Closing Time | She Floated Away

https://www.youtube.com/watch?v=SPBUGhMZb0o Ik kwam bij deze versie van dit nummer, de originele versie van de band Hüsker Dü, (die band met twee Umlauten in de naam), via de latere soloversie van de drummer Grant Hart, die toen She Floated Away speelde met alleen… gitaar, ook mooi, maar anders mooi, want zijn drumwerk in Hüsker Dü is toch wel bijzonder. Ook bijzonder vind ik, is dat Hüsker Dü in de jaren tachtig werd aangemerkt als ruige band, ruige rock, maar dat als ik dat nu zo hoor, vind ik dat erg meevallen.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Neuk!

, door

Hee wat leuk, Neuk! bestaat niet alleen nog, ze maken ook nog steeds nieuwe muziek. Bovenstaande komt van hun nieuwe EP “Ongeregeld Heden“. Het blijft een fijne combinatie van Nederlandse raps, hardcore en ook wat metalinvloeden. En met “Tot de schijt ons doodt” hebben ze nog altijd één van de mooiste albumtitels van ons land.

En gewoon, omdat het oude werk óók neuk is:

Closing Time | DJ Nosferatu

, door

Tja, dat stukje over Jennifer Lopez van Karin, en dan met name de discussie er onder, dat schreeuwt er natuurlijk om dat een rechtgeaarde metalhead vervolgens gaat proberen aan te tonen hoe ruimdenkend ‘wij’ wel niet zijn. Bij deze, want ik ben het helemaal eens met de reacties van o.a. DeVrede, Sjors en majava.

Ik ga het allemaal niet herhalen (leest u vooral zelf maar, mocht u nieuwsgierig zijn), maar als gevolg van dit alles een muzikaal uitstapje. Naar de gabberhouse / hardcore house – waarbij ‘hardcore’ vooral niet verward moet worden met het genre dat tegen de punk en metal aanschuurt.

Closing Time | De Grote Boodschap

, door

“De Man in het Pak, van het Nederlandstalig grind/hardcore/thrash-achtig gezelschap De Grote Boodschap. Ik had nog nooit van ze gehoord, totdat ik vanochtend een nummer op Facebook voorbij zag komen. Terwijl hun thuisbasis nog geen 30km van mijn woonplaats is. Nou ja, mijn leven is weer een stukje rijker , en die ervaring deel ik graag met jullie. Hun hele eerste album vind je hier.

 

Closing Time | Battery

, door

Wellicht hadden enkelen van u het eerste nummer van Metallica’s klassieker Master of Puppets verwacht, bij het zien van de titel “Battery”, maar neen. Battery is de naam van een Amerikaanse straight edge harcore* punk band uit Washington D.C..

Battery begon muziek te maken in 1990, en gooiden in 1998 de spreekwoordelijke bijl er weer bij neer. Eén van die bandjes die ik graag een keertje live had willen zien, maar helaas. Until the End, uit 1996, is hun tweede album. Voor de liefhebbers van lekker energiek, ongecompliceerd, boos geschreeuw.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Vorige