Wil ik dood?

Wilt u snel doodgaan? Ik zál vrij snel doodgaan, mijn hart houdt het niet zo lang meer. Ik heb hartfalen. Of ik dat nu wel wil, is een andere vraag. Mijn antwoord moet toch zijn: ja. Niet omdat de zorgkosten anders te hoog worden, nietwaar, ik wil de maatschappij niet laten opdraaien voor zoiets. Ik heb zelfs (ik leef alleen) een papiertje op tafel liggen met daarop de wens geschreven me niet naar een ziekenhuis te vervoeren, maar me rustig te laten sterven. Als ze me vinden. Ze vinden u? Ja, dat zullen ze zeker doen. Ik zal niet als een twee jaar eerder gestorven grijsaard in mijn woning worden gevonden. Daar heb ik buren en overburen voor, we letten allemaal een beetje op elkaar. Van stankoverlast of vliegen zal dus geen sprake zijn.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zie ginds komt de Godwin

Strooigoed (Foto: Wikimedia Commons/Arch)

“[…] want hier wordt de democratie ondermijnd. Hier worden de mensen opgevoed in de politiek van de illusie. Sinterklaas bestaat! Daar zit-ie, achter de tafel.”

Het blijft, zelfs bijna veertig jaar na dato (1972), een beeldbepalend moment in de Nederlandse politiek – Hans Wiegel die Jan Pen citerend Joop den Uyl ontmaskert als de Heilige Nicolaas zelve (filmpje). Sinds Hans Wiegel zijn alle partijleiders van de PvdA een beetje Sinterklaas. Het ‘Argumentum ad Sinterklazum‘ is een gulden troefkaart die probleemloos iedere keer opnieuw kan en zal worden uitgespeeld.

De kracht ervan zit hem niet alleen in de ultieme herkenbaarheid van de goedheiligman, maar vooral in de onderliggende empathie met het slachtoffer: we willen allemaal dat Sinterklaas bestaat, en het is allemaal vast hartstikke goed bedoeld van die sociaal-democraten, maar uiteindelijk geloven natuurlijk alleen kinderen in dergelijke sprookjes – jong en naïef links versus oud en wijs rechts: de klassieke rechtsdragende tegeltjesdoctrine. Het is een geweldig voorbeeld van effectieve politieke retorica: ook al kletst Wiegel nog zo uit zijn nek, hier is geen redden meer aan, zelfs niet voor Den Uyl.

De huiskamervraag is natuurlijk of u een voorbeeld kent waarin op vergelijkbaar iconische wijze een fluwelen linkse directe wordt uitgedeeld aan een politicus rechts van het midden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour: Joop den Uyl-termen

“Het stuk met de beginselen uit 1980 is verouderd, er staan van die Joop den Uyl-termen in als sociale markteconomie, en het belang van concurrentie ontbreekt zelfs helemaal. Dus dat moest echt moderner worden.”

In een interview met NRC Handelsblad onthult Mark Rutte de werkelijke reden waarom hij deze zomer het Beginselprogramma van zijn partij herschreef. Teveel linkse termen! Termen als: “sociale rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid” (bah!), “gelijkwaardige medeburgers” (gatver!) en “menswaardige en zinvolle arbeid” (flikker toch op!). Welke vieze termen Rutte nog meer vond? Zoek ze hier in het Liberaal Manifest, een kleine ‘opfrisbeurt’ uit 2005 van de met socialistische retoriek besmette beginselverklaring van de VVD.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: De Geschiedenis Herhaalt Zich

[qvdd]

In 1977 gebeurde precies hetzelfde als nu. Toen zei de PvdA tegen het CDA: doe het maar, ga maar naar rechts. Van Thijn dacht destijds dat dat niet zou gebeuren maar toen was er ineens heel snel een akkoord. Cohen deed nu hetzelfde. Het verbaast me dat Ed van Thijn hem niet gebeld heeft om te zeggen ?pas op wat je doet!?.

CDA-prominent Willem Aantjes haalt een relevant stukje geschiedenis naar boven: de mislukte formatie van Den Uyl II.

Aantjes laat zich overigens ook zeer kritisch uit over CDA-leider Verhagen, die Cohen draaikonterij verwijt, terwijl Verhagen zelf een paar weken na het opwerpen van principiële barrières tegen samenwerking met de PVV toch met hen in zee gaat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De PVV en fascisme, een terechte vergelijking?

Logo PVV

Op dit blog wordt de PVV regelmatig vergeleken met het fascisme. Door de reageerders, maar af en toe ook in de artikelen. En die vergelijking is altijd beladen. Terecht natuurlijk, want van het fascisme is een karikatuur gemaakt door de Tweede Wereldoorlog.

Ook dat is begrijpelijk, aangezien er onder het fascisme verschrikkelijke dingen zijn gebeurd. Iedere vergelijking wordt meteen langs de meetlat van de uitwassen van de Tweede Wereldoorlog gelegd. En mede daarom is de Godwin in het leven geroepen. Een vergelijking met het facisme is een vergelijking met die gruwelijke oorlog, en daarmee met het ergste wat de mensheid heeft voortgebracht. Een discussie gaat direct op slot als een van beide partijen de vergelijking gebruikt.

Maar toch zegt Mark Vossen, universitair docent Nederlandse politiek aan de Universiteit Leiden, dat het wel moet kunnen, zo’n vergelijking. In de Trouw van afgelopen zaterdag betoogt hij dat vergelijken niet betekent dat geprobeerd wordt een partij compleet gelijk te stellen aan het fascisme. Daarnaast moet het fascisme volgens Vossen niet vergeleken worden met de zeer ‘enge’ variant van het Derde Rijk, maar moet het “veel meer als een rijk geschakeerde, diep in de Europese cultuur gewortelde stroming worden beschouwd, die voor de Tweede Wereldoorlog invloed had op uiteenlopende personen, van Winston Churchill tot de jonge Joop den Uyl.”

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.