Hier weer een bijdrage die we overnemen van Osocio. Deze site volgt wereldwijd “social adverting and non-profit campaignes”. George Takei, who for many years played Mr. Sulu in Star Trek, came out as a proud homosexual man in 2005, and has been a gay pride activist ever since. Now his he offered to lend his name — literally — to the fight against a Tennessee bill that would prevent public school teachers from even speaking the word “gay” when confronted with a student experiencing turmoil or bullying due to his or her sexual orientation. His weapons are pop culture icon status and a rapier wit. George suggests that teachers and students get around the law by saying “Takei” instead of “gay”.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Met een persoonlijk verhaal kwam Monique Samuel deze week uit de kast. De Leidse politicologiestudente met een Egyptisch-Koptische achtergrond worstelde zich door haar scheiding terwijl haar publieke profiel groeide. CDA-minister Jan Kees de Jager, misschien wel de op twee-na-machtigste man van Nederland, maakte via de Telegraaf bekend dat hij een vriend heeft. De reactie van veel seculiere progressieven was: zonde dat hier nou zo’n punt van gemaakt zou moeten worden. De seksuele oriëntatie van een publieke figuur interesseert me niets. Overigens zijn het vooral heteroseksuele mannen die zo reageren. Uit de reacties blijkt een vorm van welwillende desinteresse. De seksualiteit van mensen, en zeker van politici of opiniemakers moet er niet toe doen. Ik denk dat deze vorm van welwillende desinteresse het anders-zijn van homoseksualiteit ontkent. Uit de kast komen is voor (bijna) iedere homo een lastig proces. En de aanwezigheid van publieke aandacht kan daarbij helpen.
Ik kom uit een progressief, seculier gezin. Ik heb een lesbische tante, mijn ouders hadden homoseksuele vrienden die regelmatig over de vloer kwamen. En toch kan ik mij herkennen in het verhaal van Samuel – zonder te niet te willen doen aan de buitengewoon tragische kanten van haar verhaal. Ik ben pas op mijn 18e “uit de kast” gekomen, terwijl ik me al vanaf mijn vroegste jeugd realiseerde dat ik anders was, dat ik me – om de woorden van Samuel te gebruiken- niet prettig voelde bij de traditionele mannelijke heterorol. Iedere homo realiseert zich op één moment dat hij of zij anders is dan anderen, anders dan de norm, en zeker anders dan zijn eigen ouders. Mijn ouders hebben nooit een probleem gemaakt van homoseksualiteit, sterker nog ik heb nog nooit in mijn familie, op mijn werk, of op straat het gevoel gehad dat iemand een probleem had met mijn seksuele voorkeur. Maar de erkenning dat je anders bent dan de rest, afwijkt van de ‘norm’, dat is niet makkelijk.
Het is in Nederland nauwelijks echt nieuws: minister van Financiën Jan-Kees de Jager is homoseksueel. Dat vooral Spits, Telegraaf en GeenStijl met dit nieuws komen, zegt al genoeg. Het is eigenlijk geen issue.
Dat is wel even anders in Italië. Staatssecretaris Giovanardi van familiezaken begon een polemiek over een reclame van Ikea die twee mannen hand in hand toont, waarin het bedrijf stelt alle families welkom te heten. De PdL-politicus noemde het een schande dat een Zweeds bedrijf Italianen kwam vertellen wat ze moesten denken en ging zelfs zo ver om de foto ongrondwettelijk te noemen, want de grondwet bepaalt namelijk dat een familie bestaat uit (minstens) een man en en vrouw.
Italië kent geen wet tegen homofobie en erkent geen homohuwelijken. Geweld tegen homo’s is niet ongewoon en komt dan vooral uit de extreemrechtse hoek. De sociaaldemocratische afgevaardigde Paola Concia werd eind april nog met haar partner Ricarda bedreigd op straat. Dovete finire nei forni werd hen toegeroepen: jullie moeten de ovens in.
En toch is dit ook het land waar al in juni 1981 een openlijk homoseksueel politicus, de liberaal Giovanni Spadolini, premier werd. In 1983 werd hij minister van Defensie – toch de meest macho post in het kabinet. Ik vermoed dat beide benoemingen destijds de eerste in Europa moeten zijn geweest, zo niet ter wereld.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Mijn zoon en ik hingen gisteren op een regenachtige middag rond op The Art Farm, een soort overdekte kinderboerderij met speel- en knutselhoeken in de Upper East Side (oud geld). Je betaalt twintig dollar om het stadsjochie de kans te geven eens een levend konijn te aaien. Hij was niet onder de indruk. Dat terzijde, we werden al snel belaagd door een journalist van de CBS Early Show, een van de hyperactieve ontbijtprogramma’s op de Amerikaanse tv.
