Never Waste a Good Crisis? Wij wel

Een crisis levert niet alleen bedreigingen op, maar vaak ook kansen. Dit gegeven ontlokte functionarissen van Obama's regering de uitspraak: Never waste a good crisis, ongetwijfeld ook om in deze barre tijden niet verder ten prooi te vallen aan defaitisme en vooral optimisme uit te stralen. Echter, het zijn voor Obama voorlopig vooral bedreigingen waarmee hij en zijn regering worden geconfronteerd, veel kansen zijn er nog niet, of ontglippen aan politieke controle. Critici beweren dat Obama's ambitieuze en overvolle agenda daar mede debet aan is. Europa gaat het overigens niet beter af, en blijkt niet in staat om snel - en snelheid is zeker vereist om de economische schade te bepreken - en eendrachtig een adequaat antwoord op de crisis te formuleren. Ondanks de mooie woorden die ook vandaag weer uit Brussel komen: het is nog steeds business as usual. Europa wordt nu geconfronteerd met haar gebrekkige politieke integratie: instrumenten ontbreken voor effectieve besturing van de Europese economie en monetaire eenheid. Het roterende voorzitterschap van de Europese Unie is ook niet echte behulpzaam voor een adequate aanpak van de crisis, integendeel. Dat moet veranderen. Wat ook niet helpt, is dat een mondiaal antwoord op deze mondiale crisis nog niet in zicht is. Een mondiaal antwoord - geccordineerde actie - is noodzakelijk omdat een functionerende economische groeimoto - die de rest van de wereld uit het slop kan trekken - van enige betekenis ontbreekt. Ook op dit front voorlopig nog meer bedreigingen dan kansen: de Verenigde Staten en Europa zijn namelijk nog steeds verdeeld over de aanpak van de crisis: moet de nadruk nu liggen op stimuleren (VS) of op reguleren (EU) (zie: Atlantic rift over stimulus widens)?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tien jaar voor niets een drugsoorlog gevoerd

Logo SGC klein (Illustratie: Crachát)

Crosspost: Het nu volgende stuk verschijnt simultaan op Sargasso en GeenCommentaar.

Pats! Een natte lap in het gezicht van de internationale gemeenschap van moraalridders. De oorlog tegen de drugs levert al 10 jaar helemaal niets op. Sterker nog, het gebruik stijgt, de prijs daalt en de georganiseerde misdaad (inclusief terrorisme) floreert. Tien jaar geleden werd in de algemene vergadering van de VN een actieplan afgesproken. Dat heeft niets opgeleverd. Dus wat stelt men dan voor binnen de komende speciale vergadering van de VN voor de komende tien jaar?

“Reaffirm our unwavering commitment to ensure that all aspects of demand reduction, supply reduction and international cooperation are addressed in full conformity with the purposes and the principles of the Charter of the United Nations, international law and the Universal Declaration of Human Rights.”

De Europese Unie bracht deze week ook een rapport uit over deze materie, met dezelfde conclusies.

De vraag is dan ook, waarom blijft de internationale gemeenschap vasthouden aan een aanpak die niet helpt in het oplossen van het probleem maar wel veel geld kost? Een andere vraag is waarom het nog steeds niet is toegestaan om naar eigen inzicht drugs te gebruiken, net zoals we dat nu doen met alcohol, tabak en koffie?

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tien jaar voor niets een drugsoorlog gevoerd

Crosspost: Het nu volgende stuk van Steeph verschijnt simultaan op Sargasso en GeenCommentaar.

Pats! Een natte lap in het gezicht van de internationale gemeenschap van moraalridders. De oorlog tegen de drugs levert al 10 jaar helemaal niets op. Sterker nog, het gebruik stijgt, de prijs daalt en de georganiseerde misdaad (inclusief terrorisme) floreert.
Tien jaar geleden werd in de algemene vergadering van de VN een actieplan afgesproken. Dat heeft niets opgeleverd. Dus wat stelt men dan voor binnen de komende speciale vergadering van de VN voor de komende tien jaar?
Reaffirm our unwavering commitment to ensure that all aspects of demand reduction, supply reduction and international cooperation are addressed in full conformity with the purposes and the principles of the Charter of the United Nations, international law and the Universal Declaration of Human Rights

De Europese Unie bracht deze week ook een rapport uit over deze materie, met dezelfde conclusies.

De vraag is dan ook, waarom blijft de internationale gemeenschap vasthouden aan een aanpak die niet helpt in het oplossen van het probleem maar wel veel geld kost, zorgt voor veel mensen in gevangenissen en veel criminaliteit?
Een andere vraag is waarom het nog steeds niet is toegestaan om naar eigen inzicht drugs te gebruiken, net zoals we dat nu doen met alcohol, tabak en koffie?
 
