Hoe de conservatieven wonnen

Het was een kwart eeuw geleden. Hans Janmaat zat nog in de Tweede Kamer, samen met twee collega-Centrumdemocraten. Ze werden met de nek aangekeken – nieuwe nazi’s waren het, volgens velen. Maar de sfeer was ook aan het omslaan. Negen jaar daarvoor wist Janmaat maar ternauwernood ontkomen aan een gewelddadige overval door linkse activisten op een CD-partijbijeenkomst in Kedichem. Zijn secretaresse (later zijn vrouw) Wil Schuurman raakte zwaar gewond; het hotelletje op de dijk brandde af. De eerste, wrede reacties van ‘net goed’ maakten daarna al snel plaats voor een gevoel van schaamte. Zoiets hoorde toch niet in Nederland. En met het besef dat ‘de strijd tegen neonazi’s’ ook te ver kon gaan, groeide het besef dat Janmaat al die jaren misschien toch, zij het op schrille toon, een belangrijk probleem had aangekaart. De immer groeiende groep immigranten in de grote steden.

Quote du Jour | Frits Bolkestein de sociaaldemocraat

De plannen van de klimaattafels zijn vooral voor de laagste inkomensgroepen een schok. Immers, energie is een basisbehoefte. Als die duurder wordt, treft dat de lagere inkomensgroepen onevenredig meer dan degenen die het breder hebben. Het netto resultaat werkt dus denivellerend.
[…] Verschillende onafhankelijke deskundigen hebben berekend dat het hypothetische want op basis van klimaatmodellen, die tot dusver onbetrouwbaar zijn gebleken afkoelingseffect van de Nederlandse klimaatinspanning op mondiale schaal aan het eind van deze eeuw zó klein zou zijn dat het niet meetbaar is.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Marcel Oosterwijk (cc)

Migratieonzin van Bolkestein

ANALYSE - Frits Bolkestein mag ook schrijven op de nieuwe website Jalta. Hij mocht zelfs de aftrap verrichten. In een artikel getiteld ‘De volgende 35 jaar massaimmigratie’, voorspelt hij ons heel veel rampspoed. ‘Ze komen er aan’, kan je het samenvatten. En met ze bedoelt hij de Afrikanen. Tijd voor een fact check.

Bolkestein schrijft:

Tussen de jaren 2000 en 2100 daalt het Europese deel van de wereld-bevolking van 12 tot 6%; dat van Afrika stijgt van 13 tot 25%. Tussen 2000 en 2050 zal de bevolking van Afrika naar verwachting meer dan verdubbelen, van 800 miljoen tot 1,8 miljard. […]

Stel dat de immigratie aanhoudt op het huidige peil voor de langere termijn, voor de komende 35 jaar bijvoorbeeld, tot 2050. Welke gevolgen zal dat voor Nederland hebben ? Is er in Den Haag iemand die zich daarmee bezighoudt?

We pakken de nieuwste cijfers van het CBS erbij.

Massa-immigratie 1
Bron: CBS

De immigratie bedroeg over het jaar september 2013 tot en met augustus 2014 12.800 en de emigratie van eerst egeneratie allochtonen uit Afrika was 8.400. De netto-immigratie bedroeg dus 4.400. Is dat het nu?

Let wel dit zijn cijfers van heel Afrika dus inclusief de zo gevreesde Marokkanen.

Foto: Alper Çuğun (cc)

Blast from the past: Frits Bolkestein over de islamisering van Amsterdam

Amsterdam heeft, binnen tien jaar zeg maar, een islamitische meerderheid.

Aldus Frits Bolkestein in november 2005 in het tv-programma Buitenhof (via).

Hoewel de laatste harde cijfers uit 2009 dateren, is het overduidelijk (dat was toen overigens ook al zo) dat Bolkesteins voorspelling pure paniekzaaierij was. Als we genereus zijn, is momenteel misschien vijftien procent van de Amsterdammers moslim. Maar voor hetzelfde geld – bijvoorbeeld als de daling van 2008 naar 2009 geen uitschieter is geweest – is het een procentje of twaalf.

Hoe dan ook: van een meerderheid is bij lange na geen sprake. En dat zit er ook in de toekomst niet in. In 2007 schatte (pdf) het Nederlands Interdisciplinair Demografisch Instituut (NIDI) dat, uitgaande van het meest waarschijnlijke scenario, in 2050 acht procent van de Nederlandse bevolking uit moslims zal bestaan. En dat cijfer maakt een islamitische meerderheid in Amsterdam, op zijn zachtst gezegd, twijfelachtig – zelfs in 2050.