Zonder dat ik het wist, blijkt er namelijk een enorm schandaal te zijn. Ging het over de rigoureuze bezuinigingen die de rijken ontzien en het snel groeiende leger aan armen verder uitknijpen? Ging het over de vermeende onmenselijke behandeling van Bradley Manning? Ging het over überschreeuwlelijk Donald Trumps, wiens kansen voor een Republikeinse nominatie nog heel behoorlijk zijn (net achter Mitt Romney, for god’s sake, een mormoon!)?
Nee het ging over roze nagellak.
In het filmpje hieronder wordt omstandig uitgelegd waar deze nationale controverse over gaat. Een redacteur van JCREW, een grote winkelketen, heeft een foto in de nieuwe catalogus opgenomen van haarzelf en haar zoontje. Het is een intiem familietafereel: zij lakt de nagels van haar zoon, die daar erg om moet lachen.
Waarom is het zo slecht dat Kamerleden zich massaal met detailpolitiek bezighouden? Een van de redenen is dat detailpolitiek verhult over welke thema’s het politieke debat echt zou moeten gaan. Homo-emancipatie is er een goed voorbeeld van. Welke problemen bestaan er in Nederland met homo-emancipatie, en hoe kunnen we ze oplossen?
Stel dat je docent bent op het christelijke Ichtus College in Kampen. Deze school werkt ‘vanuit christelijke inspiratie (…) aan het ontwikkelen van de talenten van onze leerlingen en medewerkers’. De kans is aanwezig dat je als docent op deze school weinig op hebt met homo’s, en daar geen al te positieve evaluatie van geeft. Dat blijkt ook wel, want twee docenten van deze school zouden tegen leerlingen gezegd hebben dat homoseksualiteit ‘een psychische aandoening is’. Volgens de rector is dit niet de visie van de school, maar toch.
Bijzonder onacceptabel
Ahmed Marcouch (PvdA) maakt zich sterk voor homo’s en stelde Kamervragen. De minister moet van Marcouch uitzoeken of de leraren op het Ichtus College echt vinden dat homoseksualiteit een psychische aandoening is. De minister zou ook een oordeel moeten geven over het uitspreken van deze mening tegen leerlingen. Is dat niet ‘bijzonder onacceptabel’? Gebeurt dit vaker op deze of andere scholen en wat doet de minister daartegen? Kunnen leerlingen op het Ichtus College wel voor hun homoseksualiteit uitkomen? Gaat de minister deze leerlingen helpen?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“Zelfverdediging is prima, maar knokploegen inzetten, dat lijkt me niet zo’n goed idee.” (DePers)
COC woordvoerder Philip Tijsma keurt de Amerikaanse Bashback beweging af als oplossing voor het homogerelateerd geweld. Deze roze Rambo’s treden op tegen homogeweld dat ook in de Verenigde Staten een groeiend probleem is. Uit het artikel in de DePers wordt echter niet duidelijk of Bashback ook écht daad bij woord voegt, of dat het blijft bij dreigend poseren met stokken en sloophamers? Wel stuurden de roze Rambo’s onlangs een lijkwagen met een kist naar een agent die een transseksueel zwaar mishandelde. Want ook in Amerika komt homogeweld niet zozeer van moslims maar eerder van blanke mannen met een verstoord seksueel zelfbeeld, zoals enkele reaguurders hier al haarfijn aantoonden.
Hier weer een bijdrage die we overnemen van Osocio. Deze site volgt wereldwijd “social adverting and non-profit campaignes”.
This spot is made for the Queer Lisboa, The Lisbon Gay and Lesbian Film Festival. Film lovers immediately recognize this scene from Tarantino’s Reservoir Dogs.
The Mister Pink commercial is part of the celebration of the Festival’s 15th anniversary (2011). The festival will take place from the 16th to the 24th September 2011, at Cinema São Jorge.
Advertiser:
Queer Lisboa
Agency:
Fuel Lisbon
Additional credits:
Creative team: Marcelo Lourenço/Pedro Bexiga
TV producer: Miguel Barbosa
Production Company: Sync
Music: Display
Director: Pau de la Sierra
Source:
Adverblog
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
