Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Balkenende gerelativeerd
Balkenende was verbaasd dat een groot deel van de bevraagden in een enquete geen geloof hechtte aan de waarheidsgetrouwheid van het gespreksverslag over Fitna. “Zolang ik premier ben, heb ik niet meegemaakt dat glasheldere documenten van regeringszijde worden gerelativeerd.” Dat ligt dan toch aan Balkenende vrees ik, want het lijkt me sterk dat ik de enige ben die dat niets heeft verbaasd.
Niet dat ik ervan uit ga dat het document geen getrouwe weergave zou bevatten. Zou dat wel zo zijn, dan zouden twee ministers en een topambtenaar een wel heel groot risico genomen hebben. Er zijn immers meer ambtenaren bij betrokken geweest. Niet alleen een notulist, ook diverse ambtenaren in de voorbereiding en de afhandeling van het gesprek. Als er gerommeld zou zijn in het verslag zal dat vroeg of laat naar buiten komen en dan kunnen de premier, de ministers en topambtenaar Tjibbe Joustra verdere publieke functies op hun buik schrijven. Het feit dat Wilders zelf het verslag niet heeft willen ondertekenen wijst er bovendien op dat hij zijn handen vrij wilde houden over wat hij naar buiten zou brengen.
De reden dat Balkenende’s verbazing mij verbaast, is dat hij en tal van andere politici zich de afgelopen jaren uiterst onbetrouwbaar hebben betoond en – erger nog – de besluitvorming structureel hebben versluierd. Iedereen had de mond vol over Nieuwe Politiek, waarbij het gepolder en de achterkamertjes als kenmerken van Oude Politiek werden aangemerkt. Andere politici werden als onbetrouwbaar neergezet door hen simpelweg als Oude Politiek te betitelen.
De veiligheid van meningsuiting
Eén van de dingen die ik persoonlijk behoorlijk lastig vind in de discussie rondom Wilders en zijn film is het bepalen van mijn eigen positie. Enerzijds heb ik een behoorlijke hekel aan elke vorm van georganiseerde religie en zeker aan religies die andersdenkenden veroordelen of erger. Anderzijds heb ik een even grote hekel aan generaliseren en het op één hoop gooien van grote groepen mensen op basis van uiterlijkheden of (hopelijk slechts enkele) extremisten.
Ik heb absoluut niet de illusie de islam of de bijbehorende cultuur ook maar enigszins te begrijpen. Wat mij wel opvalt en ongerust maakt is het gemak waarmee in mijn ogen geweld als reactie op kritiek wordt neergezet. Wat mij nog ongeruster maakt is het feit dat ik niet zie hoe de meerderheid onder de moslims dat geweld afkeurt. Wanneer deze meerderheid het fundamentalisme met het bijbehorende geweld niet afkeurt, waar staan zij dan? Zijn ze bang zich uit te spreken? Vinden ze geweld acceptabel? Naast bovenstaande gebrekkige omgang met kritiek en het gemakkelijke geweld is daarnaast de manier waarop deze religie met afvalligen en vrouwen omgaat voor mij iets waarvan ik een heel ongemakkelijk gevoel krijg. Wat ook daarbij volgen mij weer het ergste is, is niet het feit dat het ooit zo in een boek is gezet, nee het is het feit dat naar mijn beleving een groot deel van de moslimgemeenschap deze praktijken al dan niet stilzwijgend goedkeurt.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Quote du Jour: kwetsbaar internet
“Internet is te kwetsbaar voor democratie. Je hebt overal polls, zelfs op de website van mijn bank kan ik een poll aanklikken. Maar als Geenstijl het wil, ligt zo’n peiling er zo uit. Dan is Bas van der Vlies politicus van de eeuw en heeft wc-eend de beste reclamespot.”
Aldus D66-leider Alexander Pechtold over de macht van de stijlloze lezer. In een interview met DAG heeft hij het echter vooral over de wederopstanding van D66. Zeven extra zetels, dat is de winst die de partij tot nog toe volgens de peilingen heeft binnengehaald. Met dank aan Wilders en Verdonk en de angstpolitiek van het kabinet. Dreumes66, de partij die volgens Van Mierlo na veertig jaar moest worden opgedoekt, gaat nog groot worden…
Laten we Ebenezer Wientjes exporteren
De standpunten van de heer Wilders zijn niet de mijne en de film Fitna vind ik simplistische propaganda. Maar meneer Wilders is wel een Nederlander en een parlementariër bovendien.
In de afgelopen weken heb ik al regelmatig braakneigingen gehad bij de uitlatingen van dit christenkabinet. Naastenliefde is er kennelijk alleen voor die mensen wiens mening je deelt. Maar de kabinetsuitingen zaten nog alleen maar in de categorie “opgeheven vingertje” en bangmakerij.
Vandaag echter lees ik het volgende:
“Als Arabische landen Nederlandse producten gaan boycotten vanwege de anti-islamfilm van Kamerlid Geert Wilders, wil werkgeversorganisatie VNO-NCW onderzoeken of de economische schade op hem te verhalen is.”
Dit bij monde van Bernard Wientjes, de voorzitter.
En toen werd het me even teveel. Het heeft me vier uur gekost om voldoende af te koelen om het volgende op te schrijven.
Waar haalt die minkukel van een Wientjes het lef vandaan om überhaupt dat voorstel serieus te overwegen, laat staan daar publiekelijk mee te schermen. Hebben we verdomme al die eeuwen hard gewerkt om van Nederland een beschaafd, democratisch en open land te maken waarin de vrijheid van meningsuiting zelfs in de grondwet verankert zit, gaat die nono proberen een parlementariër financieel te straffen voor wat zijn goed recht is????? Is hij nu helemaal van de pot gerukt. Zijn nou werkelijk die paar centjes van die grote bedrijven belangrijker dan alle waarden die wij hier in dit land te vuur en te zwaard hebben proberen te verdedigen? Is het belang van de werkgevers nou echt zo allesoverheersend dat hij door die dagelijkse waan niet meer kan zien wat belangrijk is en wat er voor gezorgd heeft dat ook hij in vrijheid kan leven? Is het echt zo’n krentenkakker dat hij alleen maar aan centjes denkt en daarmee alle andere belangen gewoon de Noordzee in schuift?
Nou, dan stel ik bij deze voor dat de heer Wientjes geëxporteerd wordt naar Rusland of zo. Zo’n staat waar de belangen van een elite ver boven de rest gaan. Kan hij ook lekker indirect meewerken aan het vermoorden van journalisten of het opsluiten van mensen met een eigen mening.
Eigenlijk zou de heer Wientjes per direct zijn post als voorzitter moeten neerleggen en eens een jaartje in een christelijk klooster retraite nemen om tot bezinning te komen.
Ik mag het dan wel niet met de heer Wilders eens zijn, maar zijn recht om in alle vrijheid films te maken en zijn mening te verkondigen, die is me heilig.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over het doorredeneren van dit debiele standpunt. Is de redactie van Sargasso straks financieel aansprakelijk omdat we ergens onze mening over gegeven hebben waardoor mensen producten links laten liggen? Het zou toch te grof voor woorden zijn.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.