Fotos des Tages – USSR kernvuurtorens

Ooit waren ze onontbeerlijk voor de scheepvaart in Russische wateren boven de poolcirkel: nucleair aangedreven vuurtorens. Een baken van licht in de lange poolnacht en een rots in de branding in onherbergzaam gebied. Na de komst van GPS-techniek en praktische nautische toepassingen daarvan zoals de RobRob [/seth] zijn de vuurtorens als navigatiemiddel echter overbodig geworden en inmiddels verlaten. Naast de harde elementen van wind, regen, zout en vorst knagen ook metaaldieven aan deze bouwwerken, niet gehinderd door de waarschuwingen voor radioactieve straling: Abandoned Russian Polar Nuclear Lighthouses

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Olievisionair Falklands overleden

phippsOp 10 januari jl. is in Londen de geoloog Colin Phipps (74) overleden. Phipps die zich in 1955 op de Falkland eilanden tijdelijk vestigde is decennialang de drijvende kracht geweest achter de olieindustrie rondom deze Britse eilanden op 51° zuiderbreedte (MalvernGazette). Hij is er altijd van overtuigd geweest dat er het North Falkland Basin exploratieve aardolie bevatte (Sartma). Eind jaren zeventig zat hij in een parlementaire delegatie naar de Falklands die de toenmalige premier Callaghan moest rapporten over de mogelijkheden van diepzee olieboringen (Mercopress). Zijn in 1977 gepubliceerde paper “What Future for the Falklands?” werd een must-have tijdens en vlak na de Falkland oorlog in 1982. Eind jaren negentig was Phipps een van de oprichters van Desire Petroleum die startte met de exploratie van het North Falkland Basin.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Cognitieve dissonantie

Ein Übermaß an Problemen bei gleichzeitig fehlenden Lösungsmöglichkeiten führt zu dem, was die Psychologie kognitive Dissonanz nennt. Sie kann nur reduziert werden, wenn man statt der Probleme die Einstellung zu ihnen bearbeitet. Also: Die Regierung hat die Finanzkrise ja wohl im Griff, für die Energieprobleme wird es schon Lösungen geben, das mit dem Klima kann ja so schlimm nicht kommen. Oder nach Groucho Marx: Was kümmert mich die Nachwelt, hat die Nachwelt sich je um mich gekümmert?

Aldus Harald Welzer, onderzoekshoogleraar in de sociale psychologie, over ons huidige houding ten opzichte van alle crises die gaande zijn. Net doen alsof het niet zo is en zeggen dat alles onder controle is. Leuk voer voor sommige reaguurders, hoewel het natuurlijk niet uitmaakt.
Volgens dhr Welzer erkennen we een grote historische omslag pas als het al in het verleden ligt. Zitten we er middenin, is het business as usual.

Deutet das Fehlen jeder Expertise womöglich an, dass wir uns bereits an einem systemischen “tipping point” befinden, von dem ab Entwicklungen nicht mehr korrigierbar sind? Der letzte liegt nicht einmal zwei Jahrzehnte zurück: der von niemandem vorhergesagte Zusammenbruch einer kompletten politischen Hemisphäre mit seinen tiefgreifenden Folgen für die Staatenfiguration. Damals schien der Siegeszug des Westens endgültig besiegelt, wurde voreilig das Ende der Geschichte verkündet, aber inzwischen sieht es danach aus, dass Historiker in 50 Jahren den Beginn des Untergangs der Demokratien auf 1989 datieren und die weltweite Finanzkrise nur 19 Jahre später als die nächste Stufe auf dem lange zuvor schon eingeläuteten Abstieg deuten könnten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Grenzen Duits Keizerrijk In Europa van nu

Kijk en verbaas u. Hierboven ziet u een overlay van de verkiezingsuitslag van 2007 in de Poolse kiesdistricten met de oude grenzen van het keizerlijke Duitsland (1871-1918). De oranje kleuren behoren tot de vrije markt en Europees georiënteerde (PO), de blauwe kleuren impliceren een meerderheid meer nationalistisch en populistisch georiënteerde (PiS). Oude grenzen vervagen dus blijkbaar niet zomaar? Bij het kaartenblog Strange Maps gingen ze u al voor in Duiding ende Discussie. Maar ga gerust uw gang in de comments, hier alvast wat bonuskaartmateriaal: 1, 2, 3. Ik verwacht nu al (om meerdere redenen) een glansrol voor veteraanreaguurder Bismarck.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe de nieuwe asceten dansen op de vulkaan