 
Een paar bijzonder weetjes uit het rapport (met name de bijlagen).
De wereldwijde omzet van de illegale drugshandel is ten minste €100 miljard.
De meeste landen geven 2 tot 3 maal zoveel uit aan bestrijding van de drugsaanvoer dan aan het bestrijden van de vraag.
Nederland gaf in 2006 €1646 miljoen euro uit voor de bestrijding en €540 miljoen euro voor verslavingshulp.
Canada is lekker bezig met 44% van de bevolking die ooit cannabis heeft gebruikt.
Het aantal verslaafden met tussen haakjes het aantal verslaafden onder begeleiding in Nederland in 2006:
Alcohol: 1.175.000 (30.210)
Opiaten: 24.000 – 46.000 (13.180)
Cocaïne: 55.000 (9.599)
Amphitamine: 22.000 (1.215)
Cannabis: 408.000 (6.544)
Gokken: 40.000 (2.646)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Britten moeten zich schamen

crosspost_logo_klCrosspost: Het nu volgende stuk van Arnoud Boer verschijnt simultaan op Sargasso en GeenCommentaar.

Geert Wilders
(Foto: Wikimedia Commons/Groep Wilders)Wilders geweerd in Engeland! Op donderdag reist blonde Greet toch af naar het land van Brown, bobby’s en boobies. Het zal tevergeefs zijn. Het is allemaal nogal ironisch: Britse wetgeving die Wilders waarschijnlijk zelf zou omhelzen, doet hem nu de das om. Verscherping van de regels zorgt ervoor dat Engeland makkelijker buitenlandse extremisten en haatzaaiers buiten de deur kan houden, na de aanslagen in Londen in 2005. De bewijslast is, sinds de aanscherping, omgedraaid. Buitenlanders die van extremisme worden verdacht, moeten zelf bewijzen dat ze niet extremistisch zijn. Ik geloof niet dat Geert Wilders de film ‘Fitna’ als geslaagd bewijsmateriaal zal aanvoeren.

Het is te belachelijk voor woorden dat een Tweede Kamerlid niet een ander land van de Europese Unie kan binnenkomen vanwege zijn of haar mening.
Hetzelfde zou wat mij betreft overigens gelden voor elke Nederlander. Het is beschamend dat we in het Westen onze maatschappij op slot gooien voor woorden, om het vrije woord en een vrije samenleving te beschermen. De Britten zouden zich moeten schamen voor hun wetten: bedoeld om terrorisme tegen te gaan, maar met bizarre gevolgen. Onderling de grenzen sluiten lijkt me niet de oplossing. Of je het nu met Wilders eens bent of niet.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Menig Pool geneert zich voor het destructief gedrag van president Lech Kaczynski

2e aflevering in de serie “Polska Revisited”
Premier Donald Tusk en president Lech Kaczynski kunnen elkaar niet luchten of zien. De Poolse regering wordt al sinds haar aantreden in de wielen gereden door de ’twin brothers’, beide Kaczinsky’s die voordien de dienst uitmaakten in regering en parlement. Maar het begint nu echt de spuigaten uit te lopen. Regering en president gingen de afgelopen dagen rollebollend over straat. Hooglopende ruzie over de vraag: wie vertegenwoordigt het land op de EU-top op 15 en 16 oktober. Kaczynski :’Ik ga’. Donald Tusk: ‘No way mr. president, je blijft hier!’

Mijn Poolse vrienden kijken beschaamd: ‘Wat moeten de andere landen wel niet van ons denken, we staan weer eens voor lul in het buitenland’. Ik kan ze helaas niet geruststellen, aangezien ik regelmatig in de lach schiet als ik verneem wat er zich zoal afspeelt gedurende het afgelopen weekend. Lech Kaczynski is een fervent criticaster van het kabinetsbeleid aangaande de EU. De regering wilde hem dus absoluut niet opnemen in de regeringsdelegatie en ook niet laten meevliegen in de regeringsjet. De president: nou dan pak ik toch het andere regeringsvliegtuig!. Waarop defensieminister Bogdan Klich de pers liet weten dat de piloot van de tweede crew zich helaas ziek heeft gemeld. Zo kan het ook…
(Update: Kaczinsky als de gevaarlijke gek die een bom legt onder de democratie)

Stronteigenwijs

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Poolse perikelen: de tocht begint

1e aflevering in de serie “Polska Revisited”
Dagelijks een kilometerslange trein van vrachtauto’s en een dubbele stroom van personenauto’s voor de grens, die stroperig voortbewoog. Een overdaad aan aanhangers beladen met occasion cars, op reis naar hun tweede leven in Polen of de Oekraïne. Tot en met 21 december 2007 gingen we zo stapvoets grenswaarts op de belangrijkste verkeersader tussen BRD en Polen: de A12/E30. EU-lid Polen had een jaartje uitstel gekregen voor het daadwerkelijk openstellen van de grenzen en dus was het pas kort voor Kerstmis 2007, dat de zwaar bewapende douaniers uit het grensbeeld verdwenen.

