voert voor het eerst sinds het kabinet-Den Uyl, voor het eerst in veertig jaar dus, weer een actieve inkomenspolitiek. Dat wil echter niet zeggen dat het gemakkelijk is om je als partij te profileren.

Foto: mac42 (cc)

Duitse werknemers zijn jarenlang tekort gekomen

ELDERS - Over een maand zijn er bij de buren verkiezingen voor een nieuw parlement.

Dat er belangrijke Duitse verkiezingen op komst zijn: het zal de gemiddelde Nederlander Wurst zijn, schreef René Cuperus deze week in De Volkskrant. Dat heeft dan ook alles te maken met de gemiddelde journalist en de mainstream media. De Amerikaanse binnenlandse politiek lijkt soms van groter belang dan de koers van een land dat in Europa de toon aangeeft en waarmee Nederland economisch hecht verbonden is.

Het is misschien ook niet spannend genoeg. Merkel stevent af op haar vierde overwinning, ze staat in de polls op 38-40%. De sociaal-democraten schommelen onder leiding van Martin Schulz tussen 22 en 24 procent. Die percentages zeggen overigens nog niet zoveel als je weet dat 46% van de kiezers nog niet weet op welke partij ze gaan stemmen. Als Merkel weer wint, is het vervolgens nog de vraag met wie zij dan verder gaat regeren. Waarschijnlijk niet nog eens met de SPD. Een driepartijencoalitie, ongewoon voor Duitsland, is niet ondenkbaar, maar zal een hoop onzekerheid met zich meebrengen.

Een belangrijk onderwerp in dit rijke land is de voortdurende armoede bij een groeiend deel van de bevolking. Daarbij kwam deze week het bericht dat zo’n 40% van de Duitse werknemers een lager reëel loon heeft dan twintig jaar geleden. De rijkdom is in dit land verre van eerlijk verdeeld.

Foto: Terry King (cc)

Scheef

COLUMN - We hebben collectief besloten dat scheefwonen fout is. Wanneer een huurhuis een te klein deel van iemands inkomen vergt, mag de huurprijs worden verhoogd. Zo iemand woont immers evident ‘te goedkoop’, en dat is niet de bedoeling, vinden we.

Nu kan ik me terdege voorstellen dat je als overheid een woonpolitiek wilt voeren. Dat je graag ziet dat goedkope huurhuizen worden uitgegeven aan mensen met een laag inkomen, en wilt bevorderen dat wie inmiddels meer is gaan verdienen, doorstroomt naar een duurdere woning.

Maar daar zijn toch betere methodes voor dan elke inkomensstijging van huurders, sinds zij hun intrek in een pand namen, bestraffen met een fikse huurverhoging? De overheid krijgt er niet meer inkomsten door en wint er geen millimeter extra speelruimte mee op de woningmarkt; noch komen er daardoor meer huurwoningen beschikbaar.

De enige partij die beter wordt van dit beleid, zijn de verzamelde woningcorporaties. Zij mogen plots, met dank aan de overheid, hogere huren innen, zonder dat daar enige prestatie tegenover staat. Meer bouwen doen ze al jaren niet, en sinds deze maatregel is het zelfs in hun belang om in- en doorstroom te belemmeren: van deze recent uitgevonden scheefhuurders kunnen ze voor dezelfde woning immers veel meer geld innen dan van ‘horizontale’ huurders.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.