Innerlijke godin

'Vijftig Tinten Grijs' is natuurlijk een erotische bestseller, maar is het nu ook daadwerkelijk een boek waar je seksueel opgewonden van raakt?, vraagt Luna van het weblog Climaximaal zich af De verkering en ik liggen in bed. Hij kijkt televisie (zie mijn eerdere column over een televisie op de slaapkamer en hoe alles op de een of andere manier toch helemaal is gegaan zoals ik van tevoren al gedacht had; het eerste wat gebeurt als we gaan slapen is het aanzetten van de televisie, bloody fucking killing for your sexlife!). Ik lees weer verder in ‘Vijftig Tinten Grijs’ van E.L. James. “Ja, maar krijg je nou een natte kut van dat boek?”, vraagt de verkering. “Ja, net nog wel, maar het begint een beetje te vervelen en het is ook best wel slecht geschreven”, zeg ik.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De klapzoen van krachtdadig bestuur

Nog meer aandacht voor een onfris moment in een hotelkamer, tussen een machtig man en een kamermeisje? Wat zijn wij voor voyeurs dat wij al die deskundigen lezen, die ons vertellen over de lust die met macht samenhangt?

Moet er nu nog een duit in het zakje van Clinton, Berlusconi, Kennedy, de Vries, enzovoort? Dat zakje puilt al zo uit, zal ik maar zeggen. Toch had ik wel plezier aan het ochtendhumeur van Cisca Dresselhuys. Vrouwen zijn zo niet, zei ze. Ooit gehoord dat Neelie Kroes een brave liftboy besprong, die alleen een paar schone handdoeken kwam brengen? Nou dan! Vrouwen zijn anders!

Maar ik ben toch niet helemaal verlost van mijn twijfel. Ik geef toe, ik ben man, dus niet zo slim als het over deze dingen gaat. Vrouwen zijn minder gericht op de jacht en de daad, dat zal zo zijn. Maar of dat nu betekent dat er geen relatie tussen macht en vrouwelijke sexualiteit is….?

Christopher Hitchens heeft een mooi verhaal over zijn ontmoeting met Margareth Thatcher. Dat gaat zo:
“Vrijwel onmiddellijk nadat we elkaar de hand hadden geschud toen we aan elkaar werden voogesteld, voelde ik dat zij mijn naam kende en die misschien in verband had gebracht met het socialistische weekblad dat haar sexy had genoemd. Terwijl ze charmant met dat moment van verwarring worstelde, voelde ik me geroepen de controverse te zoeken door haar te provoceren met een detail van het Rhodesie/Zimbabwe-beleid. Ze ging de uitdaging aan. Ik had het (toevallig) bij het rechte eind en zij niet. Maar ze bleef zo onvermurwbaar bij haar standpunt dat ik mij uiteindelijk gewonnen gaf en ter bevestiging zelfs een licht buiging maakte.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

“Erotiekmoe”

Quote du JourConsument is erotiekmoekopt de Volkskrant, naar aanleiding van het uit de schappen halen van de roze lederen handboeien bij de Bijenkorf. 55 procent van de vrouwen is namelijk ‘negatief’ over de aanwezigheid van erotische producten in gewone winkels.

In deze tijden van zoeken naar oude normen en waarden is het geen verrassing dat ook de sexuele moraal enigszins onder druk komt te staan. En zolang er niet getornd wordt aan zaken als het homohuwelijk zal het mij persoonlijk allemaal worst wezen. Maar erotiekmoe is vermoedelijk niet de reden van de afkeer, de Kamastura beurzen lopen nog altijd uitstekend, en zelfs Jan en Riet uit de provincie gaan er zo nu en dan op uit om een slip met zonder kruisje te scoren.
Ik vermoed dat het hem zit in de opdringerigheid en de onvermijdelijkheid van de uitingen. Mensen willen zelf kunnen bepalen of ze met sexualiteit worden geconfronteerd, en juist dat is tegenwoordig bijna onmogelijk. Op TV, in de kranten, op billboards, overal worden vrouwelijke en mannelijke lokhoeren ingezet om de klant te verleiden.

Waar ligt uw grens?

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Quote du Jour – Vlaamsche Tetten

U dacht alles gezien te hebben in verband met de Feminatheek van L. P. Boon – think again.

Dat deze tentoonstelling plaatsvindt en bovendien in een instelling die rijkelijk en hoofdzakelijk door de overheid wordt gesubsidieerd, is voor het Vlaams Belang onaanvaardbaar

Aldus uw hoeder van fatsoen en deugdelijkheid, vrije meningsuiting en Vlaamse, blanke trots. Jammer genoeg is dat laatste niet het geval omtrent de brave, edoch enigszins pronte, blanke Vlaamse tetjes – hoe zuiver ze ook gepoetst zijn.Welkom in de middeleeuwen. Als dit de mening van de grootste Vlaamse partij is, als deze schattige beeldekes uit de jaren 60 van wat duoheuvels en een enkel struikje voldoende zijn om een cultureel centrum – onlangs nog gelauwerd – te sluiten, dan is het hoog tijd voor een nieuwe 1302

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.