Gele bonden, of hoe Nokia & IKEA de vakbond slim buiten spel zetten

Voor werkgevers zijn vakbonden maar lastig. Daarom houden ze een vakbond het liefst in de greep met een eigen bedrijfsvakbond, ook wel 'gele bond' genoemd. Dat hoort niet, maar het gebeurt wel.  Ik dacht altijd dat de uitdrukking gele bond afkomstig was uit Amerika; waar “yellow” staat voor laf. Maar de oorsprong van 'gele bonden' ligt in Frankrijk bij de Federation Nationale des Jaunes de France. De definitie is volgens ILO: A union limited to a single company which dominates or strongly influences it, thereby limiting its influence. Een vakbond binnen een enkel bedrijf, welk de vakbond domineert of sterk beïnvloedt, om zijn invloed te beperken. Bonden die het op een akkoordje gooien met een werkgever en de FNV buitensluiten, zijn dus niet per definitie gele bonden. Maar het feit dat het gebeurt en de daarop volgende verontwaardiging van de FNV, laat de zwakte van de Nederlandse vakbeweging zien. We zijn allemaal muizen, maar FNV is de grootste muis.

‘IKEA omzeilt Nederlandse wet met Slowaakse chauffeurs’

Zo kopt de Volkskrant:

IKEA omzeilt Nederlandse wetgeving voor transport door de inzet van goedkope Slowaakse chauffeurs. Het meubelconcern gebruikt hiervoor een Slowaaks uitzendbureau. De vakbond FNV heeft vanwege deze praktijk een klacht ingediend bij de inspectie van het ministerie van Infrastructuur en Milieu. […]

Oost-Europese chauffeurs wonen weken, zo niet maanden in hun vrachtwagen. Ze zouden minimaal een weekend in de veertien dagen buiten hun vrachtwagen moeten overnachten. Ze rijden volgens de Europese wet te veel ritten in Nederland. Bovendien worden ze onderbetaald. Wie in Nederland werkt hoort ten minste het Nederlandse minimumloon te krijgen.

Een Slowaakse chauffeur verdient 420 euro bruto per maand, blijkt uit contracten die in het bezit zijn van de Volkskrant. Dat loon wordt met onkostenvergoedingen opgekrikt tot 1.300 euro netto. Een ervaren Nederlandse chauffeur komt in een vergelijkbare situatie op 3.000 euro netto uit.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

minimax | IKEA

MINIMAX - Elke keer als ik iets van IKEA in elkaar zet, beloof ik mezelf nooit meer iets van IKEA te kopen. Per kastje of bed gebeurt het me zo’n drie of vier keer dat ik een paar stappen terug moet doen omdat ik voor een bepaalde handeling het verkeerde schroefje heb gebruikt. Ik verdenk IKEA ervan dat ze het erom doen. Sommige schroefjes lijken zo op elkaar dat ik me afvraag waarom ze überhaupt van elkaar verschillen. Er zitten bij IKEA ongetwijfeld ingenieurs en designers die er een sport van maken om de juiste balans te vinden tussen mij gek krijgen en ervoor zorgen dat ik nog in staat ben het meubelstuk in kwestie in elkaar te zetten. Ergens hoorde ik dat IKEA in de top 5 van staat van aanleidingen om te scheiden. Ik heb het maar van horen zeggen, maar ik kan het me goed voorstellen. Het ware IKEA-genie is in staat een echtpaar tot zulke waanzin te drijven dat de man vrouw en kinderen verlaat om nog diezelfde week naar de IKEA te gaan en een nieuwe slaapbank voor zijn in de gauwigheid gehuurde, ongemeubileerde kamertje te kopen.

Foto: Rupert Ganzer (cc)

Kwaliteit

COLUMN - We kijken massaal naar DWDD, eten liever Goudse kaas uit Duitsland dan authentiek Goudse en richten ons huis in met Ikeameubels. We houden niet van kwaliteit.

Nederlanders die over kwaliteit praten – heeft u ook altijd het idee dat ze de kwaliteit van de opbrengst bedoelen? Ik wel. Neem bijvoorbeeld Goudse kaas. Ik heb bij Campina Goudse kazen het magazijn in gereden die in Duitsland waren vervaardigd. Nou eet u Goudse alsof het niks is, maar deze kaas heeft een zekere naam en faam in het buitenland.

Van enige bescherming van de authenticiteit wil niemand in Nederland echter horen, want een eventuele Goudse kaas “BOB” (wat in Italië DOP heet), dat is maar lastig voor de kaasindustrie. Die koeien moeten dan in de streek rond Gouda gemolken worden en de kaas mag dan niet meer in Tilburg worden vervaardigd. Het gevolg is dat Goudse kaas ook in Duitsland of pak ‘m beet Guangzhou gemaakt mag worden. Dat zal me een kwaliteit opleveren! Inmiddels is hier in Italië de Leerdammer, merknaam van een ‘moderne’ kaas die pas sinds 1977 verkrijgbaar is, makkelijker te vinden dan een mooi stuk Goudse. En maar klagen dat we geen culinaire traditie hebben. Goh, hoe zou dàt toch komen?

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

FSC-keurmerk blijkt waardeloos

Volgens onderzoek van de Zweedse milieuorganisatie Skydda Skoggen kapt Ikea’s dochterbedrijf Swedwood op grote schaal oerbos in Karelië, het stuk Rusland dat tegen Finland aanligt. Ikea’s hout is voorzien van het FSC-keurmerk, dat een garantie zou moeten zijn voor verantwoord bosbeheer. Een clash tussen milieuorganisatie, grootbedrijf en certificeerder. Tot zover niet zo heel veel bijzonders, er is in dit soort gevallen altijd veel ruimte voor interpretatie.

Maar dan komt het verweer van FSC in de Volkskrant: “Swedwood maakt afspraken volgens de Russische wet- en regelgeving. De waarde die de Russen hechten aan oerbos is anders dan de Zweden. Bovendien laat Swedwood 6.000 hectare in het gebied met rust.”

Allemachtig! De hele gedachte achter certificaten is nou juist dat westerse bedrijven die opereren in landen met zwakke regelgeving zich binden aan strikter ethisch gedrag dan lokaal gebruikelijk. Rusland is zo corrupt als wat en aan bossen hecht men weinig meer dan economische waarde. Als FSC het logisch vindt dat Swedwood zich aan die normen houdt, is het label waardeloos. Het zegt niet meer dan: “Dit hout is hoogstens verantwoord wanneer het uit een goed gereguleerd land komt, want als de lokale regering er een eind op los kapt, vinden wij het duurzaam om daaraan mee te doen.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ikea ontwikkelt woonwijk Almere

[speld]

Logo Ikea (Foto: Flickr/Steve Webel)

Adri Duivesteijn, wethouder Ruimtelijke Ordening in Almere, heeft zijn pleidooi voor particuliere woningbouw kracht bijgezet met een nieuwe en spraakmakende deal. Ikea’s nieuwste wijk wordt door de bewoners zelf aangelegd. Aanstaande woensdag tekent Duivesteijn een contract met het IKEA-concern voor de levering van vijfduizend individuele huizen en inboedels voor Billytown. De voorintekening voor nieuwe bewoners loopt storm.

Een complete IKEA-woonwijk wordt opgetrokken rondom de nieuwe vestiging van het bedrijf in Almere-Oost, alles in het zo kenmerkende Scandinavische design. IKEA zorgt voor de infrastructuur, met Ansluta-riolering (€ 25 p/m) en Lampi straatlantaarns (€34,95 p/stuk). Het bedrijf neemt ook de horecavoorzieningen op zich, en belooft knakworsten voor een euro en onbeperkt frisdrank. De wijk kent verder een Expedit parkeergarage, een zeer grote ballenbak en verschillende sportvoorzieningen, zoals Tennisrekket tennisbanen en een Plæns wedstrijdzwembad.

Duivesteijn: “Nederlanders hebben van oudsher een echte pioniersgeest. Iedereen heeft wel eens een IKEA-bed of -kast in elkaar gezet, een huis moet dan ook geen probleem zijn. We hebben de toezegging dat er extra streng wordt gecontroleerd op de aanwezigheid van voldoende schroefjes in de pakketten, om frustraties te voorkomen.” De straatnamen zijn in samenwerking met IKEA gekozen. Zo is er het centrale Billyplein en het Kramforsplatsoen. Een woning aan de luxere Ektorpsingel is al verkrijgbaar voor € 200.000,- exclusief bezorg- en montagekosten. De goedkopere Malm-driekamer-appartementen aan de Faktumstraat zijn er (wederom exclusief bezorg- en montagekosten) al vanaf 150.000 euro.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Pagina 23

At first sight it might look like an IKEA commercial. Instead, Page 23 is a beautiful 4 minutes short movie that describes a surreal yet real world many of us might live in. The language spoken is Dutch but it’s with English subtitles.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendcollege | Shoppen bij Ikea

Professor Alan Penn describes the way that architects use space to sell you things, showing how space creates patterns of movement, bringing you into contact with goods. In IKEA though, the story gets more interesting, here the designers deliberately set out to confuse you, drawing you into buying things that are not on your shopping list.

Volgende