Het langst lopende handelsgeschil uit de WTO-historie is gisteren bijgelegd en hiermee komt een eind aan de bananenoorlog tussen Latijns-Amerika en de Europese Unie (France24, DeStandaard). Het was de bananen producerende landen in Latijns-Amerika jarenlang een doorn in het oog dat de EU een importtarief voerde voor latino bananen, terwijl dit voor bananen uit voormalige koloniën in Afrika en de Cariben (ACP-landen) niet gold. Nu is overeengekomen dat het importtarief geleidelijk wordt verlaagd zodat de armere ACP-landen de tijd hebben om zich aan te passen. Het akkoord is mede (of misschien wel voornamelijk) een overwinning voor de Verenigde Staten aangezien de bananenproductie in Latijns-Amerika in handen is van grote Amerikaanse multinationals als Chiquita, Del Monte en Dole. Hun aanwezigheid aldaar is te danken aan de échte Banana Wars van al wat langer geleden...
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Als je de discussie over ontwikkelingslanden en armoede leest lijkt het alleen nog maar te gaan over niet effectieve hulpverlening en ontwikkelingslanden die zich niet aan kunnen passen aan klimaatverandering. De discussie over handel lijkt, ondanks de succesvolle Groene Sint actie van Oxfam Novib, ver naar de achtergrond gedrukt.
Zo kreeg de bijeenkomst van de Wereldhandelsorganisatie nauwelijks aandacht in de media en daar was dan ook alle reden toe, want van het streven naar vrije handel, wat de WTO hoog in haar vaandel heeft, komt nog maar weinig terecht. Dit tot grote ontzetting van onder andere onze staatssecretaris van Economische Zaken Frank Heemskerk, die Nederland in Genève vertegenwoordigde en grote waarde hecht aan een open en eerlijk wereldhandelssysteem. Nou ja, zou Heemskerk echt zo teleurgesteld zijn? Als hij dat al zou zijn, dan zal hij het bericht dat de Europese Unie (EU) Kenia dreigt met een importtarief op de import van bloemen, als het Oost-Afrikaanse land een vrijhandelsverdrag (!?) met de EU niet snel tekent, met afgrijzen hebben gelezen.
Sinds een aantal jaar onderhandelt de EU met verschillende Afrikaanse landen over vrijhandelsverdragen. Deze verdragen worden echter door experts als erg nadelig voor ontwikkelingslanden beschouwd. Deze landen zouden namelijk hun importtarieven afschaffen voor alle importen uit de EU. Daar zitten veel ontwikkelingslanden, waaronder Kenia, niet erg op te wachten, dus verlopen deze onderhandelingen op z’n zachtst gezegd traag. Tijd dus voor de Europese Commissie (die namens de EU lidstaten deze onderhandelingen voert) om hardere maatregelen aan te kondigen: als de Oost-Afrikaanse Gemeenschap (waar Kenia onderdeel van uitmaakt), die gezamenlijk met de EU onderhandelt over het vrijhandelsverdrag, niet snel een nieuwe handelsovereenkomst met de EU ondertekent, dan zullen alle exporten uit de landen van de Oost-Afrikaanse Gemeenschap, Kenia incluis, weer kunnen rekenen op forse importtarieven aan de Europese grenzen.
De Nederlandse wapenhandel steeg in 2008 tot een recordhoogte van bijna 1,3 miljard euro, daarmee is Nederland de zevende wapenexporteur ter wereld (Volkskrant). De export betrof hoofdzakelijk overtollig defensiematerieel maar wie de trend over meerdere jaren bekijkt ziet dat de wapenhandel een stijgende lijn vertoont. De laatste tijd zijn er immers ook grote orders voor de bouw van fregatten voor Indonesië geplaatst. Dit stelt de Campagne Tegen Wapenhandel in haar nieuwe rapport [.pdf]. Onze grootste afzetmarkt is Portugal, alweer 35 jaar een stabiele democratie, Portugal kocht o.a. twee tweedehands fregatten en 37 gebruikte Leopard tanks. Maar ook Pakistan, Saoedi-Arabië en Jemen mochten ondanks gewapende conflicten en mensenrechtenschendingen wapens bij ons kopen. Nederland distributieland manifesteerde zich ook krachtig: zo schoven wij zonder protest twee Tsjechische wapentransporten door met o.a. twintigduizend geweren op weg naar Sri Lanka dat vervolgens haar bloedige eindoffensief tegen de Tamil Tijgers inzette. Dergelijke handel is strijdig met Europese wapenexportcriteria aldus Frank Slijper van de Campagne tegen de Wapenhandel.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De Tweede Kamer krijgt regelmatig voorstellen uit Europa voorgeschoteld waar ze zich over moeten uitspreken. Vorige week kwam daar weer een reeks van vijf van voorbij. En daarbij viel het me op hoe verschillend van aard de voorstellen zijn waar alle landen van Europa zich over moeten uitspreken.
De eerste uit het rijtje was het goedkeuren van het op de markt brengen van een anjer met de kleur licht-paars/violet uit Australië. Voordat u nu in woede over dit soort prietpraat uw Europarlementariër belt, moet u wel weten dat het hier gaat om een genetisch gemodificeerd exemplaar. En daar zijn aparte regelingen voor. Dus moet voor dat ene bloempje in alle 27 landen het parlement een uitspraak doen of het wel of niet mag.
Een variant in mijn ogen waar Europa doorschiet in de details.
Maar in het zelfde rijtje staat op de vierde plaats een voorstel voor het EU-breed regelen van het gebruik van elektronische handtekeningen en elektronische identificatie. Net zoveel tekst, maar veel meer impact in mijn ogen. En dan juist weer een voorstel dat heel erg thuis hoort op Europees niveau. En eigenlijk ook een voorstel dat wel aparte aandacht verdient van de Tweede Kamer. Als je het dan toch hebt over economisch stimulans in deze tijd, is dit een mooie om vast te pakken. Kan een hoop papieren rompslomp besparen en daarmee dingen versnellen.
Begrijp dat we in NL daarvoor trouwens een soort Digid 2.0 voor bedrijven aan het opzetten zijn. Snel overleg op Europees niveau lijkt me geboden voor er 27 verschillende standaarden zijn.
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
Mocht u uw ei kwijt willen bij de politiek naar aanleiding van bovenstaand stuk, gebruik dan de site van Mail de politiek.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.
Alcohol And Cigarettes Exports
© Copyright 2006 SASI Group (University of Sheffield) and Mark Newman (University of Michigan).
Volgens het CBS drinken wij Nederlanders te weinig. En té weinig drinken dat past niet bij onze Nationale Identiteit, TÓCH?! Enwel daarom organiseren wij hier maar weer eens een vrijdagmiddagborrel. Al borrelend werken aan onze Nationale Identiteit in een hallucinair decor dat doet denken aan de Smack My Bitch Up videoclip van The Prodigy: is dat geen goede start van een geslaagd weekeinde? Want we mogen dan wel niets meer drinken bovenstaande kaart toont mooi wel dat we wereldkampioenen zijn in het EXPORTEREN van Drank en Rookwaren! VOC-mentaliteit… yohoho en een vat met rum!
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Zal peakoil voor elkaar krijgen wat de anti-globalisten al jaren tevergeefs nastreven: het terugdraaien van de globalisering? Misschien wel als de auteurs van het artikel: Will Soaring Transport Costs Reverse Globalization? [.pdf] het bij het rechte eind hebben. Zij vergeleken transportkosten en exportgegevens rondom de twee voorgaande oliecrises in de jaren ’70. Nu de olieprijs deze week bijna 140 dollar bereikt kan gerust gesproken worden van een derde oliecrisis. Hun conclusie is dat de hoge olieprijs de transportkosten van goederen zo opdrijft dat binnenkort alle kostenverlagende vrijhandel-maatregelen teniet zijn gedaan. In de afgelopen decennia hebben GATT-rondes en WTO bijeenkomsten vrijhandel bevordert door invoerheffingen (m.a.w. tariefmuren) te verlagen of zelfs af te schaffen. Hierdoor nam de wereldhandel enorm toe, maar inmiddels is de hoge olieprijs een nieuwe barrière voor vrijhandel en werpt het de wereldeconomie terug in de tijd. In het artikel wordt dit als volgt geduid:
“Back in 2000, when oil prices were $20 per barrel, transport costs were the equivalent of a 3% US tariff rate. Currently transport costs are equivalent to an average tariff rate of more than 9%. At $150 per barrel, the tariff-equivalent rate is 11%, going back to the average tariff rates of the 1970s. And at $200 per barrel , we are back at “tariff” rates not seen prior to the Kennedy Round GATT negotiations of the mid-1960s”.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
