Limburgers minst gelukkig

Het afgelopen half jaar voelden Limburgers zich gemiddeld minder gelukkig dan mensen uit de andere Nederlandse provincies. Dat blijkt uit het langlopende onderzoek naar de Gelukswijzer, een initiatief van de Erasmus Universiteit Rotterdam en verzekeraarscombinatie Univé-VGZ-IZA-Trias. Het onderzoek volgt het geluksgevoel van duizenden Nederlanders. Met de Gelukswijzer beoordeelden de deelnemers maandelijks gedurende de periode oktober 2010 – februari 2011 hun geluk. Ze vulden telkens in hoe ze zich op de invuldag én tijdens de afgelopen maand voelden. Gemeten naar maandelijks geluk waren de inwoners van de provincie Drenthe met een maandelijks gelukscijfer van 6,2 het gelukkigst, gevolgd door burgers uit Zeeland, Zuid-Holland en Flevoland met 6,1. De Limburgers scoorden slechts een 5,6. Waar de inwoners van zeven van de twaalf provincies hun dagelijks geluk met gemiddeld 6,4 waarderen, blijven de Limburgers daar met een 5,9 aanzienlijk bij achter. Een gedeeltelijke verklaring voor het feit dat Limburgers zich in het afgelopen half jaar minder gelukkig voelden, is een ondermodaal inkomen. Die verklaring rijmt met een analyse van het economische bureau  van de ING Bank, waaruit naar voren kwam dat de Limburgse economie in 2010 en 2011 de traagst groeiende economie van alle provincies was.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ramadan welkom bij UvA? Vooral publiciteitsstunt

Tariq Ramadan (Foto: Jan van der Ploeg | Erasmus Universiteit Rotterdam)

Enkele dagen geleden pleitten vier wetenschappers van de Universiteit van Amsterdam (UvA) voor de aanstelling van Tariq Ramadan aan hun universiteit. Betrof het een publiciteitsstunt of een daadwerkelijke poging om de academische vrijheid van Ramadan te waarborgen?

Allereerst claimen de vier dat het onrechtmatig is dat de Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR) Ramadan heeft ontslagen. Ze overtuigen slechts deels. Dat Ramadans bijbaantje bij het, door Iran gesubsidieerde, tv-station PressTV de reden voor zijn ontslag zou zijn, is inderdaad merkwaardig te noemen. Wordt namelijk niet bijna ieder tv-station of omroepbedrijf gesponsord door een overheid (NOS, TROS, BBC, de Russische staatstelevisie) of commerciële instellingen (RTL 4, SBS 6, Channel 4, Fox)? Bovendien, waarom wordt bij Iran de grens getrokken en niet, zoals filosoof Jos de Mul van de EUR zich afvraagt, bij China, ook geen land met een vlekkeloze staat van dienst waar het mensenrechten betreft? En daarbovenop, was de EUR niet al lang op de hoogte van Ramadans schnabbel?

Ondanks de terechte vaststelling dat de reden voor het ontslag dubieus is, slagen de auteurs er niet in aan te tonen dat de EUR zich heeft laten beïnvloeden door de gemeente Rotterdam, de financier van de door Ramadan bekleedde leerstoel, en dat het dus een politiek gemotiveerde kwestie is. Het blijft bij verdenkingen. Uiteraard is het een moeilijk aan te tonen beschuldiging, die vermoedelijk nooit bewezen zal worden, maar het is nogal wat om een andere universiteit van belangenverstrengeling te betichten, zonder dat je daarvoor harde bewijzen kunt aandragen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.