COLUMN - We kijken massaal naar DWDD, eten liever Goudse kaas uit Duitsland dan authentiek Goudse en richten ons huis in met Ikeameubels. We houden niet van kwaliteit.
Nederlanders die over kwaliteit praten – heeft u ook altijd het idee dat ze de kwaliteit van de opbrengst bedoelen? Ik wel. Neem bijvoorbeeld Goudse kaas. Ik heb bij Campina Goudse kazen het magazijn in gereden die in Duitsland waren vervaardigd. Nou eet u Goudse alsof het niks is, maar deze kaas heeft een zekere naam en faam in het buitenland.
Van enige bescherming van de authenticiteit wil niemand in Nederland echter horen, want een eventuele Goudse kaas “BOB” (wat in Italië DOP heet), dat is maar lastig voor de kaasindustrie. Die koeien moeten dan in de streek rond Gouda gemolken worden en de kaas mag dan niet meer in Tilburg worden vervaardigd. Het gevolg is dat Goudse kaas ook in Duitsland of pak ‘m beet Guangzhou gemaakt mag worden. Dat zal me een kwaliteit opleveren! Inmiddels is hier in Italië de Leerdammer, merknaam van een ‘moderne’ kaas die pas sinds 1977 verkrijgbaar is, makkelijker te vinden dan een mooi stuk Goudse. En maar klagen dat we geen culinaire traditie hebben. Goh, hoe zou dàt toch komen?
En dan kwaliteitsmedia. Breek me de bek niet open. Terwijl u naar snelle praatprogramma’s kijkt waar elke gast vijf minuten krijgt om, constant onderbroken, zijn zegje te doen, zit ik op prime time op één van de publieke zenders van dit land te kijken naar een gesprek van twintig minuten met twee grootheden uit de klassieke muziek: Zubin Mehta en Daniel Barenboim. Nu spreken beide heren Italiaans en dat vergemakkelijkt de boel enorm, maar ook de alleen Engels sprekende auteur Salman Rushdie was onlangs te gast, samen met de nog altijd onder politiebewaking levende Roberto Saviano. Deze mensen worden niet na vijf minuten weggeapplaudiseerd, en ze krijgen ook niet te maken met een extremistische Vollidiot waarmee ze moeten ‘discussieren’, zoals bijvoorbeeld Mariska Orban-De Haas.
Deze programma’s zijn af en toe best een beetje saai – klassieke muziek kan me bijvoorbeeld grotendeels gestolen worden – maar ik hoef niet te kijken. En dat snappen ze niet in Hilversum. Ik moet kijken, want alles wordt afgerekend op kijkcijfers. Dat is de kwaliteitsnorm die in Nederland heerst. Serieuze TV is verbannen naar de zomermaanden, met een paar avonden Zomergasten. Ooit heeft waarschijnlijk iemand aangetoond dat mensen na vijf minuten gesprek beginnen weg te zappen. En sindsdien is het beleid om er de gasten doorheen te jagen gelijk kazen door de etiketteermachine van Campina. Maar we hebben drie publieke netten, beste lezer. Die hoeven niet altijd allemaal alle kijkers te willen trekken.
De geschreven pers is al niet veel beter. Wat voor wetenschap doorgaat in de krant, is door een goedwillende amateur in vijf seconden af te fakkelen. Een “scherpe cartoon” blijkt een plaatje uit het lesboek voor groep acht: “Welke uitdrukking wordt hier verbeeld?” Inhoudsloos gelul of aantoonbare, racistische getinte leugens (en ik bedoel het artikel van Niemöller, niet dat van NRC Next) worden voor opinie versleten. Echte, doorwrochte, met kennis van zaken uitgesproken opinie, dat moet zo snel mogelijk worden gesloopt, en nog wel door de man waar zelfs een armetierige, niet universitair geschoolde krabbelaar als ik nog gehakt van kan maken.
Nu gaan we voor de zoveelste keer meemaken dat er een Nederlandse Huffington Post gaat ontstaan (De Joop, ook al zo’n krachtig kwaliteitsforum, ambieert dat eveneens), en wel onder de bezielende leiding van Bert ‘Rifaap’ Brussen. Vind u het heel erg dat ik al een beetje denk te weten hoe dit gaat aflopen? Het wordt een jacht naar clicks met “pakkende” koppen à la Powned, gekanker op de concurrentie à la Brussen en veel, heel veel korte niksmeninkjes van dezelfde niksmensen die Brussen nu al jaren omringen. Want jongeren ‘zijn van de twittergeneratie en beslissen binnen twaalf seconden of ze iets gaan lezen.’* En dan mag het vooral niet te moeilijk allemaal.
De Nederlander drinkt zijn Beaujolais Primeur en denkt dat dat hem een wijnkenner maakt. De Nederlander zit in een Ikea-interieur met Des Bouvrie-accenten en vindt zich een halve designer. De Nederlander leest onsamenhangende stukkies op internet en denkt dat hij daarmee geïnformeerd wordt. De Nederlander weet niet meer wat kwaliteit is.
Reacties (44)
“De Nederlander leest onsamenhangende stukkies op internet en denkt dat hij daarmee geïnformeerd wordt”
Dat overkomt me nu ook.
“We houden niet van kwaliteit.”
Klinkt me in de oren als elitair gelul van iemand (grachtengordel tweeverdiener-yup? babyboomer) met een goed gevulde beurs. Ik wil ook wel lekkere en dure kazen, wijnen, biologisch verantwoorde groenten en vlees etc. etc. Maar na de vaste lasten is er niet echt veel geld meer over voor al die leuke dingen. Dus gaan we naar de Aldi, of voor Jumbo-huismerk.
Haha, heerlijk zo’n rant.
Ik voel mee.
@ Roland: Goh…
Ik wil ook graag design-meubels, exquise wijn en sjieke diners. Maar regelt u dan voor mij ook even een verdubbeling van salaris? Alvast bedankt.
En wat heeft meneer Edge of Europe zoal geproduceerd in het leven? Of ben je stiekem ook zo’n verwende lamlul die alleen maar kan klagen terwijl hij zichzelf in zijn Poäng loopt te bezatten met Liebfraumilch en Aldikaasjes?
“De Nederlander drinkt zijn Beaujolais Primeur en denkt dat dat hem een wijnkenner maakt. De Nederlander zit in een Ikea-interieur met Des Bouvrie-accenten en vindt zich een halve designer.” Oh, is dat zo?
Het lijkt er meer op dat je de beaujolais primeur drinkende Ikea-ganger allerlei ambities in de schoenen probeert te schuiven.
De bescherming van de namen van streekproducten is ook niet zaligmakend. Of dacht je dat de varkens van de Parmaham allemaal lekker in Emilia-Romagna hebben rondgescharreld.
kortom: het valt niet mee op eenzame hoogte.. en vanzelfsprekend kan ik daar over meepraten ;-)
Ik snap je helemaal, Edge. Je woont in Italië en proeft het verschil in kwaliteit van het eten en de restaurants (gemiddeld gesproken). En dan ga je ook naar andere zaken kijken, en zie je vergelijkbare verschillen. Wat je feitelijk in een modern jasje beschrijft, is de Oer Nederlandse Jan Salie-geest. En natuurlijk zullen op je artikel een aantal reacties in de geest van Jan Salie komen.
@7: “dacht je dat de varkens van de Parmaham allemaal lekker in Emilia-Romagna hebben rondgescharreld”
Nee, dat is niet per se nodig. Ze moeten wel allemaal in Italië rond hebben gescharreld. Dat had met een paar seconden zoeken in Google ook zelf uit kunnen vinden. Dat je dat niet gedaan hebt, bewijst het gelijk van Edge opnieuw.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Parmaham
@6 En wat heeft meneer Edge of Europe zoal geproduceerd in het leven?
Dat ongelofelijk domme argument : wat heeft u gedaan in uw leven!
Alsof alles wat iemand zegt ongeldig wordt als wat hij gedaan heeft niet [goed] genoeg is in de ogen van degene die het argument maakt. Betweterigheid en eigendunk straalt ervan af. En toont je achterbakse glibberigheid.
Rot op met die kul en ga wat leren, eikel, Hollandse hufter. Of moet hier nog een rant geschreven worden tegen klungels zoals jij?
Kwaliteit en geld wordt in een aantal reacties aan elkaar gekoppeld. Dat is niet perse terecht. Wanneer je bij de AH (een duurder segment supermarkt) witlof koopt smaakt hij niet bitter. De tomaten smaken naar water (wasserbomben) en de boerenkool smaakt niet naar boerenkool. Koop je voor vegelijkbare prijs in een Franse supermarkt de groenten dan smaken ze naar groente. Hetzelfde geldt voor vlees. Vervolgens mikken we een een maggi sausje overheen, omdat we te beroerd zijn om een sausje zelf te maken of een saus te reduceren tot een smaakvol geheel.
AH levert wat de consument wil en de consument raakt gewend aan wat de AH biedt. En blijkbaar is dat steeds minder uitgesproken smaak aan het verse eten.
Je kan erover twisten hoe je dit duidt, maar ik ben het met de schrijver eens dat Nederland geen oog heeft voor kwaliteit (in elke geval op gebied van vers eten) en dit heeft niets met geld te maken. Smaakloze groente en vlees is de norm en het kwaliteitsniveau dat de meeste Nederlanders (want het geldt ook voor de Lidl, Jumbo etc. en de groentespeciaalzaak is met uitsterven bedreigd) willen.
(En volgens mij is kijken naar DWDD een keuze die al helemaal niks met geld te maken heeft; blijkbaar vinden we het acceptabel dat top muzikanten in een minuut een nummer moeten afraffelen in plaats van de kwaliteit van de muziek even de ruimte te geven).
Ik wilde n.a.v. de laatste alinea schrijven: de “Nederlander” heeft nooit geweten wat kwaliteit is, maar Pedro schrijft het beter op @9.
De opmerkingen over de verhouding salaris en kosten van de kwaliteit kloppen wel, maar als Nederlanders massaal de kiloknallerkarbonades en waterkip zouden laten liggen, verdwijnen ze heus wel uit de vakken van de supermarkt en komt er andere kwaliteit, voor een wat betaalbaardere prijs in de schappen.
Tekenend voor de hang naar kwaliteit is nog steeds dat het eten in ziekenhuizen, dat voor de gezondheid van patienten eigenlijk zo goed mogelijk moet zijn, altijd zo armetierig is. Het woord “zorg” in “zorgkosten” heeft weinig met “verzorging” maar alles met “bezorgdheid” voor de kosten te maken. Als er met al die kostenstijgingen in de laatste jaren een euro voor de voeding van patienten is bijgekomen, zou ik er al van opkijken.
@11:
Iemand laat zich kennen. Ik ben geen eens een Hollander, dat maakt nog eens extra leuk.
@12: “vergelijkbare prijs in een Franse supermarkt”. Ik weet niet hoe het met u is, maar ik heb geen Franse supermarkt om de hoek.
@10: Wow, Wiki. Ook al zo’n kwaliteitssite!
Jammer dat ik het punt blijkbaar helemaal moet uitspellen. We slepen varkens over de Alpen heen en weer omdat er dan een keurmerkstickertje op mag. Wat natuurlijk geen hol met kwaliteit te maken heeft.
@15 Ik ook niet. Maar in Frankrijk staan ze wel.
Vergeleken bv Engelsen zijn Nederlanders gematigde beaujolais drinkers. Ikea wordt over de hele wereld verkocht en juist het feit dat Goudse kaas overal in de wereld wordt gemaakt geeft aan dat dit kennelijk een bepaalde kwaliteit heeft. Waarom is er anders zo veel vraag naar? Vooral die uit Holland!
En die naam is wel degelijk beschermd. Kwestie van even opzoeken.
Maar ja, de kwaliteit van bloggers, met name die van HansR laat ook nogal wat te wensen. Nooit iets bereikt in het leven en als er dan iemand iets ter discussie stelt onmiddelijk mekkeren.
@16: ik had je ook naar Italiaanse sites kunnen leiden, waar de officiële regels vast zijn gesteld, maar ik ben bang, dat je die toch niet snapt, dus wijs ik je op de wiki, die de geest van de Italiaanse wetten goed weer geeft. Dat je je daarna op een vermeende onbetrouwbaarheid van wiki moet beroepen bewijst niets, als je niet bewijst dat de wiki aantoonbaar fout is.
En ja, dat er geboefte onder varkensboeren is, dat om een beetje winst te maken illegaal varkens heen en weer sjouwt over de Alpen om een stickertje te bemachtigen, zal best wel. Maar wil je daarmee zeggen, dat je dat prima vind dan? Mag de kwaliteit wel een beetje lijden onder die illegale praktijken om een beetje meer winst te maken? Lees dan het artikel van Edge nog maar eens goed, want dat is precies wat hij al schrijft: Nederlanders hebben schijt aan kwaliteit, als de eigen portemonnee maar wat dikker wordt.
@15: als wij als Nederlanders meer om kwaliteit zouden geven, zouden de Nederlandse supermarkten vergelijkbare kwaliteit als de Franse (en die in vele andere landen) leveren.
Bij nieuw geopende restaurants zien we dat ook zo vaak gebeuren hier: de eerste 3 maanden is het eten voortreffelijk, maar na 3 maanden begint de smaak van hutspot zich steeds meer op te dringen. Fransen en Italianen zouden dat nooit accepteren. Je vind in die landen ook veel minder McDonalds dan hier… Zelfde oorzaak.
Het vervelende aan de relatie prijs-kwaliteit is overigens dat omgekeerd vaak gedacht wordt dat je voor een hoge prijs betere kwaliteit krijgt. Dat hoeft niet zo te zijn. Meer dan eens maakt de handel misbruik van die gedachte en scheept ze haar klanten ook voor een hoge prijs met rommel op.
Zo wordt steeds gezegd dat “wij westerlingen” zo graag spullen “uit China” willen omdat we niet veel willen betalen voor “betere kwaliteit” die “hier in het westen” nog gemaakt kan worden en zo. Nou, ik kijk wel eens rond in een winkel hier en daar en zie nog steeds dezelfde en hogere prijzen, maar nu voor de spullen uit China. Ik denk dat met die “wij westerlingen” dus vooral de groot- en detailhandel wordt bedoeld.
Kwaliteit is geen eigenschap van het object, noch van het subject, maar kwaliteit is gelegen in het proces tussen subject en object (Pirsig) . Zo bezien zou het verorberen van een stukje Duitse Goudse op je Knut net zo goed een dieper besef van kwaliteit kunnen genereren dan het eten van een wriemelend stukje Casu Marzu aan je originele Gispen-tafel.
DE Nederlander, daarentegen, bestaat als object noch subject noch proces, maar is een fictie (zoals haarfijn opgemerkt door prinses Maxima), veelal aangewend voor minder achtbare doeleinden ( patriottistische opruiïng, populisme, of zoals in dit stukje laatdunkende misantropie).
Reeds.
ikke kan me wel vinden in dit stuk en om aan te sluiten bij het topic van kwaliteit in relatie tot kwaliteit dit slightly related artikel uit de Trouw: http://www.trouw.nl/tr/nl/4328/Opinie/article/detail/3358613/2012/12/05/Het-personeel-als-oud-vuil-Wat-doet-zo-n-manier-van-ondernemen-met-onze-maatschappij.dhtml
@17: Dus voor mijn dagelijkse boodschappen moet ik op en neer naar Frankrijk?
In dit stuk worden allerlei dingen die niets met elkaar te maken hebben op een slappe manier aan elkaar gekoppeld.
Het is de laatste tijd schering en inslag op Sargasso, dit soort gemakkelijke meninkjes die met kwaliteit niets van doen hebben.
@24: Eigenlijk zou je dat wel moeten doen ja, mits je natuurlijk naar de goede winkel rijdt want anders kun je beter in de buurt blijven. Mij lukt het niet. Heb laatst bier van de Lidl geprobeerd, omdat ik ook niet naar Duitsland kan. Zoek eens op de mening over “Oettinger” bier – de ene bierkenner vindt het de beste die er is, de ander noemt het bocht. Lastig hoor.
@24: nee, je moet gewoon weigeren kwaliteitsarme rommel te kopen, zodat ook de NL supermarkten gedwongen worden hun producten op kwaliteit te selecteren.
Ik heb vaak Italiaanse vrienden over de vloer. Het is altijd een waar genoegen met hen naar een pizzeria te gaan, want meer dan de pizzaiolo lief is, worden de pizza’s door hen naar de keuken terug gestuurd, omdat de kwaliteit voor hen gewoon niet goed genoeg is. Nederlanders doen dat gewoon niet, of de pizza nu niet goed doorbakken is, de bodem veel te dik, drijvend in de olie: het interesseert die Nederlanders niet. Ze eten de pizza op, en als de serveerster komt vragen of het smaakt, zeggen ze nog ja ook.
