Closing Time | Vrijheid van kiezen

Het is weer tijd gebruik te maken van de vrijheid te kiezen. En wat zeggen politiek partijen over popmuziek? https://www.youtube.com/watch?v=1B2tyKfrChQ Hoort u nog bij die grote groep twijfelaars en weet u nog niet op wie u gaat stemmen? Misschien helpt het een beetje als u  weet welke partijen de popmuziek belangrijk genoeg vinden om er een punt van te maken in hun verkiezingsprogramma’s. Treurig maar waar: van alle 37 partijen die in de Tweede Kamer willen plaatsnemen, hebben slechts vier iets te melden over popmuziek. Sterker nog: in de 33 partijen die er niets over melden zit helemaal geen muziek. Welke partijen hebben wel een warm hart voor de popmuziek? We citeren uit de verkiezingsprogramma’s. Op alfabetische volgorde: D66 –"Moderne (pop- en urban)muziek wordt een eigen discipline in de Culturele Basisinfrastructuur. Op deze manier ontstaat een betere balans tussen klassieke en moderne muziekgenres." GROENLINKS – "Het budget voor kunst en cultuur gaat omhoog. Er komt meer aandacht voor talentontwikkeling, jonge makers, popmuziek, en culturele broedplaatsen." Partij voor de Dieren - "Naast popmuziek hebben andere stijlen van muziek onverminderd ondersteuning nodig. Tussen muziekstijlen hoort daarin een evenredige verdeling te zijn." SP – "Eerlijke betaling en sociale zekerheid voor alle makers in de creatieve sectoren. Dat geldt ook voor de popmuziek, die we steunen met een nationaal investeringsfonds." De SP heeft zelfs begin maart een heuse ‘Popnota’ uitgebracht. De initiatiefnemer hiertoe, Peter Kwint, vormt nu samen met Lisa Westervel (GL) de #gitarencoalitie (extra anekdote helemaal onderaan....). Van al die andere partijen die met geen woord over popmuziek reppen, krijgt alleen BIJ1 publiekelijk steun van een groep (underground)muzikanten. Woordvoerder Arie van Vliet van de band Lewsberg (hier op Sargasso): "Hun ideeën over de verzorgingsstaat, en de aandacht voor lage inkomensgroepen en de zwakkeren in de maatschappij,  zijn voor een boel mensen, waaronder veel muzikanten, ontzettend interessant. De meeste muzikanten hebben nou eenmaal niet twee Tesla’s voor de deur staan. Een goeie verzorgingsstaat stelt muzikanten – en cultuurmakers – in staat om te doen wat ze doen." Kijk, makkelijker kunnen we het voor u niet maken. U komt bij onze Closing Time voor de (pop)muziek. Dat er maar vier partijen zijn die daar hun best voor willen doen, maakt het kiezen stukken eenvoudiger. Geen dank. Graag gedaan. En Devo, wat een geweldig bandje is dat. Eerder op Sargasso besprak Klokwerk deze band (zie ook hun website). In het magazine 'American Songwriter' zegt Gerald Cascale, een van de bandleden, over "Freedom of Choice": "Certainly, we were watching the rightward shift to the country leading up to Reagan. And that inspired me to write the lyrics to ‘Freedom Of Choice.’ It was a message certainly consistent with Devo’s worldview and de-evolution.” En: “40 years later, it’s completely contemporary as if time hasn’t shifted at all. We’re right back there. I did say, ‘Freedom of choice is what you got/Freedom from choice is what you want.’ People have used their freedom of choice to vote away their freedom.” Ga stemmen, maar verspil uw stem niet. -o-o-o- Extra anekdote, juni 2019. De genoemde 'gitarencoalitie' bestaat al langer. Het blijkt een appgroepje van Kamerleden te zijn. Behalve Peter Kwint (SP) en Lisa Westerveld (GL), maakt ook Esther Ouwehand (PvdD) deel uit van dit illustere gezelschap. Gemeenschappelijke deler: hardrock, heavy metal en meer van dat soort herrie geluid. In 2019 heeft Rammstein een concert gegeven in De Kuip. En wat lezen we in het AD? De gemeente Rotterdam heeft een groep van vijf Tweede Kamerleden uitgenodigd van wie bekend is dat ze van heavymetalmuziek houden. Maar een gratis concertkaartje moet als gift opgegeven worden in het geschenkenregister van Tweede Kamerleden. Hie is dat afgelopen? Vijf citaten uit het AD: 1.,Ik heb nog nooit zo gebaald van een uitnodiging die ik moet afslaan’’, zegt GroenLinks-Tweede Kamerlid Lisa Westerveld. ,,Want ik hou van Rammstein, het is mijn muziek en ik heb ze nog nooit zien optreden. Maar er moet wel een inhoudelijke reden zijn om zo’n geschenk aan te nemen, hier heb ik geen verhaal bij.’’ 2. Ook Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren gaat daarom niet. ,,Mijn stelregel is: als ik ergens heen ga, betaal ik mijn eigen kaartje. Ik vond de uitnodiging hartstikke lief, maar ik ga niet.’’ 3. Kwint heeft twee uur lang vruchteloos geprobeerd een kaartje voor Rammstein te kopen. ,,Je komt er gewoon niet door voor een kaartje.’’ Hij kreeg alsnog de kans de band te zien toen hij ‘namens het college van B&W van Rotterdam’ werd uitgenodigd. ,,Ik vind Rammstein leuk, niet echt een must’’, zegt Kwint. ,,Het is een mooie mix tussen glam, parodie en metal. Ze brengen veel extra in hun shows. Maar om nou in een skybox naar Rammstein te kijken...’’ 4. Ook CDA-Kamerlid René Peters van stevige muziek. Vorige week was hij nog op eigen kosten bij Metallica, volgende week gaat hij op uitnodiging van Rotterdam naar de Duitse band. 5. Online een kaartje scoren lukt ook VVD-Tweede Kamerlid Martin Wörsdörfer niet. ,,En om een kaartje te kopen via die bureaus die je het dubbele laten betalen, dat vertik ik’’, zegt de liberaal. Hij baalde, want ‘die muziek pompt zo lekker!’ Toch zal VVD’er Wörsdörfer in de Kuip zijn met dank aan Rotterdam. De geste komt gewoon in het geschenkenregister van de Tweede Kamer, zo belooft hij. We kunnen het niet genoeg herhalen Ga stemmen, maar verspil uw stem niet.  

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.