Enkele dagen geleden pleitten vier wetenschappers van de Universiteit van Amsterdam (UvA) voor de aanstelling van Tariq Ramadan aan hun universiteit. Betrof het een publiciteitsstunt of een daadwerkelijke poging om de academische vrijheid van Ramadan te waarborgen?
Allereerst claimen de vier dat het onrechtmatig is dat de Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR) Ramadan heeft ontslagen. Ze overtuigen slechts deels. Dat Ramadans bijbaantje bij het, door Iran gesubsidieerde, tv-station PressTV de reden voor zijn ontslag zou zijn, is inderdaad merkwaardig te noemen. Wordt namelijk niet bijna ieder tv-station of omroepbedrijf gesponsord door een overheid (NOS, TROS, BBC, de Russische staatstelevisie) of commerciële instellingen (RTL 4, SBS 6, Channel 4, Fox)? Bovendien, waarom wordt bij Iran de grens getrokken en niet, zoals filosoof Jos de Mul van de EUR zich afvraagt, bij China, ook geen land met een vlekkeloze staat van dienst waar het mensenrechten betreft? En daarbovenop, was de EUR niet al lang op de hoogte van Ramadans schnabbel?
Ondanks de terechte vaststelling dat de reden voor het ontslag dubieus is, slagen de auteurs er niet in aan te tonen dat de EUR zich heeft laten beïnvloeden door de gemeente Rotterdam, de financier van de door Ramadan bekleedde leerstoel, en dat het dus een politiek gemotiveerde kwestie is. Het blijft bij verdenkingen. Uiteraard is het een moeilijk aan te tonen beschuldiging, die vermoedelijk nooit bewezen zal worden, maar het is nogal wat om een andere universiteit van belangenverstrengeling te betichten, zonder dat je daarvoor harde bewijzen kunt aandragen.
Afgezien daarvan, wat te denken van de oproep om Ramadan als gasthoogleraar aan de UvA aan te stellen? Is dat, gezien zijn academische loopbaan bij de EUR tot nu toe, wel gerechtvaardigd? Vanaf het begin was de aanstelling van de islamoloog Ramadan als hoogleraar ‘Identiteit en Burgerschap’ zeer omstreden. En niet geheel ten onrechte, want met zijn vrij specifieke kennis over de Islam, moest hij een wel heel erg breed spectrum aan sociale kwesties behandelen. Verschillende mensen concluderen dan ook dat hij tot op heden weinig bereikt heeft. Hij was slechts zichtbaar bij debatten rond het thema ‘Islam’. Volgens Jos de Mul was hij dan ook wel een rolmodel voor moslimstudenten. Maar is dat genoeg?
Gezien de laatste alinea van het ingezonden stuk van de vier UvA-wetenschappers is het antwoord daarop klaarblijkelijk: ja. Want, zo schrijven ze, door Ramadan een aanstelling te geven, zou de UvA duidelijk maken dat ze “niet meedoet aan de hetze tegen moslims die vinden dat de islam voor hen ook van belang is buiten de privésfeer.” Een nogal vreemde ontknoping van het stuk, want dat argument heeft niets te maken met het steunen van een autoritair regime door te werken voor een gesubsidieerd tv-station. Of met een geval van belangenverstrengeling, als de gemeente de wetenschappelijke resultaten van de door haar gefinancierde leerstoel probeert te beïnvloeden. Nee, de hoogleraren Moors en Peters, en hoofddocenten Aarts en Leezenberg willen bij de start van het academische jaar vooral duidelijk maken dat, in tegenstelling tot die discriminerende EUR, de UvA zo’n fijne, open en progressieve universiteit is. Ramadan is er welkom, enkel omdat hij moslim is. Het is dus eerder een reclameboodschap dan een werkelijk pleidooi voor academische vrijheid.
Reacties (8)
Erg goedkoop om dit als een publiciteitsstunt af te doen. Als de EUR nu eens begint met het geven van een goede academische reden (onvoldoende kwaliteit of hoeveelheid van zijn werk) voor het ontslag, zou dat de best mogelijke bestrijding van deze vermeende ‘publiciteitsstunt’ zijn. Tot op dat moment kan deze oproep net zo goed als een steun aan de collega´s aan de EUR zijn, die ook tegen het ontslag van Ramadan zijn, maar daar na een gesprek met het bestuur van de EUR op terug moesten komen, zonder opgaaf van redenen.
Weet niet of ’t een publiciteitsstunt of een (misplaatste) solidariteitsuiting is.
Wat heeft Ramadan als pretpakket-hoogleraar Burgerschap en Identiteit trouwens nagelaten qua wetenschappelijke inzichten?
@1: maar daar na een gesprek met het bestuur van de EUR op terug moesten komen
Moesten? Zijn die collega’s van de EUR ineens van die slappelingen geworden?
Ach ja, Rotterdam:
Ik stel voor dat het beeld van Erasmus van oogkleppen wordt voorzien of wordt verplaatst naar een museum.
Het is toch langzamerhand niet te pruimen, dat men een eens verdraagzame stand ziet veranderen in onverdraagzame nederzetting met een vaticaanachtige halsstarrigheid.
NB
En,
laten we hopen dat de heren academici het menen.
Er dreigt in ons land namelijk een enorm tekort te ontstaan aan mensen, zonder ikke-ikke mentaliteit
De echter klapper komt wanneer de rechtszaak gaat beginnen die meneer Ramadan heeft aangespannen!
Dit is allemaal nietszeggende krantenvulling, niets bijzonders.
Goed stuk.
En ja, het kan best een publiciteitsstunt zijn van vier wetenschappers voor hun universiteit. Als het maar duidelijk is dat het geen stunt van de UvA op zich is.
@3: Als ik het me goed herinner had Erasmus toch al een hekel aan Rotterdam. Maar de Maasstad is de laatste weken wel een nog grotere bron van ressentiment en wrok dan anders. En dat terwijl Feyenoord voor het eerst in jaren het weer een beetje goed doet (misschien moet die negatieve energie worden omgebogen.)
@2: een solidariteitsuiting is voor degene, die hem uit, zelden misplaatst. Je zet dat woord gelukkig tussen haakjes om duidelijk te maken, dat dat jouw mening is, en geen feit.
Pretpakket had je hier natuurlijk ook tussen haakjes moeten zetten, omdat dat slechts jouw mening is. Als je niet weet, wat Ramadan wel of niet heeft gedaan in zijn functie als gasthoogleraar staat dat vreemd, want als je er niets van af weet, kun je er geen goed gefundeerde mening over hebben. Maar ik ben het met je eens, dat de EUR eens aan moet geven, wat van Ramadan in zijn functie als gasthoogleraar verwacht werd en waarom hij daar wel of niet aan heeft voldaan, zodat we ons daar een goed oordeel over kunnen vormen. Maar dat vroeg ik dus in mijn eerste reactie ook al.
Ik kan me heel goed voorstellen hoe dat gesprek is gegaan: “Heren, De gemeente Rotterdam heeft de geldkraan dicht gedraaid. Wie wil, dat de heer Ramadan hier aan blijft, zal dat uit zijn eigen budget moeten bekostigen”. Waarna het gesprek snel klaar was.
Misschien is het wel een gemeende solidariteitsuiting, die ook nog eens publiciteit oplevert? En daar is niks mis mee. De universiteiten moesten marktgericht werken. Daar hoort ook reclame maken bij.