Google Archives - Pagina 4 van 16

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Google spreekt recht

12 augustus 2014 , 11:00 , door Jos van Dijk

ACHTERGROND - Een discutabel vonnis van het Europese Hof in uitvoering.

Ze hebben er zelf niet om gevraagd bij Google. Maar een uitspraak van het Europese Hof van Justitie dwingt hen alle verzoeken van mensen die een een zwarte bladzijde uit hun verleden willen wegmoffelen individueel af te handelen. Meer dan 90.000 verzoeken zijn inmiddels ingediend, waarvan 5.500 uit Nederland. Tot nu toe heeft Google meer dan de helft van de verzoeken ingewilligd. Dat betekent overigens niet dat de gewraakte in informatie is verwijderd. Het Hof heeft alleen bepaald dat bij een zoekactie op de naam van iemand resultaten met achterhaalde en voor de persoon schadelijke informatie onzichtbaar moeten worden gemaakt. Het gaat dus om delisting en niet om deleting. De oorspronkelijke informatie, bijvoorbeeld een krantenpagina, blijft via andere wegen nog wel toegankelijk. Verder gaat het alleen om zoekacties met Google naar pagina’s binnen het domein van EU-lidstaten (inclusief de EFTA-landen die de betreffende richtlijnen ook hebben aanvaard).

Google heeft aan de Article 29 Working Party, een adviesgroep van de Europese Commissie over de uitvoering van de Europese privacyrichtlijn inzicht gegeven in de stand van zaken en hun werkwijze bij de uitvoering van het vonnis van het Europese Hof. In september is op basis van de verstrekte informatie een advies van WP29 te verwachten.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Waan van de dag

Gevraagd: Google translate voor politieke vaagtaal

6 maart 2014 , 13:12 , door Jaap Walhout

OPINIE - Kan Google ook een vertaalmachine maken voor de verkiezingsprogramma’s? Zo lang deze app er niet is: wees op je hoede bij woorden als ‘participatie’, ‘zachte landing’ en ‘in hun kracht zetten’. Informeer naar het echte verhaal!

Een terechte constatering van Abvakabo: politieke programma’s blinken uit in allerlei vaagtaal. Een Google translate voor politieke vaagtaal zou dus best handig zijn.

Foto: Carlos Luna (cc)

Google en het recht om vergeten te worden

7 juli 2014 , 07:00 , door Jeroen Laemers

ACHTERGROND - Er bestaan veel misverstanden over wat ‘het recht om vergeten te worden’ in de praktijk inhoudt.

Afgelopen mei oordeelde het Europees Hof van Justitie dat dataverwerkers, zoals Google en andere zoekmachines, onjuiste, irrelevante of achterhaalde informatie over privépersonen niet langer in hun zoekresultaten mogen opnemen indien de betreffende persoon daar om verzoekt.

Naar aanleiding van deze beslissing ontving Google tienduizenden verzoeken om zoekresultaten op te schonen. Afgelopen week werden de eerste gevolgen daarvan merkbaar.

BBC-redacteur Robert Peston schreef in een veel ophef veroorzakende blogpost dat een eerder artikel van hem over Merrill Lynch-topman Stan O’Neal daardoor effectief uit het collectieve geheugen was gewist:

[…] a blog I wrote in 2007 will no longer be findable when searching on Google in Europe.
Which means that to all intents and purposes the article has been removed from the public record, given that Google is the route to information and stories for most people.

So why has Google killed this example of my journalism?

De reacties op dit nieuws waren voorspelbaar: er werd moord en brand geschreeuwd dat een publiek figuur – Stan O’Neal – er klaarblijkelijk in was geslaagd achteraf zijn online reputatie wit te wassen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Het verleden wegmoffelen

10 juni 2014 , 07:00 , door Jos van Dijk

OPINIE - In de vijfde klas van de lagere school had ik een vriendinnetje. Op de dorpskermis poseerden we innig, arm in arm voor de fotograaf. De foto’s konden na het feest afgehaald worden bij de plaatselijke sigarenboer die in zijn etalage een selectie had tentoongesteld. Daar ontdekte mijn vader onze foto. Altijd beducht voor wat anderen over hem en zijn gezin zouden kunnen zeggen, kocht hij de foto meteen en borg hem op in de linnenkast. Zonder mij iets te vertellen. Dat was eind jaren vijftig.

Helemaal vergelijkbaar is het niet, maar ik moest aan deze geschiedenis denken bij het bericht over een vonnis van het Europese Hof van Justitie dat verstrekkende gevolgen kan hebben voor het vrije verkeer van informatie. Het Hof van Justitie sommeerde internetgigant Google om verwijzingen naar twee krantenartikelen over de Spanjaard Mario Costeja González weg te moffelen. Wie zijn naam intikte in Google stuitte altijd op links naar twee artikelen in de Catalaanse krant Vanguardia uit 1998. Die beschreven de executieverkoop van zijn vastgoed, waarop beslag was gelegd om schulden terug te vorderen die González had bij de sociale dienst. González vond dat deze informatie zijn reputatie schaadde. De krant weigerde de artikelen weg te halen. Maar nu heeft het Europese Hof bepaald dat Google er niet meer naar mag verwijzen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Waan van de dag

Franse journalist krijgt 3000 euro boete voor downloaden overheidsdocumenten die hij via Google vond

10 februari 2014 , 13:50 , door Eva Schram

Een Franse journalist moet 3000 euro boete betalen omdat hij vertrouwelijke overheidsdocumenten had gedownload. Maar die vond hij gewoon via Google.

Foto: tangi bertin (cc)

Klassenstrijd in Silicon Valley

22 april 2014 , 07:00 , door Jeroen Laemers

ELDERS - Ook hoog opgeleide specialisten worden tegenwoordig het slachtoffer van de klassenstrijd van de 1%.

In de VS hebben 64.000 (voormalige) werknemers van tech-bedrijven als Apple, Google, Intel en Adobe deze bedrijven aangeklaagd wegens het maken van onderlinge afspraken om elkaars werknemers niet in dienst te nemen en daarnaast de lonen van hun werknemers te beperken. De deelnemers aan dit class action lawsuit eisen een totale vergoeding van drie miljard dollar.

De werkelijke schaal van deze praktijken was nog een stuk omvangrijker: naar schatting werden honderdduizend werknemers getroffen die meer dan negen miljard dollar aan inkomsten misliepen.

Negen miljard dollar is serieus geld.

Oorspronkelijk was dan ook de federale overheid bij deze zaak betrokken. Een rechtszaak tegen zes bedrijven – Adobe, Apple, Google, Intel, Intuit en Pixar – werd echter al in 2010 geschikt nadat deze ondernemingen beloofden een einde aan hun onderlinge afspraken te maken.

Met andere woorden: maak marktverstorende afspraken waardoor honderdduizend werknemers negen miljard dollar mislopen, en je komt, in strafrechtelijke zin, weg met een waarschuwing en een belofte het voorlopig (vijf jaar) niet meer te doen.

Maar waarom geen gevangenisstraf? Criminelen zijn voor heel wat minder het gevang in gedraaid.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Recensie | Who owns the future

31 oktober 2013 , 19:00 , door Gastauteur

RECENSIE - Is er een alternatief voor de huidige data-gedreven samenleving? Jaron Lanier geeft er in zijn nieuwe boek Who Owns The Future een interessante visie op.

Eind jaren ’80, begin jaren ’90 stond de naam van Jaron Lanier gelijk aan virtual reality. Lanier was een pionier op dit gebied, wat door hype en hoop werd omgeven. De beloften van de nieuwe digitale wereld lonkten en Lanier maakte de eerste stappen. Een jaar of 20-30 later is Lanier stukken veel minder optimistisch ove’r de mogelijkheden die de digitale netwerksamenleving heeft gebracht. Dat bleek al uit zijn kritiek op user-generated content in You are not a Gadget (2010) en nu ook in zijn nieuwste boek Who owns the Future.

“Who owns the future” bouwt hier en daar voor op het vorige boek, maar gaat nog een flinke stap verder. Lanier doet een ideologisch relaas over hoe, door de architectuur van hedendaagse digitale netwerken, onze economie in grote problemen komt. Door het digitale-efficiëntiedenken verdwijnen de banen en zekerheden van de economische middenklasse, en concentreren data, geld en macht zich bij centrale servers van de mensen met de beste computers en de slimste programmeurs. Siren servers, zoals Lanier ze noemt.

De manier waarop het moderne internet is ingericht zorgt ervoor dat alleen deze siren servers geld verdienen aan de waardevolle informatie die op het web wordt gecreëerd. Zij monitoren en verzamelen alle informatie die over het netwerk wordt verstuurd. De servers die op het hoogste overzichtsniveau informatie verzamelen, creëren de meeste waarde en hebben de macht om de markt naar hun hand te zetten. Dit zijn de bekende internetreuzen zoals Google, Facebook en Amazon, maar ook de verzekeraars en supermarktketens als Wal-Mart die informatie over klanten verzamelen. De siren servers verdienen miljarden, maar de makers van de informatie worden hier niet voor gecompenseerd. Een succesvolle informatie economie kan volgens Lanier niet functioneren op dit principe waarin een kleine groep grof geld verdient aan informatie, terwijl de rest van de samenleving het gratis weggeeft.

Als Google een kerel was…

14 januari 2014 , 10:08 , door Eva Schram

… zouden zoekvragen behoorlijk imbeciel klinken.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Pateando Piedras (cc)

Tips hoe je Big Brother (deels) kunt omzeilen

10 oktober 2013 , 13:03 , door Arjen Kamphuis

ACHTERGROND - Op 6 juli 2013 publiceerde de Britse krant The Guardian het eerste interview met Edward Snowden, tot dat moment systeembeheerder voor het Amerikaanse National Security Agency. Snowden kreeg door zijn werkzaamheden een gedetailleerd beeld van de mate waarin de NSA een wereldwijde Big Brother-staat in het inrichten was. Vrijwel alle elektronische communicatie wereldwijd werd realtime getapt, telefoons, laptops en servers werden gekraakt en softwarebedrijven werden gedwongen hun systemen met lekken op te leveren om dit mogelijk te maken.

Vermoedens van dergelijke activiteiten door onder meer Amerikaanse veiligheidsdiensten bestonden al decennia (zie dit artikel uit 1999) maar de schaal van de onthullingen die Snowden naar buiten brengt doet zelfs de meest paranoia-experts de rillingen over de rug lopen. Een korte opsomming en wat je er als burger aan kan doen.

Belgacom en Brazilië

De NSA en haar partners (onder andere het Britse GCHQ) tappen telefooncentrales en onderzeese glasvezelkabels af, ook in andere landen. Recentelijk is gebleken dat de telefooncentrales van Belgacom (de Belgische KPN) volledig gekraakt waren door experts van GCHQ (mogelijk met Amerikaanse hulp). Dit stelde GCHQ in staat al het telefonie- en dataverkeer te volgen en gericht af te luisteren. In Brazilië werden deze technieken ingezet tegen de nationale oliemaatschappij, het Braziliaanse Parlement en zelfs de persoonlijke communicatie van de Braziliaanse presidente. Die zegde meteen een staatsdiner met Obama af uit woede over deze schending van diplomatieke normen. Voorlopig moeten wij als eindgebruikers alle grote infrastructuren als onveilig beschouwen. Onversleutelde e-mails en telefoongesprekken kunnen worden afgeluisterd en dat wordt geautomatiseerd gedaan op onvoorstelbare schaal.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.