800 babylijkjes gevonden bij katholiek opvanghuis in Ierland

Wat een heerlijke combinatie toch weer: religie, misogynie en vreemde ideeën over buitenechtelijke seks en/of verkrachting. Het lijkt de Taliban wel: Between 1925 and 1961, thousands of “fallen women” and their “illegitimate” children passed through the Home, run by the Bon Secours nuns in Tuam. [...] More than five decades after the Home was closed and destroyed — where a housing development and children’s playground now stands — what happened to nearly 800 of those abandoned children has now emerged: Their bodies were piled into a massive septic tank sitting in the back of the structure and forgotten, with neither gravestones nor coffins. [...] The grim findings, which are being investigated by police, provide a glimpse into a particularly dark time for unmarried pregnant women in Ireland, where societal and religious mores stigmatized them. Without means to support themselves, women by the hundreds wound up at the Home. “When daughters became pregnant, they were ostracized completely,” Corless said. “Families would be afraid of neighbors finding out, because to get pregnant out of marriage was the worst thing on Earth. It was the worst crime a woman could commit, even though a lot of the time it had been because of a rape.” [...] According to documents Corless provided the Irish Mail on Sunday, malnutrition and neglect killed many of the children, while others died of measles, convulsions, TB, gastroenteritis and pneumonia. Infant mortality at the Home was staggeringly high. “If you look at the records, babies were dying two a week, but I’m still trying to figure out how they could [put the bodies in a septic tank],” Corless said. “Couldn’t they have afforded baby coffins?” Special kinds of neglect and abuse were reserved for the Home Babies, as locals call them. Many in surrounding communities remember them. They remember how they were segregated to the fringes of classrooms, and how the local nuns accentuated the differences between them and the others. They remember how, as one local told the Irish Central, they were “usually gone by school age — either adopted or dead.” Kortom: weer een fijn hoogtepuntje van onze joods-christelijke beschaving.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.