Die veronderstelde islamitische meerderheid in 2015 was volgens Bolkestein, mede vanwege de komst van de gekozen burgemeester, een ‘zeer groot’ probleem:

Wij moeten vooruitkijken naar de situatie waar Amsterdam een islamitische burgemeester heeft, die dan […] hoofd van de politie zou zijn.

Waarom een islamitische burgemeester een probleem zou zijn, vertelde Bolkestein er echter niet bij. De suggestie was niettemin duidelijk: een islamitische crime fighter is een contradictio in terminis. Of wellicht zou zo’n type de sharia komen brengen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Marcel Oosterwijk (cc)

Bolkestein haalt oude argumenten van stal in Israëldiscussie

ANALYSE - Terwijl de kater sliep,
en de pendule liep
en de kanarie sprak:
“Tsjiep, tsjiep, tsjiep, tsjiep”.

Dit is het refrein van een liedje van Drs P. Ik moest eraan denken toen ik zaterdag in NRC Handelsblad een gewichtig betoog las van een andere doctorandus, namelijk Frits Bolkestein. Het refrein van Drs P. ademt de bezadigde sfeer van een huis waar de tijd is blijven stilstaan. Dat kan ook gezegd worden van het stuk van de voormalige leider van de VVD, al was dat waarschijnlijk, anders dan bij Drs P., niet echt de bedoeling.

”Het Westen laat zich ringeloren door Arabische propaganda tegen Israël,’ luidt Bolkesteins kop. ‘Een geweldig stuk,’ twitterde Bas Paternotte van The Post Online meteen. Dat vond ik ook, al was dat om een andere reden. Het artikel is één lange opsomming van clichés uit de oude doos, zoals je het nog maar weinig zult tegenkomen. Leerzaam voor startende Midden-Oosten journalisten: deze ”don’t’s” van het vak. Het zou verplichte lectuur moeten worden op scholen voor de journalistiek, opdat de aankomende journalisten deze argumenten uit het verkleden uit hun hoofd kunnen leren teneinde ze in hun loopbaan te kunnen vermijden.
Bolkestein somt op waarom het Westen ‘laat ringeloren’ volgens hem. Hij noemt de macht van het getal (er zijn meer Arabieren dan Joden), de macht van de olie (de Arabieren hebben het en Israël niet  – al vergeet Bolkestein dat er intussen gigantische gasvoorraden zijn aangeboord voor Israëls kust). Hij wijst erop dat de dekolonisatie samenviel met de stichting van de staat (de Israeli’s worden daardoor volgens hem ten onrechte ook wel als kolonisatoren gezien). En hij vermoed invloed van het ”anti-Amerikanisme” (daardoor zou ten onrechte geloof worden gehecht aan de argumenten van Mearsheimer dat de Joodse lobby in staat is de VS tegen het eigen belang in te laten gaan – Bolkestein vergeet overigens Mearsheimers collega Walt. De twee hoogleraren schreven het boek samen ).

Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | Veertig jaar geleden

Vandaag is het precies veertig jaar geleden dat in Chili de democratisch gekozen regering van Salvador Allende werd omvergeworpen door een staatsgreep van generaal Augusto Pinochet.

Pinochet is dood en Chili is ver weg.

Desondanks blijft deze verjaardag nog altijd iets actueels houden. Bijvoorbeeld omdat deze gebeurtenis laat zien wat er kan gebeuren als een kleine minderheid van haves in zijn economische belangen wordt bedreigd door een meerderheid van have-nots.

Maar ook omdat Friedrich von Hayek, die een groot voorstander was van Pinochets moord- en martelpartijen in naam van de economische vrijheid, een belangrijke inspiratiebron is voor onze bloedeigen minister-president Mark Rutte.

Bovendien wordt Pinochet in bepaalde rechtse kringen nog steeds vergoelijkt als de persoon dankzij wie Chili uit de armoede is gekomen. (Dat van die bewering weinig klopt, doet daarbij niet ter zake: feiten horen immers een mooi verhaal niet in de weg te staan.)

Daarnaast is het wellicht aardig om te herinneren wat de hoofdredactie van The Times schreef (via) direct volgend op de coup tegen Allende:

[…] whether or not the armed forces were right to do what they have done, the circumstances were such that a reasonable military man could in good faith have thought it his constitutional duty to intervene.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Niek Sprakel (cc)

Een brood stelen

COLUMN - Woensdag overleed bisschop Tini Muskens. In 1996 sloeg Frits Bolkestein hem met een bijbelcitaat om de oren, maar dat was misplaatst, vindt Les Clochards.

Op 2 oktober 1996 haalde bisschop Tini Muskens van Breda de landelijke pers met zijn uitspraak dat iemand die te arm is om een brood te kopen het recht heeft om het te stelen. Politici van links tot rechts lieten hun afkeuring horen.

Eén van hen was Frits Bolkestein. Hij gaf zijn verontwaardiging nog een extraatje mee door de bisschop met zijn eigen wapen te bestrijden: de bijbel. Wie uit honger stal, moest dat zevenvoudig terug betalen, aldus de Heilige Schrift zélf. De kerkvorst uit Breda kreeg een koekje van eigen deeg.

Het staat er inderdaad, in Spreuken hoofdstuk 6, vers 30 en 31:

ze verachten een dief niet wanneer hij steelt,-
om zijn lege keel te vullen
wanneer hij honger lijdt;
is hij betrapt
dan moet hij zevenvoudig vergoeden,-
al het geld bij hem in huis moet hij afgeven;
(Naardense vertaling)

Ik weet niet of iemand Frits Bolkestein ooit heeft uitgelegd dat hij met deze tekst de bisschop helemaal niet kapittelde over stelen, maar over vreemdgaan. Dat zie je als je de tekst eromheen leest:

Zal iemand vuur in zijn boezem nemen,
dat zijn klederen niet verbrand worden?
Zal iemand op kolen gaan,
dat zijn voeten niet branden?
Alzo die tot zijns naasten huisvrouw ingaat;
al wie haar aanroert, zal niet onschuldig gehouden worden.
Men doet een dief geen verachting aan,
als hij steelt om zijn ziel te vullen, dewijl hij honger heeft;
En gevonden zijnde, vergeldt hij het zevenvoudig;
hij geeft al het goed van zijn huis.
Maar die met een vrouw overspel doet, is verstandeloos;
hij verderft zijn ziel, die dat doet;
Plage en schande zal hij vinden,
en zijn smaad zal niet uitgewist worden.
Want jaloersheid is een grimmigheid des mans;
en in den dag der wraak zal hij niet verschonen.
Hij zal geen verzoening aannemen;
en hij zal niet bewilligen, ofschoon gij het geschenk vergroot.
(vers 27 t/m 35 in de Statenvertaling)

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Het lichaam als staatsbezit

Nederland heeft een erkend onpraktisch en kostbaar systeem voor orgaandonatie, waarin mensen zich moeten laten registreren als donor. Waarom niet andersom? Waarom is niet iedereen automatisch donor, met een registratiesysteem voor de weinigen die er bezwaar tegen hebben? Niet alleen is dat eenvoudiger, er komen zo ook meer organen ter beschikking, waardoor de wachtlijsten korter kunnen.

Dat simpele systeem is wel eens voorgesteld. Ik denk dat het in 1994 is geweest. De kwestie speelde al een tijdje, en CDA-leider Elco Brinkman wilde – nogmaals: als ik het me goed herinner – instemmen met een voorstel om een systeem in te voeren waarin artsen zouden aannemen dat iemand donor was tenzij hij als niet-donor was geregistreerd.

Het was echter verkiezingstijd en de leider van de oppositie, Frits Bolkestein (VVD), had aan een half woord genoeg. Brinkman, zo zei hij, wilde onze lichamen “tot staatsbezit maken”. Onzin natuurlijk, maar hij bereikte ermee dat Brinkman kort voor de verkiezingen zijn standpunt aan de eigen achterban moest uitleggen. Het was één van de redenen waarom de christendemocraten de verkiezingen zó gigantisch verloren dat een paars kabinet de enige oplossing was.

Dat moest nu een wet maken voor de orgaandonatie. De makkelijkste oplossing was, door Bolkesteins tactische zet, niet langer mogelijk. Dus kregen we het huidige systeem. Ik heb wel eens ergens gelezen dat het niet leidde tot meer donoren en dat ziekenhuizen nog altijd beschikken over te weinig organen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende