Ruim een maand startte hier de slowmovingdiscussion over de lange termijn planning voor Nederland richting 2025. Een belangrijk aspect dat een rol speelt in de inrichting van de wereld van 2025 is werk. Nederland zet stevig in op de agrarische sector, vervoer (haven) en de dienstensector. Onderstaand overzicht geeft een beeld van waar op dit moment hoeveel mensen werkzaam zijn (x1000). Landbouw, bosbouw, visserij (A+B)120,8 Winning van delfstoffen7,6 Industrie846,7 Productie en distributie van en handel in elektriciteit, aardgas, stoom en warm water25,4 Bouwnijverheid381,1 Reparatie van consumentenartikelen en handel1280,1 Horeca319,9 Vervoer, opslag en communicatie450,5 Financiële instellingen353,2 Verhuur van en handel in onroerend goed, verhuur van roerende goederen en zakelijke dienstverlening1589,4 Openbaar bestuur, overheidsdiensten en verplichte sociale verzekeringen502,1 Onderwijs502,5 Gezondheids- en welzijnszorg1135,1 Milieudienstverlening, cultuur, recreatie en overige dienstverlening322,0 Niet in te delen28,9 Totaal7865,3
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Ooit waren ze onontbeerlijk voor de scheepvaart in Russische wateren boven de poolcirkel: nucleair aangedreven vuurtorens. Een baken van licht in de lange poolnacht en een rots in de branding in onherbergzaam gebied. Na de komst van GPS-techniek en praktische nautische toepassingen daarvan zoals de RobRob [/seth] zijn de vuurtorens als navigatiemiddel echter overbodig geworden en inmiddels verlaten. Naast de harde elementen van wind, regen, zout en vorst knagen ook metaaldieven aan deze bouwwerken, niet gehinderd door de waarschuwingen voor radioactieve straling: Abandoned Russian Polar Nuclear Lighthouses
Op 10 januari jl. is in Londen de geoloog Colin Phipps (74) overleden. Phipps die zich in 1955 op de Falkland eilanden tijdelijk vestigde is decennialang de drijvende kracht geweest achter de olieindustrie rondom deze Britse eilanden op 51° zuiderbreedte (MalvernGazette). Hij is er altijd van overtuigd geweest dat er het North Falkland Basin exploratieve aardolie bevatte (Sartma). Eind jaren zeventig zat hij in een parlementaire delegatie naar de Falklands die de toenmalige premier Callaghan moest rapporten over de mogelijkheden van diepzee olieboringen (Mercopress). Zijn in 1977 gepubliceerde paper “What Future for the Falklands?” werd een must-have tijdens en vlak na de Falkland oorlog in 1982. Eind jaren negentig was Phipps een van de oprichters van Desire Petroleum die startte met de exploratie van het North Falkland Basin.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“Ein Übermaß an Problemen bei gleichzeitig fehlenden Lösungsmöglichkeiten führt zu dem, was die Psychologie kognitive Dissonanz nennt. Sie kann nur reduziert werden, wenn man statt der Probleme die Einstellung zu ihnen bearbeitet. Also: Die Regierung hat die Finanzkrise ja wohl im Griff, für die Energieprobleme wird es schon Lösungen geben, das mit dem Klima kann ja so schlimm nicht kommen. Oder nach Groucho Marx: Was kümmert mich die Nachwelt, hat die Nachwelt sich je um mich gekümmert?”
Aldus Harald Welzer, onderzoekshoogleraar in de sociale psychologie, over ons huidige houding ten opzichte van alle crises die gaande zijn. Net doen alsof het niet zo is en zeggen dat alles onder controle is. Leuk voer voor sommige reaguurders, hoewel het natuurlijk niet uitmaakt.
Volgens dhr Welzer erkennen we een grote historische omslag pas als het al in het verleden ligt. Zitten we er middenin, is het business as usual.
“Deutet das Fehlen jeder Expertise womöglich an, dass wir uns bereits an einem systemischen “tipping point” befinden, von dem ab Entwicklungen nicht mehr korrigierbar sind? Der letzte liegt nicht einmal zwei Jahrzehnte zurück: der von niemandem vorhergesagte Zusammenbruch einer kompletten politischen Hemisphäre mit seinen tiefgreifenden Folgen für die Staatenfiguration. Damals schien der Siegeszug des Westens endgültig besiegelt, wurde voreilig das Ende der Geschichte verkündet, aber inzwischen sieht es danach aus, dass Historiker in 50 Jahren den Beginn des Untergangs der Demokratien auf 1989 datieren und die weltweite Finanzkrise nur 19 Jahre später als die nächste Stufe auf dem lange zuvor schon eingeläuteten Abstieg deuten könnten.”
Kijk en verbaas u. Hierboven ziet u een overlay van de verkiezingsuitslag van 2007 in de Poolse kiesdistricten met de oude grenzen van het keizerlijke Duitsland (1871-1918). De oranje kleuren behoren tot de vrije markt en Europees georiënteerde (PO), de blauwe kleuren impliceren een meerderheid meer nationalistisch en populistisch georiënteerde (PiS). Oude grenzen vervagen dus blijkbaar niet zomaar? Bij het kaartenblog Strange Maps gingen ze u al voor in Duiding ende Discussie. Maar ga gerust uw gang in de comments, hier alvast wat bonuskaartmateriaal: 1, 2, 3. Ik verwacht nu al (om meerdere redenen) een glansrol voor veteraanreaguurder Bismarck.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Een asceet in de traditie van de oudheid is iemand die afziet, volgens Van Dale ‘iemand die zich aan vrome boetedoening wijdt.’ Een nieuwe asceet is in mijn optiek iemand die zijn handen van het publieke domein heeft getrokken en zich heeft los geworsteld van de massahysterie, maar dit alles wel naarstig goed in de gaten houdt. Anders dan de absurde wereld zoals Albert Camus het beschreef in L’homme Revolté uit 1951 (’Het laat ons achter in een impasse. De eerste en enige zekerheid die me zo wordt gegeven, binnen de ervaring van het absurde, is de opstand’) weet de nieuwe asceet dat opstand geen zin meer heeft.
Rare imam daar, rechtse rakker hier
Eigenlijk komt de opvatting van de Banality of Evil (1963) van Hannah Arendt dan nog dichter in de buurt. Het gaat ver om deze tijd naast de massavernietiging in de Tweede Wereldoorlog te plaatsen, maar de banaliteit van een ambtelijk apparaat dat ingezet moest worden bij de geoliede machines die de concentratiekampen waren, is dezelfde die ingezet wordt bij het creëren van de huidige banale perversie die ons omringt: woonboulevards met discountbanken die door kinderhanden worden gemaakt, kilo’s vleeswaren vol varkenscollageen en E-nummers, plasmaschermen op afbetaling. Dit alles in een xenofoob en ontwricht landschap, maar ondertussen wel op een gekoeld strand van Dubai willen liggen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
