Ik ben weer een beetje trots op Nederland.
Een paar jaar is er sprake geweest van een ongezond politiek klimaat in Nederland. Een klimaat waarbij het moddergooien en voor rotte vis uitmaken de boventoon voerde. Steekhoudende argumenten waren ver te zoeken waren. Politiek bezig zijn, was zelfs een hachelijke onderneming geworden.
Nu lijkt er toch weer een kentering te zijn. De mensen hebben in de aanloop naar en tijdens het referendum duidelijk gemaakt dat een brede, volwassen politieke discussie wel degelijk mogelijk is. Het is alleen nog wel een beetje jammer dat de politici het hierbij hebben laten afweten.
Waarom durf ik trots te zijn?
Vanwege mijn eigen inbreng in de hele discussie over de grondwet heb ik de laatste paar weken midden in de informatie storm gezeten. Heel veel sites en blogs op het web bekeken, heel veel kranten gelezen, veel radio geluisterd en heel veel televisie gekeken.
Wat mij daarbij opviel, was het niveau en de inhoudelijkheid van de discussie. Uiteraard zaten er de nodige schreeuwlelijken en meelopers tussen, maar over de breedte deed iedereen zijn best echt bezig te zijn met het onderwerp.
Daar waar de politici, zowel van het voor-kamp als het tegen-kamp, vaak op simplistische en demagogische wijze eenzijdig naar het volk aan het roepen was, gingen mensen op straat, in de kroeg, op het werk, op het internet en in de media met elkaar in debat.
Op het internet zijn dit soort “conversaties” goed te volgen omdat het zichtbaar is wie naar wie linkt. Om een indruk te geven waar er allemaal gediscussierd werd over de grondwet hier een willekeurige greep: Ajax fans, Brommer fanaten, Kunsternaars collectief, Hogeschool studenten, Gamers, Marathonlopers, Modern feministen en Natuurkundigen.
Maar ook de straatinterviews, zowel op TV als op de radio, lieten zien dat mensen van allerlei pluimage iets zinnigs riepen over de grondwet en het referendum.
Politieke kleur, huidskleur, inkomen, opleiding en levensovertuiging stonden het met elkaar praten niet in de weg.
Heel mooi om te zien op het internet was dat tegenstanders openlijk durfte te linken naar voorstanders, en vice versa, vanwege zinnige argumenten of goede bewoordingen. En ook in de meeste online discussies werden mensen aangevallen op inhoud, niet op het feit dat ze een standpunt hadden of tot een bepaald kamp behoorden. Ook goed om te zien was dat er zelfs filosofen, professoren en buitenlandse deskundigen werden geciteerd om punten meer kracht te geven.