Joernalistiek

Dit is een gastbijdrage van Wouter Mijland, zelfstandig tropisch bosbouwkundige West-Afrika. Even wat joernalistiek nieuws van onze correspondent uit Wagadoekoe, de hoofdstad van Afrikaland: Er is geschoten! [mirror]. In Equatoriaal Guinea. Het is natuurlijk volgens onze correspondent geen echte “Massamoord in Equatoriaal Guinea”, daarom zetten we de titel tussen haakjes. Als er negers sterven is het niet echt moord, want moorden zit deze wilden nu eenmaal in het bloed. Als we iets verder hadden gekeken dan onze joernalistieke neus lang is, hadden we ontdekt dat het bloedbad al 28 September dit jaar in Conakry, de hoofdstad van Guinea, had plaatsgevonden. Ons maakt dat niet uit. Het gaat er om dat zo vlak voor de kerst onze lezers nog even lekker kunnen reaguren over die domme wilde negers die elkaar voor de lol doodmaken. De lezers kunnen met al die sneeuw toch niet naar hun kutbaantje en kunnen zo nog even lekker hun eenzijdige denkbeelden over Afrikaland kwijt. “Ies koeltoer” enzo schrijven. Ook prikkelt het de zieke fantasie van de geile reaguurder dat er door die grote zwarte negersoldaten vrouwen zijn verkracht, daarom benadrukken we het nog even voor de zekerheid.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | Not my sister

There were so many deaths, it was not even possible to count them. I felt faint, honestly, I felt faint. There were 160, 180 deads… I cannot even tell you how many corpses. (Global Voices)

Een anonieme Guineese soldaat vertelt over de moordpartij die hij en andere soldaten twee weken terug onder demonstranten aanrichtte. Er werd met scherp geschoten en vrouwen werden met houten stokken verkracht. In een stadion gingen de soldaten te keer. Een politieman probeerde ze tegen te houden, tevergeefs, een soldaat snauwde hem toe: “She’s not my sister; not my cousin. I’ll do as I please!” (France24). “Om ze een lesje te leren en te laten zien wie er in Guinee de baas is”. Als je niet meedeed als soldaat riskeerde je zelf vermoord te worden. Maar wie gaf de orders? “Honestly, there is no hierarchy right now in the army. You can receive orders from everyone” meldt de onbekende soldaat.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.