Nieuwe ster aan het politieke firmament: Groep Kuzu/Öztürk

En weer heeft het toch al zo versplinterde politieke speelveld in ons land er een nieuwe partij bij: Groep Kuzu/Öztürk. Een passende naam. Twee personen vormen samen per definitie een groep. Een indicatie van de richting die beide heren met hun partij op willen geeft de naam echter niet. Zelf zeggen ze de strijd tegen verruwing, verharding en verrechtsing voort te willen zetten. Helemaal los van het ietwat belegen PvdA-jargon zijn ze in deze korte tijd helaas nog niet gekomen. Alsof er nog links en rechts bestaat in het huidige politieke klimaat. Wellicht dat hun lang gekoesterde droom daar verandering in brengt: het oprichten van een landelijke moslimpartij. Het is nog maar de vraag of de Nederlandse moslim op een moslimpartij zit te wachten. In potentie zou een dergelijke partij bij de eerstvolgende Kamerverkiezingen toch wel een paar zetels kunnen veroveren. Al lijkt een brede moslimpartij gezien de interne spanningen binnen deze religie niet voor de hand liggen. Ook blijkt dat moslims, net als niet-moslims overigens, voornamelijk stemmen op een partij die hun belangen als werkgever, werknemer of werkloze het beste vertegenwoordigd. Een moslimondernemer stemt dus als snel VVD. Een Turk in de bijstand SP. Is dat Nederlandse hokjesdenken toch niet helemaal uit de lucht gegrepen.

Door: Foto: Carl Jones (cc)

Quote du jour | Etnische stem

De kans is behoorlijk reëel dat we na maart volgend jaar voor het eerst in de parlementaire geschiedenis een partij in de Tweede Kamer hebben die gebaseerd is op de etnische stem, hoe hard Kuzu ook roept dat Denk geen etnische partij is.

Trouwcolumnist Lex Oomkes zag het afgelopen week niet zo zitten dat Denk, de partij van Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk, bij de komende Tweede Kamerverkiezingen wellicht één of meerdere zetels zou kunnen behalen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.