Poetin neemt het op voor GreenPeace-activisten
Maar dat deed hij ook voor de Pussy-riotmeiden. Kus des doods?
De Russen hebben deze week maar liefst drie feestdagen. Maandag 4 november vierde Rusland de Dag van de Eenheid. Deze feestdag is in 2005 door Poetin met een presidentieel decreet in het leven geroepen als vervanger van de Dag van Nationale Verzoening en Overeenstemming op 7 november. Die feestdag was ingesteld door de voorganger van Poetin, Boris Jeltsin, als vervanger van de sovjetfeestdag van de Grote Socialistische Oktoberrevolutie. Poetin wil met zijn nieuwe feestdag de verdrijving van de Poolse troepen uit Moskou in 1612 herdenken. Hij koppelde aan die gebeurtenis "de eenheid van een multinationale staat". Etnische diversiteit en tolerantie behoren op deze dag centraal te staan. Maar ook dit jaar is de Dag van de Eenheid weer aangegrepen door nationalisten die precies het tegendeel nastreven. In Moskou gingen achtduizend demonstranten de straat op met leuzen tegen immigranten en spandoeken waarop stond: jonge mensen tegen tolerantie. De uitbarsting van nationalisme volgt op razzia's van de politie op immigranten vorige maand.
Maar dat deed hij ook voor de Pussy-riotmeiden. Kus des doods?
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
INTERVIEW - Hoe grijze stroom groen gewassen wordt, en wat minister Kamp daaraan kan doen.
‘Kijk, weet je wat het is? Als het om stroom gaat, weet je wel precies wat je op het net zet, maar niet wat je ervan afhaalt,’ zegt Sible Schöne, Programma Directeur van de HIER Klimaatcampagne. Daarom zijn aan het begin van deze eeuw de Garanties van Oorsprong in het leven geroepen, gaat hij verder. ‘Er moest meer transparantie komen op de elektriciteitsmarkt, en er werd begonnen met de groene energiemarkt. Een Garantie van Oorspong (GvO) is heel simpel gezegd een bewijs dat een bepaalde hoeveel stroom uit een windturbine, biogasinstallatie, of andere duurzame energiebron op het net is gezet.’
Het is alweer een paar weken geleden dat de Nederlandse Energiemaatschappij (NLE) de campagne “Jokkebrokken” begon. Het energiebedrijf maakte bekend dat ze al jarenlang grijze stroom als groen verkocht door GvO’s uit Noorwegen in te kopen. Die kostten het bedrijf slechts anderhalve euro per huishouden voor een heel jaar.
Snel barstte er hevige discussie los. Consumenten werden in het ootje genomen: waar ze dachten groenestroomproducten te kopen, betaalden ze eigenlijk voor ordinaire grijze stroom dat “groen gewassen” was. Het handelen in GvO’s (ook wel certificaten genoemd) verhindert bovendien dat energiebedrijven investeren in duurzame energie. Waarom zou je immers voor miljoenen euro’s investeren in een windpark, als je ook voor wat luttele euro’s certificaten uit Noorwegen kunt importeren?
Beste Rolf Schipper,
Als campagneleider klimaat en energie lijkt u me de aangewezen man om deze brief aan te richten, maar schroom vooral niet om hem door te sturen aan uw Greenpeacevrienden; hij is ook voor hen bedoeld. Zoals u zult begrijpen gaat het over de actie van Greenpeace van afgelopen vrijdag. Om een miljardenconcern, dat actief is over de hele wereld in een van de grootste industrieën ter wereld, eens even goed in het hart te raken, legden jullie 70 Nederlandse tankstations plat. Dat zal Shell leren!
Is het verstandig om in hoog tempo niet-hernieuwbare energiebronnen op te gebruiken? Nope. Moeten we ten koste van alles overal ter wereld het laatste beetje olie uit de grond willen peuren? Lijkt me niet. Is het goed dat er mensen zijn die milieuproblematiek onder de aandacht brengen van het grote publiek? Zeker. Tot zover zijn we het eens.
Waarover we het oneens zijn, is eigenlijk al het andere. Maar dan vooral de methoden die Greenpeace gebruikt. Het activistische deel. Door die tankstations lam te leggen, raak je namelijk niet Shell, maar de ondernemers die de stations runnen. Het verweer van Greenpeace dat zij vooral hun geld verdienen in de shop, en dat jullie die ongemoeid lieten, is natuurlijk idioot. Als er niemand kan tanken, komt er ook niemand een kop koffie drinken. Jullie vragen aandacht voor een vermeend probleem over de rug van mensen die geen invloed hebben op de oorzaak van het probleem.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
En target daarbij het jonge winkelpubliek met een Mangastyle filmpje/trailer.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Occupy en Greenpeace organiseren hulp in rampgebied Sandy. Met onder andere een bus vol met zonnepanelen geven ze de mensen elektriciteit en warm eten.
Visolie schijnt werkelijk overal goed voor te zijn. Maar in hoeverre is dit nu echt het geval? En los daarvan; hoeveel visjes zijn er wel niet nodig om een druppel van het zogenaamde magische goedje te krijgen? Greenpeace zocht het uit.
ACTIE – Sylvia Borren, CEO Shell: “mijn eerste besluit als nieuwe directeur van Shell is simpel en doeltreffend: geen olieboringen in het kwetsbare natuurgebied rond de Noordpool” FILMPJE en toelichting
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.