Op dezelfde manier leveren Franse en Italiaanse supermarkten vaak betere kwaliteit dan de Nederlandse: de Fransen en Italianen pikken het gewoon niet, als de kwaliteit niet goed is. Nederlanders wel. Het interesseert ze gewoon niet, omdat ze angst hebben, dat de prijs omhoog gaat als ze klagen.
Buurmans gras is altijd groener…
De Italiaanse TV is inderdaad wereldwijd vermaard… Maar niet om haar diepgaande interviews, maar om haar tietenparades.
Dat is waar de Italianen massaal naar kijken, en ik wil wedden dat die stoffige diepte-interviews met geniale intellectuelen en kunstenaars in Italië net zo slecht bekeken worden als hier VPRO’s Het Uur van de Wolf, Buitenhof of Zeeman met Boeken.
Noem het Berlusconi-TV, of noem het Videocratie, de titel van een documentaire van Erik Gandini over de verstrengeling van macht en Italiaanse amusementstelevisie.
@19: Gast, ik ben er klaar mee. Kun je me één reden geven waarom ik nog met je in discussie zou moeten gaan als je blijkbaar enkel op beledigende toon kunt reageren?
@28 Ik zie weinig verschil tussen jouw toon en die van Pedro. Kan aan mij liggen..
@28: je hoeft helemaal geen discussie aan te gaan, en je bent ook helemaal nog geen discussie aan gegaan. Mijn toon is ook niet beledigender dan je eigen toon. Jij beledigt alle Italiaanse producenten van Parmaham, en impliciet ook die van de parmigiano reggiano en vele andere Italiaanse kwaliteitsproducten, maar als iemand je tegen spreekt, beledigt die jou. Dat noem ik geen discussie. Als je echt wil discussiëren, bewijs je, dat de parmaham voor een aanzienlijk deel niet uit in Italië rondscharrelende varkens wordt gemaakt en dat wat op wikipedia en de site van het consorzio del prosciutto di Parma staat niet waar is, dan bewijs je, dat er op grote schaal met varkens over de Alpen heen en weer wordt gereden, en dan bewijs je, dat tegen die praktijken niet op wordt getreden, maar je bewijst niets en komt niet verder dan zeggen, dat ik je beledig, omdat ik het fabeltje over de varkens, die over de Alpen heen en weer gesleept worden, een fabeltje noem.
Het probleem zit ‘m in de paradoxale Nederlandse consument die denkt dat een product met de laagste prijs dezelfde kwaliteit heeft als een eroplijkend product met een hogere prijs. Kwaliteit is overigens een onspecifiek prestatiekenmerk van een product, en prijs (in het algemeen niet).
Wat versta je onder kwaliteit van een product? Aftersale service, onderhoudbaarheid van het product, levertijd van het product etc.etc.
Neem bijv. een internetabonnement: de consument kijkt naar de upload- en downloadsnelheden en dat is het dan. Maar XS4all heeft bijv. een betere helpdesk dan Hetnet (ook al zijn beiden van KPN). En blijkbaar is XS4all bediener van een niche die groot genoeg is om het bedrijf staande te houden (als xs4all verlies zou maken, zou het wel uitgefaseerd worden).
Blijkbaar is in Nederland de niche niet groot genoeg voor een “kwaliteits”krant. Dat kan deels komen doordat “de” nederlander gewoon niet genoeg geld wil uitgeven aan een krant, maar bijv. ook doordat er verschillende interpretaties mogelijk zijn van een kwaliteitskrant is. Sommigen vinden, onbegrijpelijk imho, dat de Volkskrant een kwaliteitskrant is.
Zo bekeken maakt het voor de kwaliteit overigens ook niet uit of Goudse kaas een BOB wordt. BOB geeft niet specifiek aan dat een product beter smaakt, alleen maar dat het in een bepaalde regio en onder bepaalde condities wordt gemaakt.
Daarom kan bijv. een champagne uit de VS net zo goed zijn als een champagne uit de Champagne, alleen mag de amerikaanse niet zo heten. (Leuk overigens om te weten dat de huidige druiven in de Champagne hun oorsprong vinden in Californie…)
Zou Rob van Khan ook wel eens niet kunnen kankeren?
Mooi om te zien hier trouwens, hoe sommige mensen de reacties minutieus na lopen om plusjes en minnetjes uit te delen, niet op basis van de kwaliteit van de reacties, maar gewoon omdat ze het persoonlijk eens of oneens zijn met een persoon. Kostelijk, als ik de strekking van het artikel bekijk.
@31 A.de Man
Als je geen helpdesk nodig hebt, waarom zou je dan voor XS4all kiezen? Kwaliteit hangt af van de behoefte van de klant, niet van de vaardigheden van de leverancier.
Huh? xs4all neem je toch niet voor de helpdesk. xs4all neem je vanwege de kwaliteit van het netwerk. Of de anderen moeten in de tussentijd gigantisch verbeterd zijn.
@34 en @35: als je geen helpdesk nodig hebt, en je let alleen op de helpdesk, dan zou ik je aanraden om voor hetnet te kiezen. However, xs4all schijnt inderdaad ook een betere kwaliteit netwerk te hebben. Ik vermoed dat het dan gaat om de leverbetrouwbaarheid: krijg ik ook daadwerkelijk 20 MB downstream als ik daarvoor betaal? Er zijn hele volksstammen die voor een internetverbinding van een bepaalde snelheid betalen, maar niet die snelheid krijgen.
Voor sommigen is het natuurlijk ook een statusdingetje: als je een korte emailnaam hebt met @xs4all.nl erachter, dan lijkt het net of je begin jaren negentig vooraan stond bij de ontwikkelingen!
@33:
Prachtig, hoe sommige users denken dat ‘kwaliteit’ een objectief begrip is. Dit artikel is het lelijke kindje van chauvinisme, niet voorvechter van ‘kwaliteit’.
@37
Prachtig, hoe sommige users denken dat ‘kwaliteit’ een objectief begrip is.
Daar heeft ooit iemand een dik boek over geschreven.
@37 @38: Wat is eigenlijk wel een objectief begrip? Maar dan kun je het er nog wel over hebben, want het gesprek vertelt desondanks iets over wat mensen onder kwaliteit verstaan.
Interessant is overigens ook hoe de kwaliteit van eten en leven in Italië zich verhoudt tot de kwaliteit van openbaar bestuur en maatschappij.
Heerlijk leesvoer bij een berehap.
@40: helemaal waar.
@37: kwaliteit is een subjectief begrip, maar grote groepen mensen hebben daar toch soortgelijke ideeën over. En door middel van allerlei wetten en regels erkennen regeringen ook dat er verschillen in kwaliteit bestaan.
Het artikel is volgens mij ook geen lelijk kindje van chauvinisme, het laat slechts verschillen tussen diverse landen zien, en dan alleen nog maar op deelgebieden. Ik verbaas me eigenlijk het meeste over de reacties, die het met het artikel niet eens zijn en op het kwaliteitsverschil op die deelgebieden met andere landen te bagatelliseren of zelfs proberen te criminaliseren. Als je het dan toch over chauvinisme hebt, zie ik in die reacties een chauvinistisch Nederlands geluid, dan dat het artikel op chauvinisme is gebaseerd.
Eigenlijk is Bullie in #40 de eerste, die met een reactie komt, waar ik al een poos op zat te wachten (ik vroeg me al af, of ik die zelf op zou moeten schrijven). In plaats van net te doen, alsof er geen kwaliteitsverschil is met het buitenland op sommige gebieden, kun je namelijk veel beter wijzen op de deelgebieden, waar wij zelf betere kwaliteit hebben dan de Italianen of de Fransen.
Kwaliteit gaat over duurzame goederen en producten (zelf heb ik liever eens in de twintig jaar een knap bed, kast en tafel dan vijf jaar lang slapen in een verkeerd bed, een Billyboekenkast, oef wat zijn die lelijk of een krakkemikkige tafel van Ikea) daar ben ik het met de schrijver eens. Dat je naar de DWDD kijkt heeft te maken met leeftijd, hoe snel wil je over het laatste nieuws geïnformeerd zijn, ik lees het morgenavond in de krant. Het inkopen van voedsel heeft te maken met je budget, niet iedereen kan zich veroorloven en/of heeft de tijd niet vers voedsel te kopen en sterker nog wie kan er nog een beetje lekker koken? Wie “Midnight in Paris” heeft gezien weet: Cheap is Cheap.
Nog een mooie voor de duurzaamheidsfans:” Wie koopt wat hij niet nodig heeft, die kan niet kopen wat hij nodig heeft”. Mooie slogan voor het nieuwe crisisjaar 2013.