De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Debat kernenergie van de grond?

Al eerder verwachtte ik dat het debat over kern- energie zou losbarsten. Daar zijn de verkiezingen en de coalitie-perikelen tussen gekomen. Nadat het CDA haar voornemen bekend maakte om kerncentrales bij te bouwen, bleef het vrij stil. Vreemd, daar het alles in zich heeft om voor vuurwerk te zorgen: onze energievoorziening is cruciaal voor de economische ontwikkeling van Nederland, het is een emotioneel zeer geladen onderwerp, en links en rechts zijn er tot op het bot over verdeeld. Persoonlijk vind ik het een stuk interessanter dan de hypotheekrenteaftrek.
Wellicht dat een rechts kabinet de discussie weer zal doen losbarsten. Dan gaan verklaard voorstanders met elkaar regeren.
In het kort nog maar even de pluspunten: kernenergie is minder milieubelastend wat betreft CO2, het is economisch haalbaar en betrouwbaar (vergeleken met zon en wind). De nadelen mogen bekend zijn: het afval is moeilijk af te voeren en levert enorme risico’s op contaminatie op bij ongelukken met de reactor.
Het debat wordt interessant, omdat van beide kanten aan de klassieke voors en tegens wordt gemorreld. Zo zijn er tegenstanders geswitcht omdat het CO2- probleem zo nijpend is dat er een oplossing moet komen. Ook lijkt kernenergie toch echt veiliger te worden, en lijken centrales zelfs te kunnen draaien op Russische kernkoppen die sowieso ontmanteld moeten worden. Bovendien kunnen we met renewables (zon, wind, bio) niet in onze behoeften voorzien. Er is niet voldoende ruimte voor panelen en windmolenparken, en voedselvoorziening concurreert met biobrandstof.
Plek genoeg voor windenergie
Dit is een gastbijdrage van Michiel Wijnbergh. Hij brengt onder andere de ontwikkeling van duurzame energie in Nederland in beeld. Meer van zijn werk kan je vinden op zijn eigen site.
In de provincie Zeeland mag nog zo’n vijfhonderd megawatt aan windenergie gebouwd worden. Dan vinden ze het daar wel welletjes. Andere provincies moeten dan maar eens windmolens gaan plaatsen. Er zijn provincies waar veel minder megawatts staan dan in Zeeland. Heel gek is dat niet. Zeeland is een van de provincies waar het het meeste waait. Als je geld wilt verdienen met een windpark, dan probeer je dat op een plek te zetten waar je je geld zo snel mogelijk terugverdient. Zeeland, dus.
Gisteren ben ik even gaan kijken of het in Zeeland inderdaad bijna vol staat met windmolens. Ik zie hier, op een willekeurige plek langs de Westerschelde, meteen al plaats voor een molentje of tachtig, gewoon langs de dijk. Ik hou wel van dat soort rijtjes, vooral met zo’n bocht er in, daar bij de knik in de kustlijn.
Dit is dan ook precies een van de plekken waarvan VROM vindt dat er grootschalige windparken zouden moeten komen.VROM moet nog een een stuk of 700 molens kwijt om aan de gewenste dertig procent duurzaam opgewekte energie te komen. Zeeland, dus, als je het mij vraagt.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
EIA: Peakoil has arrived
Dit is een gastbijdrage van Markus Schmid van het Klimaatguru blog
Vrijwel iedereen heeft het gemist, maar piekolie is onlangs indirect bevestigd door de EIA (US Energy Information Administration). In haar jaarlijkse rapport over de toekomst van de Amerikaanse energieconsumptie en -productie zijn de prognoses voor de komende jaren dramatisch naar beneden bijgesteld.
Steven Kopits van Douglas-Westwood interpreteert de statistieken in een post op EconBrowser en komt met een verrassend verhaal:
Tot 2007 schetste de EIA een rooskleurige toekomst met een aanvoer van olie die almaar groeide met de vraag. In 2030 zouden duizelingwekkende 118 mbpd (million barrels per day) te bereiken zijn. Maar in de loop van de laatste drie jaar is dit optimisme geslonken. Met elke volgende prognose werd het minder. De laatste drie jaar is de prognose voor 2030 verlaagd met liefst 14 mbpd. Een hoeveelheid olie die overeenkomt met de gezamenlijke olieproductie van Saudi Arabië en China!
Hierbij is het een terechte vraag hoeveel waarde we aan dit soort vergezichten kunnen hechten. Er zijn veel onzekerheden. Écht interessant wordt het als we naar de korte termijn kijken, de voorspellingen zijn dan namelijk een stuk betrouwbaarder.
Welnu, voor de rest van dit decennium voorspelt de EIA geen enkel jaar waarin de olieproductie met meer dan ook maar 1% groeit! De gemiddelde groei is 0.6% per jaar van 2011 tot 2020. De productie kruipt nog wel van 86 mbpd naar ongeveer 92 mbpd in 2020, maar dat kun je nauwelijks meer groei noemen. In feite komt dit overeen met de globale productiecapaciteit waarop we momenteel zitten.
Vooroordelen windenergie aangepakt
Windenergie ondervindt in het publieke discours de laatste maanden nogal wat tegenwind. Het zou allemaal niet haalbaar zijn. Windenergie is te duur want er moet subsidie bij… Hoogtijd voor een frisse wind in het debat! Youtube-activist en duurzaamheidsdeskundige Peter Sinclair pakt in twee filmpjes meerdere vooroordelen over windenergie aan. Zo tackelt hij mythes over o.a. de vermeende onbetrouwbaarheid in energie opwekking, de vogel- en vleermuisonvriendelijkheid van de molens, de zwakke concurrentie met fossiele energie, geluidoverlast en horizonvervuiling, en het capaciteitstekort. Daar tegenover stelt hij de positieve ervaringen met windenergie uit Duitsland, Denemarken en Colorado én noemt hij een nieuw financieel aantrekkelijk fenomeen: de negatieve energieprijs. Wat hij helaas niet behandelt is het dillemma van grondstoffenschaarste t.b.v. de grootschalige bouw van windmolens, maar evengoed kijken die mini-docu’s!
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Vrijdagvraag | Warmteverlies
Moet er in Nederland ook een publiek toegankelijk warmtekaart van de daken van huizen komen om mensen te stimuleren te isoleren?