Een asceet in de traditie van de oudheid is iemand die afziet, volgens Van Dale ‘iemand die zich aan vrome boetedoening wijdt.’ Een nieuwe asceet is in mijn optiek iemand die zijn handen van het publieke domein heeft getrokken en zich heeft los geworsteld van de massahysterie, maar dit alles wel naarstig goed in de gaten houdt. Anders dan de absurde wereld zoals Albert Camus het beschreef in L’homme Revolté uit 1951 (’Het laat ons achter in een impasse. De eerste en enige zekerheid die me zo wordt gegeven, binnen de ervaring van het absurde, is de opstand’) weet de nieuwe asceet dat opstand geen zin meer heeft.

Rare imam daar, rechtse rakker hier
Eigenlijk komt de opvatting van de Banality of Evil (1963) van Hannah Arendt dan nog dichter in de buurt. Het gaat ver om deze tijd naast de massavernietiging in de Tweede Wereldoorlog te plaatsen, maar de banaliteit van een ambtelijk apparaat dat ingezet moest worden bij de geoliede machines die de concentratiekampen waren, is dezelfde die ingezet wordt bij het creëren van de huidige banale perversie die ons omringt: woonboulevards met discountbanken die door kinderhanden worden gemaakt, kilo’s vleeswaren vol varkenscollageen en E-nummers, plasmaschermen op afbetaling. Dit alles in een xenofoob en ontwricht landschap, maar ondertussen wel op een gekoeld strand van Dubai willen liggen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De neo-nostalgie van Nederland

Toegegeven, alles met de toevoeging “neo” is een beetje modieus. Maar het zijn vooralsnog rake typeringen voor de koude wind die over ons vlakke land raast: noem het neo-conservatisme, neo-moralisme, neo-sentiment of neo-nostalgie. Waar zijn de futuristen gebleven?

In de politiek, in de entertainment en op straat is er momenteel een sterk verlangen naar een bijna klassiek Nederland. Ik heb het in dit geval niet over ‘retro’ als modeverschijnsel. Dan eerder over het zorgwekkende ‘heimat’.

Steeds als ik uitingen hoor van het kaliber ‘Vroeger, ja toen kon je tenminste…’ hoor ik al het refrein van Wim Sonnevelds ‘Het Dorp’ in mijn hoofd jengelen. Het denken in het abstracte ‘vroeger’, als superieur ten opzichte van het heden, is een uiting van angst voor het heden en de toekomst.

Ik moet eerst even een onderscheid maken. Ik heb het niet over burgers die zich opwinden over een toename van regeltjes of burgers die roepen dat je ‘vroeger tenminste lekker ongedwongen een peukie kon opsteken of een paddo kon eten’. Ook zal ik aangedragen cijfers over criminaliteit of opeenstapeling van problemen in de zorg niet ontkrachten. Daar gaat het me ook niet om.

De digitale guillotine
Waar ik een probleem mee heb, is het opgedrongen angstvisioen van Nederland als tanende goegemeente. Dus zullen we verdorie onze herwaardering voor Nederland overdrijven. Handen af van ‘onze’ Sinterklaas! Meer knusse musicals! Kees de Jongen, gratis voor iedereen! Identificatieplicht! Jeugd, beweeg! Leef gezond! Een geschiedeniscanon! Strengere en langere straffen! Inburgeren! Onderwijs moet niet leuk maar streng zijn!

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Ongelijk hebben

En tegelijk werd ik allergisch. Allergisch voor opgeklopt schuim. Want schuim is het niet laatste woord.

Aldus de afsluiting van de bijdrage van Geert Mak in de reeks “Over hun ongelijk” in het NRC dit weekend.
Geert Mak, toch een duidelijke representant van de babyboomers is van zijn geloof in grote helden gevallen. De helden uit zijn vroege jaren, Che Guevara, Ho Chi Min, de RAF-leden, etc, bleken toch niet zo zuiver. Liever de stille, kleine helden dan maar.
Een ontboezeming die de vraag oproept, waarin heeft u uw ongelijk gezien dit afgelopen jaar?

Persoonlijk voel ik mijn ongelijk het sterkst in het erkennen dat ik beroerd ben in het maar bij benadering goed inschatten van ontwikkelingen in de wereld, ook al zie ik de juiste signalen.
Maar dat zal me in de toekomst niet weerhouden jullie daarmee lastig te vallen…..

Vorige Volgende