Enkele tientallen kilometers onder grensplaats Frankfurt am Oder bevindt zich de belangrijkste verkeersader die voormalig Oost Duitsland verbindt met Polen. Feitelijk de enige gangbare oost-west verbinding waarover al het transport tot en met bestemming Moskou zich vice versa beweegt. In de BRD is het tot en met de grens geen probleem: de E30, een mooie snelweg, voor zolang het duurt…

Op de landkaarten wordt de suggestie gewekt dat deze highway ook aan de Poolse kant wordt voortgezet, want het blijft E30 heten. Helaas, na enige kilometers verengt de snelweg zich tot een tamelijk smal bemeten provinciale weg. En dat voor een afstand van zo’n 120 trage kilometers, waarbij vele dorpen worden doorsneden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dromen van een rijker Europa

Deze zou dan gaan verdwijnen (Foto: Flickr/JimmyMac210)

De hoofdredacteur van de Britse zondagskrant de Observer heeft het volgende scenario geschetst, voor hem (en ook voor deze columnist) een droomscenario. Het Verenigd Koninkrijk, zo betoogt hij, is een betrekkelijk klein land met een banksector die relatief buitenissig groot is, met namen als HSBC, Barclays, Royal Bank of Scotland, en National Westminster. Deze banken zullen, als gevolg van de kredietcrisis, binnenkort ook in buitengewoon zwaar weer terecht komen, maar een ‘bail-out’ Amerikaanse stijl zal de Britse schatkist zich nooit kunnen veroorloven. Dus wat dan te doen? De Amerikaanse huisvriend is ondertussen ook failliet, bij de Rus, de Arabier of de ‘Chinaman’ aankloppen zou te ver gaan, dus blijft er maar één optie over: de Europese Unie. De Europese Unie zou bereid zijn om het geld voor te schieten, onder voorwaarde dat Groot-Brittannië de euro in zou voeren. En zo zou Groot-Brittannië door de achterdeur bij de euro komen.

Dit is een droomscenario voor Will Hutton. De man is de meeste bekende eurofiel van Engeland, en hij wil niets liever dan meer volledige aansluiting. Het zal er zeer waarschijnlijk niet van komen. De reacties op de column dropen in ieder geval van de eurofobie. De Britten prefereren waarschijnlijk een totale economische recessie boven de invoering van de euro. Maar de hoop van Hutton is misschien wel een reflectie van de manier waarop sommige Europeanen (deze columnist niet uitgezonderd) tegen het debacle in de Verenigde Staten aankijken. Sommige Europeanen willen geloven dat de problemen in de Verenigde Staten het bewijs zijn dat het Europese systeem zo slecht nog niet is, en dat er na verloop van tijd een nieuwe economische wereldorde zal ontstaan, waarin Europa machtiger en rijker zal zijn dan het nu is. Het is waarschijnlijk een ijdele hoop ? maar wel een hoop die houvast biedt in deze crisis.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn – Galileo

Logo kamerstukken van de dagBeetje vreemd om in de dagelijks stroom kamerstukken vandaag eentje te vinden uit 2003. Het betreft een overeenkomst tussen de Europese Unie en China over samenwerking bij het tot stand brengen van Galileo, het Europese alternatief voor GPS.
Waarom de publicatie pas naar vijf jaar is, is mij een raadsel.
Maar door de publicatie werd ik me er wel van bewust dat Galileo allang geen puur Europees project meer is. Landen als Israël, Zuid-Korea, Oekraïne en Marokko doen ook mee. Daar kan je op een (geo-) politieke manier naar kijken en op economische.
Economisch gezien is het natuurlijk verstandig om zoveel mogelijk partijen te laten deelnemen, ook financieel, om later de markt zo groot mogelijk te maken. Zeker als je een land als China betrekt, kan je eigenlijk al niet meer stuk. Uiteraard is het maar de vraag hoe het uitpakt. De Chinezen zijn ook nog met een eigen systeem bezig en wedden misschien op twee paarden. Als Galileo te laat is, laten ze het misschien gewoon vallen. Daarnaast is het voor landen buiten de Europese Unie natuurlijk wel lucratief om met een relatief geringe deelname (enkele tientallen miljoenen euro’s) toegang te krijgen tot deze ontwikkeling.

Geo-politiek gezien is het natuurlijk weer een heel andere discussie. Galileo is, in tegenstelling tot het oorspronkelijke GPS, in eerste instantie een civiel systeem met daarnaast militaire mogelijkheden. Maar die militaire toepassingen zijn er wel degelijk. En dan komen landen als China, maar misschien ook Oekraïne, in een ander daglicht te staan. Hierover heb ik eigenlijk nergens een discussie over kunnen terugvinden. Dat zal nu trouwens wel een gepasseerd station zijn.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende