Funcaps is geen oorzaak maar een symptoom

De discussie over Funcaps, een site die 'afgeleiden' van populaire drugs en slaapmiddelen verkocht, wordt nu gevoerd alsof de webshop het probleem zelf was. Alsof één clubje opportunisten een soort farmaceutisch kwaad introduceerde dat uit het niets tientallen levens kostte. Dat verhaal werkt blijkbaar prima, want dan kun je een boosdoener aanwijzen, het OM laten binnenvallen en vervolgens doen alsof daarmee een hoop ellende is opgelost. Maar Funcaps is geen oorzaak. Funcaps is een symptoom. De manifestatie van een beleid dat liever alles verbiedt dan iets begrijpt. Wat je ziet in de markt voor nieuwe psychoactieve stoffen is een simpel mechanisme. Als de overheid alles verbiedt wat populair is, verschuift de vraag vanzelf naar stoffen die nog niet op de lijst staan. Net iets anders, net iets onbekender, net iets gevaarlijker. Een chemisch kat-en-muisspel waarbij de consument telkens verder van wat veilig is wordt losgeweekt. Niet omdat mensen per se op zoek zijn naar hardcore middelen, maar omdat het beleid ze daarheen duwt. Zodra een middel wordt verboden, verdwijnt niet het gebruik maar de kwaliteit en de controle. Veiligheid wordt een toevalligheid. In die schaduwzone floreren webshops zoals Funcaps. Niet omdat de wereld vol roekeloze gebruikers zit, maar omdat beleid weigert te erkennen dat vraag een constante is. Als je alles onder de Opiumwet schuift, creëer je vanzelf een markt die zich eronderuit graven moet. En wat daaruit komt is zelden milder of veiliger. Het tragische is dat precies de middelen die wel te reguleren zouden zijn, door het verbodsregime worden geduwd richting steeds schadelijker varianten. MDMA is uit den treure onderzocht en vrij veilig, 2-MMC is dat niet. Mensen stappen niet vrijwillig over van een bekend kalmeringsmiddel of drug naar een obscure analoog met onduidelijke dosering. Ze doen dat omdat de bekende varianten verdwenen zijn, of alleen nog te krijgen zijn via routes die nog onvoorspelbaarder zijn dan de middelen zelf. Funcaps werd populair doordat de alternatieven systematisch waren afgesloten. De webshop vulde de gaten die het beleid zelf had gegraven. Het ironische is dat beleidsmakers vervolgens wijzen naar die schadelijke middelen als bewijs dat streng reguleren nodig is. De logica wordt omgedraaid: omdat de middelen zo gevaarlijk zijn, moet alles verboden blijven. Terwijl de gevaarlijkheid juist is ontstaan door dat verbod. Als je wil dat mensen minder risico lopen, dan moet je het aanbod minder riskant maken. Niet door het kapot te slaan, maar door het te reguleren. Door ervoor te zorgen dat er informatie, kwaliteitscontrole en toezicht bestaat. Door te accepteren dat gebruik niet ophoudt als je je ogen sluit. Zolang dat niet gebeurt, zullen Funcaps-achtige webshops blijven opduiken. Niet onder die naam, en niet met dezelfde stoffen, maar altijd in dezelfde gaten die gebrekkige wetgeving achterlaat. Funcaps is een symptoom. Een waarschuwing, geen vijand. Wie de oorzaak zoekt, moet niet kijken naar de gebruiker of de leverancier, maar naar het beleid dat telkens schadelijkere middelen produceert door de veilige varianten te verbannen. Pas dan kan de cyclus doorbroken worden.

Door: Foto: NLportaal.NL (cc)
Foto: ukhomeoffice (cc)

Is er nog hoop voor ‘narcostaat’ Nederland?

VERSLAG - door Larissa Biemond

Van liquidaties op klaarlichte dag tot de gestage groei aan drugsvangsten in de Rotterdamse haven: Nederland lijkt de grip te verliezen op de drugshandel en het bijkomende geweld. De roep om een keiharde aanpak wordt luider, maar is dat wel de oplossing?

Vergismoorden, ontvoeringen, beschietingen en brandstichting: het extreme drugsgeweld in Nederland haalt regelmatig de voorpagina’s. Is Nederland getransformeerd tot een heuse ‘narcostaat’? Tijdens deze eerste avond in de serie Nederland drugsland, bespraken criminoloog dr. Damián Zaitch (UU), bestuurskundige prof. dr. Pieter Tops (LEI & Politieacademie) en misdaadverslaggever Jan Meeus (NRC Handelsblad) het Nederlandse drugsgeweld. Hoe effectief is de huidige strategie van de opsporingsdiensten? En waar liggen de oplossingen?

Drugsland Nederland anno 2022

Nederland is een doorvoerland, en helaas niet alleen voor legale goederen. Jaarlijks weet de politie duizenden kilo’s aan cocaïne te onderscheppen in de haven van Rotterdam: in 2021 liepen de aantallen inbeslaggenomen cocaïne op tot maar liefst 72.800 kilo! Hoeveel kilo’s weet men nog meer ongezien langs de Nederlandse grenzen te smokkelen? Dit veelvoorkomende beeld dat de autoriteiten slechts een fractie van de drugs weet te onderscheppen, is volgens Damián Zaitch echter incorrect. “De productie van cocaïne is hard toegenomen, maar ondertussen is de politie de afgelopen jaren veel beter geworden in het vinden van binnengesmokkelde drugs.” Zo wordt in Nederland naar schatting zeker twee derde van de binnengesmokkelde cocaïne in beslag genomen. Zaitch: “De groei van de cocaïneproductie toont eigenlijk het succes van de politie aan. Hoe meer er namelijk wordt geconfisqueerd, hoe meer men moet produceren om aan de gelijkblijvende vraag te kunnen voldoen.”

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Alcohol And Pills

Laat het maar aan de country / Americana artiesten over om live, tijdens hun concerten, tussen de songs door, de boel aan elkaar te babbelen. (En kunnen ze, het is toch pauze, even een slokje nemen en een snaar  stemmen.)

Ik herinner me een concert van The Secret Sisters, waarin elke eventuele stilte moeiteloos werd opgevangen door een anekdote, iets over de oorsprong van het liedje, een review over het hotel waar ze hadden overnacht, een recensie over de maaltijd of over het toetje (‘how is it called, the flaflip?) dat ze was voorgeschoteld in poppodium van de avond ervoor.

Foto: Matto Fredriksson (cc)

Spice en de strijd om een menswaardig bestaan

ACHTERGROND - De oplossing van problematisch middelengebruik als Spice ligt niet bij het medicaliseren en psychologiseren ervan. Voor een structurele oplossing is sociologische inzicht en politieke beleid nodig. Een gastbijdrage van Jeroen Boekhoven, docent-onderzoeker aan de Academie voor Sociale Studies van de Hanzehogeschool Groningen, verbonden aan het Lectoraat Verslavingskunde.

He who makes a beast of himself gets rid of the pain of being a man

De Britse dichter, essayist en literatuurcriticus Samuel Johnson (1709-1784) dacht natuurlijk niet aan twintigste-eeuwse gebruikers van spice toen hij bovenstaande uitspraak deed. Maar toch. Spice, een kruidenmix waaraan synthetische cannabinoiden zijn toegevoegd, lijkt mensen te veranderen in beesten, vandaar de bijnaam ‘zombiedrug’.

De afschrikwekkende naam is goed bedacht: Spice vervangt weliswaar normale wiet, maar de effecten kunnen wel honderd keer heftiger zijn, en dat is te zien aan hoe mensen bewegen en zich gedragen als ze onder invloed zijn van spice.

De gevolgen van spice-gebruik kwamen indringend en aangrijpend in beeld (op 15 oktober 2018) in een aflevering van Trippers (BNNVARA) waarin presentator Jan Versteegh verslag deed van zijn reis door een aantal (achterstands)wijken in het Verenigd Koninkrijk waar het leven van grote groepen mensen draait om het gebruik van spice.
Het tv-programma schetste een heftig beeld van het leven van gebruikers en hun naargeestige omgeving; door bezuinigingen verpauperde wijken waar de helft van inwoners werkloos is, sociaal gemarginaliseerd, buitenspel gezet, uitgesloten. Desolate levens in een desolaat landschap.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Quote du Jour | De grootste winnaar: drugs

Legal weed won big in the election (CNN)

Psychedelics, cannabis win big across the country (NBC News)

Where drugs were on the ballot on Tuesday, they won handily. (New York Times)

Zo verdeeld als de Amerikanen zijn over wie hun president moet worden, zo eensgezind zijn ze over drugs. In vier staten werd op 3 november met een overweldigende meerderheid gestemd voor legalisering van recreatief gebruik van cannabis en twee staten gaan medisch gebruik legaliseren. Terecht noemt het Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod (VOC) de Verenigde Staten – uitvinder van de ‘war on drugs’ – een ‘gidsland’ op drugsgebied: 15 staten staan nu recreatief cannabisgebruik toe, en nog eens 35 staten staan medisch cannabisgebruik toe.

Closing Time | drugs (slot)

Een maand of drie geleden plaatste wij het eerste liedje over drugs, in deze serie. Aanleiding waren discussies over een proef met legalisering van dit ‘zoete blaadje’ (dixit Black Sabbath). Sindsdien is er een en ander gebeurt op het gebied van drugsbeleid. De wietproef is door de Tweede Kamer, ondanks de frisse tegenzin bij een aantal regeringspartijen. Hoe het er precies uit komt te zien weet nog niemand.

Het duurt waarschijnlijk tot eind volgend jaar voordat de proef begint. Er gaat dus nog wel wat tijd overheen voor u er één helemaal legaal op kan steken, mocht u dat willen:

Closing Time | Opium

 

Drie redenen om Opium van het Portugese metalgezelschap Moonspell voorbij te laten komen. 1) de stelling dat binnen de rock en metal vooral de gevaren en tragedies rond drugs werden bezongen. Niet hier, dus als een beetje tegenwicht. 2) Er werd hier in de comments specifiek gevraagd naar opium. 3) Het is een heel vet nummer, uit de hoogtijdagen van een band die in de jaren 90 gave, vernieuwende dingen toevoegde aan de metal. Zoals afwisseling tussen cleane zang en grunts, gebruik van de eigen taal naast het Engels, en de mix van invloeden uit de death en gothic, met een vleugje folk.

Closing Time | Purple Haze

Jimi behoeft geen toelichting, hoop ik. Of het nummer Purple Haze daadwerkelijk over drugs ging, dat is nog onderwerp van discussie. Ongeacht of het waar is of niet, het nummer maakte dermate veel indruk in de psychedelische scene, dat er een wietsoort naar vernoemd is. Ja, dan ben je als artiest een hele grote.

Closing Time | Drug me

Als je een keer begint met drugs, heb je meer nodig. Zeggen ze. Maar dat hangt natuurlijk van de drug af. We gaan nog even door met drugs in de Closing Time.

Het origineel van Drug me, van de Dead Kennedys is ook heel mooi, maar de cover-versie van Sepultura (toen ze nog goed waren) vind ik toch net wat beter.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende