Hier een gastbijdrage van mb over de reclame in de openbare ruimte 'Hameren op de hoogte van de mast heeft volgens Prosman niet eens zin. Als blijkt dat hij inderdaad hoger is, heeft de eigenaar, Interbest uit Breda, als het aan de wethouder ligt niets te vrezen. "Dan is de gemeente verplicht om een nieuwe vergunning af te geven voor die hoogte. De gemeente heeft geen grenzen gesteld aan de afmeting, omdat de mast niet was opgenomen in een bestemmingsplan. De bouwtekening is in dit geval het bestemmingsplan."' Zo luidt de reactie van wethouder Prosman (gemeente Neerijnen) op de resultaten van een onafhankelijke, door de bewoners van Waardenburg betaalde meting van een reclamemast. Reclame is nog maar nauwelijks uit ons straatbeeld weg te denken. In de binnenstad is het nog enigszins begrijpelijk dat winkels een bord met hun naam aan de pui bevestigd hebben, maar de manier waarop kan al veel invloed hebben. Zo heeft bijvoorbeeld Zutphen buitengewoon strak reclamebeleid, wat voor een prettig straatbeeld zorgt. Dat leidde tot wat weerstand, maar de bescheiden uitingen zijn ondertussen een kwaliteit van deze stad. De reactie dat zoiets alleen in een klein provinciaal stadje kan is te snel en onjuist.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Een paar handjes vol gemeenten, provincies en wat aanpalende instellingen is waarschijnlijk hun in IJsland geparkeerde spaartegoeden kwijt. Minister Bos lijkt niet genegen deze risico’s ook nog voor zijn rekening te nemen en de Tweede Kamer zal hoogstens op een soort ‘vangnet’ aansturen. Maar geen nood, de lagere overheden hebben over het algemeen voldoende vlees op de botten. De relatief kleine verliezen zullen alleen de reserves hier en daar min of meer gevoelig aantasten.
Het betreft voornamelijk deposito’s die voor meerdere jaren, veelal vijf of tien jaar, zijn vastgezet. Dat zijn dus niet de bedragen waarmee zij hun jaarlijkse kosten financieren. Hoogstens gaat het om geplande investeringen, die erdoor vertraging kunnen oplopen. Gerelateerd aan de jaarlijkse inkomsten uit belastingen en het Gemeente- en Provinciefonds (de pot waarmee het rijk de vele miljarden uit de rijksbegroting onder provincies en gemeenten verdeelt) zijn de nu bekende verliezen dus peanuts.
Slappe was
Reserves die worden weggezet in langlopende deposito’s zijn niet zelden het eigen vangnet van gemeenten en provincies, om de fluctuaties in de rijksbijdragen op de lange termijn op te vangen. Want de omvang van de rijksbegroting van een bepaald jaar is bepalend wat gemeenten, provincies en waterschappen uit de rijksruif krijgen. Bij bezuinigingen is het pech hebben, bij extra uitgaven profiteert men mee. Voor 2009 is dat laatste het geval, dus de slappe was is al binnen.
Het klinkt als het akkoord van Wassenaar niet waar? En met de opening van het persbericht krijgt het gelijk al veel meer gewicht:
“Een monsterverbond van Rijk, provincies, gemeenten en tientallen belangenorganisaties op het gebied van onder meer bouw- en infrabedrijven, milieu, natuur, landbouw, mobiliteit en recreatie ondertekende op zaterdag 27 september 2008 het ‘Akkoord van Apeldoorn’.”
Gegeven het grote belang van het akkoord van Wassenaar, werd ik natuurlijk erg nieuwsgierig en ging eens polshoogte nemen.
Een half uur stuiptrekkend van de lach in mijn stoel hangen was mijn deel (ik heb anti-ROTFL-bars op mijn stoel gemonteerd, wijzer geworden na vele harde lessen na het lezen van overheidsstukken).
Misschien dat de overheid de bevolking meer plezier doet als ze verder door het leven gaat als cabaretgroep. Ze zouden het prima doen.
Maar goed, waar gaat dit over. Nadat een kabinet of wat geleden (volgens mij onder Pronk op VROM) besloten werd de regie op het landschap los te laten en aan de gemeentes over te dragen (die zouden immers NOOIT hun eigen omgeving verpesten…..) merkte men overal dat er een explosie aan bouwnijverheid in het groen ontstond. Enerzijds vanwege het geld (lucratief voor gemeentes) anderzijds door de corruptie ten behoeve van lokale notabelen werden er in hoog tempo industriegebieden en rijkeluistulpjes uit de grond gestampt. Met alle gevolgen van dien.
Maar dat was niet de bedoeling! (Hoe naïef kan je zijn).
Dus werd er drie (3) jaar lang intensief overleg gevoerd tussen verschillende partijen om iets te doen tegen de verrommeling en kwam er gisteren een akkoord uit. Leest u even mee?
“Het Landschapakkoord 2008 treedt in werking op 27 september 2008 en eindigt op 27 september 2011.”
– Drie jaar praten voor een akkoord dat drie jaar geldig is. Dat schiet op.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor een gastbijdrage. Vandaag een stuk van Paul Smeulders.
Het niveau van gemeentebestuurders is vaak bedroevend. Indien wethouders voortaan benoemd worden op basis van hun kwaliteiten als bestuurder in plaats van op basis van het lidmaatschap van een bepaalde politieke partij, kan dat een zegen zijn voor de lokale democratie.
Ik beschouw gemeentepolitiek aan de hand van het werk van de Amsterdamse universitair docent Reinder Rustema. 30 augustus 2006 publiceerde Rustema het artikel ‘Laat de beste bestuurders minister worden‘ in het NRC Handelsblad. Waar Rustema zich richt op het landelijke systeem, spits ik zijn ideeën in dit artikel toe op de lokale politiek.
Op lokaal niveau is de problematiek van het vinden van geschikte bestuurders zo mogelijk nog groter dan dat landelijk het geval is. De selectiecriteria voor een wethouderschap zijn beduidend minder zwaar dan die voor een ministerschap. Nu is het toch vaak zo dat een langzittend raadslid wethouder wordt. Althans, indien zijn huidige inkomen lager is dan het salaris van de wethouderspost.
Komt bij dat de lokale politiek te maken heeft met problemen die landelijk niet spelen. Lokale verkiezingen worden gedomineerd door landelijke peilingen en kopstukken. Zo kan het zijn dat een capabele bestuurder na de verkiezingen niet als wethouder terug kan komen omdat zijn partij het landelijk slecht doet.
Dit in ogenschouw nemende pleit ik voor het systeem van Rustema. Wethouders worden niet langer geselecteerd op basis van coalities, maar op basis van hun capaciteiten als bestuurder. Besluitvorming vindt plaats op basis van toevallige meerderheden, in plaats van aan de hand van een uitonderhandeld en dichtgetimmerd coalitieprogramma. De tijd waarin collegepartijen in achterkamertjes de koers bepalen en oppositiepartijen vier jaar de kruimels verdelen, is voorgoed voorbij.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
“We wilden nu in ieder geval een signaal afgeven.”
Private partij Connexxion bemoeit zich met een overheidstaak, namelijk de openbare orde en veiligheid, door een deel van de wijk Oosterwei in Gouda te mijden zonder eerst met de gemeente te overleggen. Is de marktwerking in het Openbaar Vervoer zover doorgeslagen dat publieke dienstverlening op eigen houtje teruggedraaid kan worden?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.