Innerlijke godin

'Vijftig Tinten Grijs' is natuurlijk een erotische bestseller, maar is het nu ook daadwerkelijk een boek waar je seksueel opgewonden van raakt?, vraagt Luna van het weblog Climaximaal zich af De verkering en ik liggen in bed. Hij kijkt televisie (zie mijn eerdere column over een televisie op de slaapkamer en hoe alles op de een of andere manier toch helemaal is gegaan zoals ik van tevoren al gedacht had; het eerste wat gebeurt als we gaan slapen is het aanzetten van de televisie, bloody fucking killing for your sexlife!). Ik lees weer verder in ‘Vijftig Tinten Grijs’ van E.L. James. “Ja, maar krijg je nou een natte kut van dat boek?”, vraagt de verkering. “Ja, net nog wel, maar het begint een beetje te vervelen en het is ook best wel slecht geschreven”, zeg ik.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De klapzoen van krachtdadig bestuur

Nog meer aandacht voor een onfris moment in een hotelkamer, tussen een machtig man en een kamermeisje? Wat zijn wij voor voyeurs dat wij al die deskundigen lezen, die ons vertellen over de lust die met macht samenhangt?

Moet er nu nog een duit in het zakje van Clinton, Berlusconi, Kennedy, de Vries, enzovoort? Dat zakje puilt al zo uit, zal ik maar zeggen. Toch had ik wel plezier aan het ochtendhumeur van Cisca Dresselhuys. Vrouwen zijn zo niet, zei ze. Ooit gehoord dat Neelie Kroes een brave liftboy besprong, die alleen een paar schone handdoeken kwam brengen? Nou dan! Vrouwen zijn anders!

Maar ik ben toch niet helemaal verlost van mijn twijfel. Ik geef toe, ik ben man, dus niet zo slim als het over deze dingen gaat. Vrouwen zijn minder gericht op de jacht en de daad, dat zal zo zijn. Maar of dat nu betekent dat er geen relatie tussen macht en vrouwelijke sexualiteit is….?

Christopher Hitchens heeft een mooi verhaal over zijn ontmoeting met Margareth Thatcher. Dat gaat zo:
“Vrijwel onmiddellijk nadat we elkaar de hand hadden geschud toen we aan elkaar werden voogesteld, voelde ik dat zij mijn naam kende en die misschien in verband had gebracht met het socialistische weekblad dat haar sexy had genoemd. Terwijl ze charmant met dat moment van verwarring worstelde, voelde ik me geroepen de controverse te zoeken door haar te provoceren met een detail van het Rhodesie/Zimbabwe-beleid. Ze ging de uitdaging aan. Ik had het (toevallig) bij het rechte eind en zij niet. Maar ze bleef zo onvermurwbaar bij haar standpunt dat ik mij uiteindelijk gewonnen gaf en ter bevestiging zelfs een licht buiging maakte.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

“Erotiekmoe”

Quote du JourConsument is erotiekmoekopt de Volkskrant, naar aanleiding van het uit de schappen halen van de roze lederen handboeien bij de Bijenkorf. 55 procent van de vrouwen is namelijk ‘negatief’ over de aanwezigheid van erotische producten in gewone winkels.

In deze tijden van zoeken naar oude normen en waarden is het geen verrassing dat ook de sexuele moraal enigszins onder druk komt te staan. En zolang er niet getornd wordt aan zaken als het homohuwelijk zal het mij persoonlijk allemaal worst wezen. Maar erotiekmoe is vermoedelijk niet de reden van de afkeer, de Kamastura beurzen lopen nog altijd uitstekend, en zelfs Jan en Riet uit de provincie gaan er zo nu en dan op uit om een slip met zonder kruisje te scoren.
Ik vermoed dat het hem zit in de opdringerigheid en de onvermijdelijkheid van de uitingen. Mensen willen zelf kunnen bepalen of ze met sexualiteit worden geconfronteerd, en juist dat is tegenwoordig bijna onmogelijk. Op TV, in de kranten, op billboards, overal worden vrouwelijke en mannelijke lokhoeren ingezet om de klant te verleiden.

Waar ligt uw grens?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour – Vlaamsche Tetten

U dacht alles gezien te hebben in verband met de Feminatheek van L. P. Boon – think again.

Dat deze tentoonstelling plaatsvindt en bovendien in een instelling die rijkelijk en hoofdzakelijk door de overheid wordt gesubsidieerd, is voor het Vlaams Belang onaanvaardbaar

Aldus uw hoeder van fatsoen en deugdelijkheid, vrije meningsuiting en Vlaamse, blanke trots. Jammer genoeg is dat laatste niet het geval omtrent de brave, edoch enigszins pronte, blanke Vlaamse tetjes – hoe zuiver ze ook gepoetst zijn.Welkom in de middeleeuwen. Als dit de mening van de grootste Vlaamse partij is, als deze schattige beeldekes uit de jaren 60 van wat duoheuvels en een enkel struikje voldoende zijn om een cultureel centrum – onlangs nog gelauwerd – te sluiten, dan is het hoog tijd voor een nieuwe 1302

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.