Al eerder verwachtte ik dat het debat over kern- energie zou losbarsten. Daar zijn de verkiezingen en de coalitie-perikelen tussen gekomen. Nadat het CDA haar voornemen bekend maakte om kerncentrales bij te bouwen, bleef het vrij stil. Vreemd, daar het alles in zich heeft om voor vuurwerk te zorgen: onze energievoorziening is cruciaal voor de economische ontwikkeling van Nederland, het is een emotioneel zeer geladen onderwerp, en links en rechts zijn er tot op het bot over verdeeld. Persoonlijk vind ik het een stuk interessanter dan de hypotheekrenteaftrek. Wellicht dat een rechts kabinet de discussie weer zal doen losbarsten. Dan gaan verklaard voorstanders met elkaar regeren.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Oh wat waren ze interessant, al die debatten. We zagen Cohen enorm hakkelen, Balkenende verlekkerd kijken, Roemer grappen en Halsema knietjes in het kruis van Balkenende denken. Maar tussen al dat audiovisuele geweld bleef één aspect op de televisie totaal onderbelicht: de verkiezingsprogramma’s.
Je weet wel, die boekjes waarin staat wat de partijen nou daadwerkelijk willen. Op basis waarvan het land de komende jaren zal worden bestuurd. De inhoud, beste mensen, niet de poppetjes. Die boekwerkjes die de redactie van GeenCommentaar heeft doorgeworsteld.
Waarom, oh waarom, moesten wij dat doen? Waarom was er geen serie op de publieke omroep waar in afleveringen van een half uur, gesorteerd op thema, dit vitale onderdeel van de verkiezingen werd doorgenomen?
De programma’s zijn bij uitstek geschikt voor een objectieve analyse. Nodig een paar onafhankelijke experts uit die de programma’s interpreteren, zonder daar direct een waardeoordeel aan te hangen. Om misrepresentatie te voorkomen leg je de bevindingen voor aan de partijen voordat je het uitzend en voila! Het lijkt me bij uitstek een taak voor de publieke omroep.
Natuurlijk wordt het geen spetterende televisie, maar gaat het daarom? Plaats de afleveringen op het internet en ik garandeer je dat ze zullen worden bekeken. Daar had wat mij betreft best een debatje aan opgeofferd mogen worden.
Voordat u morgen eindelijk uw stem mag uit brengen, zijn er vanavond nog een paar openbaar toegankelijke mediamomenten, die men heeft georganiseerd om voor u inzichtelijk te maken wat de verschillen tussen de partijen zijn.
Deze momenten gaan over van tevoren bepaalde onderwerpen (een kleine greep: hypotheekrenteaftrek, de mogelijke coalities, mogelijke breekpunten, kampioen koopkracht/banen/groen/onderwijs, kogelwerende vesten, cijfers niet kennen, lollig doen etc.), worden wel ‘lijsttrekkersdebatten’ genoemd en leiden in het meest waarschijnlijke geval niet tot nieuwe of diepere inzichten. Consistentie (lees: herhaling en voorspelbaarheid) is, met nog maar één nachtje slapen, het devies. Het vermijden van situaties waarin mogelijk een fout kan worden gemaakt het grootste goed.
Uiteraard gaan we toch naar de debatten kijken en we doen daar op GC ons café voor open, waar de televisie op politiek 24 staat afgesteld.
De NOS heeft het debat in tweeën geknipt: van 19.00 tot 20.00 verzorgt de NOS een terugblik op de campagne en mogen de lijsttrekkers van de partijen die in de peilingen niet boven de twee zetels uitkomen met elkaar discussiëren. Erg veel common ground tussen de SGP, PvdD en Trots op Nederland is er niet. Dit debat is desondanks toch de moeite waard, omdat het er naar uit ziet dat het het laatste politieke optreden van Rita Verdonk is. Om 20.00 wordt het journaal uitgezonden en om 20.30 hervat men het debat, dan tussen de grotere acht.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Dat politiek, verkiezingen en campagnes over de inhoud gaan gelooft allang geen hond meer. Wie straks ook aan de macht komt: er gaat bezuinigd worden, we gaan inburgeren tot we erbij neervallen, de H-aftrek blijft gewoon, we gaan niet rekeningrijden en over vier jaar is onze medische zorg en onderwijs nog net zo slecht (of goed) als het vandaag is. Radicale oplossingen van partijen aan de nogal linkse en rechtse kant kùnnen helemaal niet door de Europese regelgeving.
Dus wat blijft over? Een simpele keuze: tegen wiens kop kijk ik de komende vier jaar het liefst aan?
Want van één ding kan de premier van de toekomst verzekerd zijn: zijn (of haar) hoofd zal de komende tijd onverantwoord vaak op de televisie zijn. Onverantwoord zeg ik, want als ik – toch een liefhebber van debat en discussie – al misselijk wordt van alle lijsttrekkerparades die dag-in-dag-uit op televisie en radio zijn, dan heeft tachtig procent van de Nederlanders er helemáál schoon genoeg van. Deze verkiezingsperiode duurt al grofweg vanaf begin dit jaar en het zijn steeds.weer.diezelfde.gezichten.
Want guttegut, daar staan ze weer hoor, de frisse jongens en meisjes van debatclubje “Den Afgevangen Vliegh”. Allemaal goed van de tongriem gesneden, bekend met alle details uit elkaars zinloze, want nooit gerealiseerd wordende programmaatjes. En onderling complimenteus als ze onverwacht goed uit de hoek komen (“De Balk is back”).
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
“Even the best democracies agree that when a major war approaches, democracy must be put on hold for the time being. I have a feeling that climate change may be an issue as severe as a war. It may be necessary to put democracy on hold for a while.” (Guardian)
James Lovelock, de schepper van de Gaia-hypothese wordt de laatste jaren steeds meer ga-ga. Zo omarmde hij al eerder kernenergie als ‘de énige oplossing voor klimaatverandering’, noemde hij een paar jaar later ‘duurzame energie klinkklare onzin en oplichterij’ maar kwam wel zelf met een geoengineering plan voor reusachtige zeepijpen om even later de mensheid op te roepen om ‘erop los te leven omdat we er toch allemaal aangaan‘. Nu poneert de 91-jarige mediacrasher het idee om de democratie tijdelijk aan de kant te schuiven om zo het klimaatprobleem te kunnen aanpakken.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
