Zorgsysteem lokt overconsumptie uit

Meer dan de helft van de Nederlandse huisartsen vindt dat patiënten te veel zorg ontvangen. Gezamenlijk – huisartsen, patiënten en andere zorgaanbieders – kunnen ze de consumptie terugdringen. Uit een internationaal vergelijkend onderzoek naar ervaringen van huisartsen en patiënten in de gezondheidszorg blijkt dat maar liefst 57 procent van de Nederlandse huisartsen vindt dat hun patiënten te veel zorg ontvangen. Dat cijfer is internationaal gezien hoog. Alleen in Duitsland is een nog groter percentage (59 procent) van de huisartsen van mening dat patiënten te veel zorg ontvangen. Daar staat tegenover dat in het Verenigd Koninkrijk slechts 12 procent van de huisartsen zegt dat patiënten te veel zorg ontvangen en dat liefst 39 procent van de Nieuw-Zeelandse huisartsen juist vindt dat hun patiënten te weinig zorg krijgen.

Door: Foto: Hans Westbeek (cc)
Waan van de dag

Heeft de Tweede Kamer het medisch beroepsgeheim afgeschaft?

, door

Als het aan de Tweede Kamer ligt, mag de zorgverzekeraar voortaan ook bij restitutiepolissen controleren of de arts niet met behandelingnota’s fraudeert.

Dat mag al bij naturapolissen. De zorgverzekeraar kijkt dan in het dossier om te beoordelen of de kosten die de arts opgeeft wel stroken met de protocollen die daarvoor zijn opgesteld.

Daar vallen allerlei vraagtekens bij te stellen, maar dit is al jaren gangbare praktijk. Veel verandert er dus niet.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spoedeisende hulp is alleen voor spoed!

, door
Spoedeisende hulp (Foto: Flickr/Chealion)

Nederlandse weblogs lopen over van de verontwaardiging, minister van VWS Ab Klink wil namelijk de spoedeisende hulp in ziekenhuizen alleen nog maar gaan vergoeden als het gaat om “levensbedreigende situaties“. Nu hebben de mensen die hierover vallen wel een punt, namelijk dat het voor een leek nogal moeilijk te overzien is of iets nou levensbedreigend is of niet, maar Ab Klink heeft ook een punt: We gaan met z’n allen veel te vaak en vooral te snel naar de spoedeisende hulp.

Ga je door je enkel tijdens het voetballen? Dan hoor je niet bij de spoedeisende hulp thuis. Het toverwoord hier is de huisarts. Dit soort dingen kunnen namelijk prima door de huisarts of, buiten de reguliere uren, de huisartsenpost worden opgevangen. Dat levert bijna geen vertraging op, ontlast de Spoedeisende hulp voor de echte spoedeisende gevallen en scheelt veel geld.

Wat denk ik wel een probleem is, is dat mensen niet echt op de hoogte zijn van deze constructie. De ingebouwde reflex op het sportveld is ‘naar de eerste hulp’ als er weer eens iets gebeurt. Mensen weten niet waar de huisartsenpost is, en hoe deze te vinden is.

Een voorlichtingscampagne lijkt dus geen overbodige luxe, en aparte constructies voor de sportende mens lijkt me erg belangrijk. Als je voor een uitwedstrijd in een andere stad bent en je raakt geblesseerd, dan moet het niet zo zijn dat je eerst naar je eigen stad terug moet om geholpen te worden. Ik pleit er dan ook voor dat sportclubs in hun geheel bij een huisartsenpost worden ‘aangesloten’, zodat duidelijk is waar men heen moet. Een soort ‘passanten’-huisartsenposten, voor mensen die gewoon op bezoek zijn lijken me ook een goed idee.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

In geval van levensgevaar mét briefje

, door

spoedhulp• Het is donderdagavond zeven uur, na het hanteren van een cirkelzaag in uw nieuwe woning bungelen twee van de vijf vingers op ongewone wijze aan uw linkerhand, u bloedt flink maar het is niet levensbedreigend. Mag u naar de spoedeisende hulp of moet u eerst via 1888 het nummer van uw huisarts achterhalen?

• Het is zondagmiddag u voelt u al een paar uur niet lekker, u bent misselijk, ervaart een beklemmende pijn achter het borstbeen, deze pijn straalt uit naar uw linkerarm, u zweet als een otter en uw partner vindt dat u er “slecht uitziet, maar dat u ook niet meer zoveel moet drinken op feestjes”. Mag u naar de spoedeisende hulp of probeert u toch eerst via drie antwoordapparaten de dienstdoende huisarts te consulteren?

• Het is drie uur ‘snachts uw kind voelt zich benauwd en klaagt over keelpijn. U heeft de indruk dat een acute keelontsteking de luchtpijp afknelt. Uw kind wordt nu steeds paarser maar dat kan ook door het schreeuwen komen. Mag u direct naar de spoedeisende hulp of belt u toch eerst met de dokterscentrale?

Zomaar drie dilemma’s waar u als calculerend burger binnenkort voor kan komen te staan. Want wie in de toekomst zonder briefje van de huisarts naar de eerste hulp gaat, kan er niet altijd meer op rekenen dat zijn zorgverzekering de kosten betaalt. Alleen in geval van levensgevaar mag u direct naar de spoedeisende hulp.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Namens uw huisarts: maak bezwaar tegen het EPD!

, door
Bij de doktor (Foto: Flickr/j.reed)

Het was een opmerkelijk gesprek, aan het bureau van mijn huisarts. Ik verwachtte een enthousiaste man die het op zou nemen voor het electronisch patiëntendossier (EPD), een systeem dat er voor moet zorgen dat artsen bij onbekende patienten kunnen kijken of ze wel de juiste medicijnen aan het voorschrijven zijn. Maar in plaats daarvan zei mijn huisarts: “Ik adviseer je om bezwaar te maken tegen het EPD. Dat ga ik zelf ook doen.”

Mijn huisarts staat niet alleen. Zowel de Landelijke Huisartsen Vereniging (.pdf) als de Stichting De Vrije Huisarts zijn fel gekant tegen de huidige opzet van het EPD. Dat komt deels door het onveilige karakter van het systeem, hoewel het met diezelfde privacy zonder EPD ook niet best gesteld is. “De privacy van de patienten is onvoldoende gewaarborgd,” zegt ook mijn huisarts. Opmerkelijk genoeg verwijt de Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie deze kritische houding: de artsen zouden onnodig paniek zaaien.

Je gaat je toch afvragen hoe het mogelijk is dat het ministerie van VWS voorstander is van een EPD, de bevolking van Nederland daarover al schrijvend op de kast jaagt en adviseert om voor verdere vragen naar de huisarts te gaan. Die dus tegen is. Terwijl de Tweede Kamer nog moet beslissen over het gebruik van het EPD.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Haha, die gereformeerden toch

, door
Fuck onthouding (Foto: Flickr/ewedistrict)

Ik stuitte op een interessante enquête onder gereformeerden, waaruit blijkt dat 79% vindt dat voorbehoedsmiddelen niet alleen gebruikt mogen worden als daar medisch gezien een reden voor is. Oftewel, onze gereformeerde medemens treedt het tijdperk van de anticonceptie binnen. Welkom en veel plezier!

Het hilarische aan het onderzoek is echter hoe de gereformeerde ‘intelligentsia’ met dit gegeven omgaan. Een huisarts zegt dat de gereformeerden het hoogstwaarschijnlijk niet zien als anticonceptie, maar als het invoeren van een ‘rustpauze’ tussen twee zwangerschappen: “In beide gevallen ben je regelend bezig, om een volgende zwangerschap uit te stellen. Het principiële verschil wordt bepaald door de motivatie erachter.”

Aha, right. Men laat hierover ook een dominee aan het woord: “[periodieke onthouding is] de meest aangewezen weg om een rustperiode tussen zwangerschappen te creëren, maar er zijn situaties waarin dit middel niet de oplossing is.”

“Er zijn situaties waarin dit middel niet de oplossing is?” Kan meneer de dominee ons misschien uitleggen in welke situaties periodieke onthouding niet de oplossing is?

Of zegt hij dat liever niet, aangezien we het dan hebben over strafbare feiten?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.