Insecten zijn lastige beesten. Ze zoemen, kriebelen, steken, bijten en kruipen met hun gekke pootjes, vieze vleugeltjes en enge oogjes in allerlei hoekjes om ons de stuipen op het lijf te jagen. En alsof dat nog niet erg genoeg is, heb je ook nog insecten die blaadjes eten. Blaadjes ja, van die mooie taxus in de tuin, of je keurige hedera of laurier. Maar dat zijn nog ONZE insecten. Als u maandagavond het journaal heeft gezien, dan weet u inmiddels dat er ook insecten zijn die HIER HELEMAAL NIET HOREN. Ze hebben een lieve naam, snuitkevers, maar ze zijn dat helemaal niet. Ze fokken als de ziekte, zijn niet kapot te krijgen en gedragen zich als hangjongere in tuin, perk en plantsoen. Ja mensen, als we die kever niet snel uitroeien dan staat er straks geen plant meer in de tuin. De kever schijnt zich vanaf Amsterdam, via Haarlemmermeer richting Rotterdam te verplaatsen. Straks is heel Nederland aan de beurt! Luistert u maar naar keveroloog Silvia Hellingman, die kan het weten. Maar voordat u de spuitbus pakt en de tuin in sprint, gaarne toch even verder lezen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Je gaat het pas zien als je het doorhebt.
Dit jaar laten we ons uiteraard niet verrassen: morgen is het één april en dat zien we aankomen. Liet u zich vorig jaar nog verrassen door die hilarische collega die naakt zou optreden op de nudistenbeurs, dat ligt inmiddels heel ver achter u. Deze week gelooft u niet meer dat u de loterij gewonnen heeft of kaarten voor de finale van het WK Voetbal in Zuid-Afrika. Tegelijkertijd constateren we ook dat er deze week een heleboel aankondigingen gemaakt zijn die 1 april-grap waardig zijn:
– EU-Commissievoorzitter publiceert haiku-bundel;
– PVV pakt borduurterreur aan;
– Nicolette Kluijver in de Playboy;
– Overwinning voor Berlusconi;
– Oerknalexperiment in Zwitserland.
Wat vond u deze week zo ongeloofwaardig of opmerkelijk dat het een 1 april-grap had moeten zijn?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.