Artikel DSK-complot bevat meer suggestie dan bewijs

Dat de complottheorieën ten aanzien van de affaire Dominique Strauss-Kahn nog lang niet ter ruste zijn gelegd, bewijst onderzoeks-journalist Edward Jay Epstein in de New York Review of Books. Epstein pakt uit met een breed opgezet artikel waarin hij op grond van bewakingsbeelden, gegevens van electronische sleutels en telefoon-gebruik en het politierapport gedetailleerd reconstrueert wat zich zoal afspeelde in het Sofitelhotel New York op die beruchte 14 mei 2011. Vast staat volgens Epstein in ieder geval dat het kamermeisje om 12:06/07 zeven minuten in de hotelsuite van Strauss-Kahn (kamer 2806) heeft verbleven. Het politierapport meldt verder dat even buiten de badkamer een DNA-monster is gevonden van het sperma van Strauss-Kahn vermengd met het speeksel van het kamermeisje, Nafissatou Diallo. De advocaten van Strauss-Kahn hebben toegegeven dat hun cliënt seks heeft gehad met Diallo, maar beweren dat dit met wederzijdse instemming is gebeurd.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De klapzoen van krachtdadig bestuur

Nog meer aandacht voor een onfris moment in een hotelkamer, tussen een machtig man en een kamermeisje? Wat zijn wij voor voyeurs dat wij al die deskundigen lezen, die ons vertellen over de lust die met macht samenhangt?

Moet er nu nog een duit in het zakje van Clinton, Berlusconi, Kennedy, de Vries, enzovoort? Dat zakje puilt al zo uit, zal ik maar zeggen. Toch had ik wel plezier aan het ochtendhumeur van Cisca Dresselhuys. Vrouwen zijn zo niet, zei ze. Ooit gehoord dat Neelie Kroes een brave liftboy besprong, die alleen een paar schone handdoeken kwam brengen? Nou dan! Vrouwen zijn anders!

Maar ik ben toch niet helemaal verlost van mijn twijfel. Ik geef toe, ik ben man, dus niet zo slim als het over deze dingen gaat. Vrouwen zijn minder gericht op de jacht en de daad, dat zal zo zijn. Maar of dat nu betekent dat er geen relatie tussen macht en vrouwelijke sexualiteit is….?

Christopher Hitchens heeft een mooi verhaal over zijn ontmoeting met Margareth Thatcher. Dat gaat zo:
“Vrijwel onmiddellijk nadat we elkaar de hand hadden geschud toen we aan elkaar werden voogesteld, voelde ik dat zij mijn naam kende en die misschien in verband had gebracht met het socialistische weekblad dat haar sexy had genoemd. Terwijl ze charmant met dat moment van verwarring worstelde, voelde ik me geroepen de controverse te zoeken door haar te provoceren met een detail van het Rhodesie/Zimbabwe-beleid. Ze ging de uitdaging aan. Ik had het (toevallig) bij het rechte eind en zij niet. Maar ze bleef zo onvermurwbaar bij haar standpunt dat ik mij uiteindelijk gewonnen gaf en ter bevestiging zelfs een licht buiging maakte.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Volgende