Joseph Stiglitz over de gevaren van ongelijkheid.
, door
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Foto:
Uitvinder E. Koers heeft een apparaat uitgevonden, waarmee een was in vijf minuten kan worden gedaan. Gebruik ervan kost minder zeep en minder moeite. Koers en zijn vrouw demonstreren buiten op het gras deze eerste "pompwasmachine". Bij dit machientje, dat op een teil met fietspomp lijkt, wordt het zeepsop door de was geslagen i.p.v. zoals […] copyright ok. Gecheckt 06-11-2022
Komt alles dan toch nog goed?
, door
Waarin de auteur zijn vreugde uitspreek over de uitkomsten van een onderzoek waaruit blijkt dat de Nederlander – en dan met name de Nederlandse huisvrouw – meer luiert.
Nederland is luier geworden, lees ik, forenzende kosmopoliet, in De Spits. “Met name huisvrouwen hebben de afgelopen twee jaar meer tijd in hun slaapkamer doorgebracht,” staat in de inleiding van het stukje. Besteedt per dag 113 minuten meer in bed dan in 2010. Dat is bijna twee uur meer. De Nederlandse huisvrouw is depressief, denk ik in eerste instantie. De recessie hakt erin. Het is crisis. Hun mannen moeten harder werken. Zij doen juist minder. Alle levensvreugde wordt eruit gezogen. De Nederlandse huisvrouw rest niets dan vroeg naar bed gaan en veel slapen.
Maar dat is niet het geval. “Nederlanders slapen niet alleen langer, vooral ook andere activiteiten in bed zijn toegenomen.” En met die andere activiteiten wordt niet de oudste beweging der wereld bedoeld en alles wat daar bij komt kijken, maar televisiekijken, smartphonegebruik en lezen.
Het is zo dat er minder mensen met een betaalde baan zijn en dat de mensen die wel een betaalde baan hebben meer werken en bovendien langer reizen (de auteur van dit stukje is daar een vrij extreem voorbeeld van, na jarenlang vier dagen per week op z´n janboerenfluitjes te hebben gewerkt met reistijden van een kwartier op de fiets, moet hij het nu doen met vijf dagen per week werken en drie uur reizen per trein per dag, wat overigens zeer redelijk te doen is tot nu toe, met de vertragingen valt het wel mee en het aardige is, tegenwoordig krijg je te horen waarom een trein vertraging heeft, wat tot zinnetjes kan leiden als: “Vanwege het ontbreken van de machinist in Enkhuizen hebben wij helaas 20 minuten vertraging opgelopen,” dus u begrijpt: ik vermaak me wel), maar de mensen die minder werken liggen niet depressief in bed hun tijd te verdoen. Integendeel, ze nemen het er van: “In tegenstelling tot werken en autorijden, lijkt het ‘ontspannen, niets doen, luieren en nadenken’ populairder te zijn geworden. Michel van Voort, directeur van onderzoeksbureau SPOT, vermoed dat de recessie ‘een belangrijke factor van invloed kan zijn’.”
Foto:
copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Kunst op zondag | Wat vind je er zelf van?
, door
Waarin de auteur zich verontschuldigt voor een vorig stukje en hij u meeneemt in de wording van een kunstwerk.
Wat ik zelf van m’n stukje vond. Mevrouw Molovich bracht het voorzichtig. Niet best, zei ik. Nee, was niet best, vond zij ook. Ik legde uit hoe het zo gekomen was. Het was naar aanleiding van de Europese toezegging de Spaanse banken 100 miljard euri te lenen. Men hoopte daarmee, zo had ik een correspondent van de NOS horen zeggen, de markt gunstig te stemmen. Wat mij dan weer moedeloos stemde. Want elke keer als de politiek iets doet in de verwachting daarmee de markt gunstig te stemmen, dan weet je dat de markt de volgende dag heel even verveeld en plichtsgetrouw opflikkert, om vervolgens weer net zo ver terug te zakken.
Heb lak aan de markt, wilde ik schrijven. Hoe meer je de markt gunstig probeert te stemmen, hoe harder de markt in je bek schijt. Lap die kutmarkt aan je laars. Zet de markt buitenspel.
Maar toen bedacht ik de metafoor van het onverzadigbare monster dat op dieet moet, liet me meevoeren, werd verliefd, waarna ik, dronken van verliefdheid, mijn verhaal in een sprookje veranderde dat geheel en al op die vrij simplistische metafoor leunde. Het resultaat van mijn verliefdheid was een gedrocht.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 15-11-2022
Nederland ontkoppelt niet
, door
Afgelopen zaterdag berichtte de Volkskrant dat het Nederlandse bedrijfsleven in 2011 zijn groei en CO2-uitstoot aan het ‘ontkoppelen is’. Bij 27 grote Nederlands bedrijven, waaronder ING, Unilever, Ahold en NS, groeide de omzet met 5 tot 10 procent, maar daalde de uitstoot met gemiddeld 6 procent. KPN stapte volledig over op groene stroom, NS zette energiezuinigere Sprinters in, Shell fakkelde iets minder af. Het lijkt goed nieuws, maar helaas zijn deze bedrijven niet representatief voor Nederland als geheel.
De totale CO2 uitstoot van Nederland, dus inclusief huishoudens, transportsector, landbouw etc., groeit nog steeds. Er is wel sprake van een relatieve ontkoppeling; we verbruiken nu een kwart minder CO2 om een euro te verdienen dan in 1990, en ongeveer de helft minder dan in 1960 (hoewel deze trend de laatste jaren is gestopt, zie groene lijn). Maar met een grotere en rijkere bevolking zet dit in absolute zin geen zoden aan de dijk. Nederland moet eigenlijk tegen de bevolking- en inkomensgroei op innoveren.
Het lange termijn plaatje is echt ontnuchterend. Als we in 2050, met de dan rijkere wereldbevolking van negen miljard, het klimaatprobleem beheersbaar willen houden, dan zouden we op wereldniveau twintig keer(!) minder CO2 per verdiende dollar moeten uitstoten. Van gemiddeld 768 gCo2/$ naar 36 gCo2/$. Nederland zou ongeveer tien keer(!) efficiënter moeten worden (zie tabel beneden) wat neerkomt op ongeveer 5% efficiëntiewinst per jaar. Een economie die draait op 36 gram CO2 per dollar, dat is eigenlijk onhaalbaar, of zoals Tim Jackson zegt: een mythe. En dan geldt die 36 gram ook nog bij een relatief gunstig scenario. De wereldbevolking zou tegen 2050 zomaar nog groter kunnen zijn en ‘Europese’ inkomens hebben (scenario 2,3 en 4).
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Camerkozypolitiek
, door
Ook Nobelprijs heeft last van economische crisis
, door
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.