Verschuivingen in cultureel televisieland

Het maken van een degelijk cultureel kunstmagazine in het Nederlandse omroepbestel blijkt allerminst een sinecure te zijn. Afgelopen week werd definitief besloten om het zieltogende TV3 van de buis te halen om in het nieuwe format van NPS Arena verplaatst te worden naar zondagmiddag half twee. Geen hond die dan kijkt natuurlijk, maar op dat tijdstip kan men zich er nauwelijks een buil aan vallen. TV3 had een slechte start, werd al snel neergesabeld door de pers en verdween sneller dan verwacht van de televisie. Bij de terugkeer na de zomer begon het aardig, maar al snel zakte het weer hopeloos in. In de drang om meer kijkcijfers te halen werden gasten binnengehaald die het tij zouden moeten keren, maar ook bij de NPS zal men zich toch achter de oren hebben moeten krabben, toen men André van Duin in de uitzending haalde. Ik wil hier geen discussie starten over de inhoud van het begrip cultuur en ook geen onderscheid maken tussen hoge en lage cultuur, maar men zal het met mij eens zijn dat dat soort figuren eerder thuis horen bij de Tros of Rtl 4. R.A.M. is dit seizoen eveneens in formule gewijzigd waarbij men afwisselend Arnon Grunberg, een magazine, een special en besprekingen aan bod laat komen. Ik moet eerlijk toegeven dat R.A.M. vorig jaar met de komst van Grunberg minder interessant werd en dat het de jaren daarvoor, ondanks het gestuntel van de presentatoren Pieter Bouman en George van Houts, gevarieerder was. Wat dat betreft is deze wijziging nog niet zo'n slechte evenals het verschuiven naar de late avond zodat in cultuur geïnteresseerden nu ook ongestoord voetbal kunnen kijken (en zelfs tot een uur of negen tegenwoordig!). Grunberg ging vorige week op zoek naar het kijkcijferkonijn, hetgeen hilarische televisie opleverde waarbij Grunberg in een soort martelapparaat steeds roder aanliep als gevolg van de dalende kijkcijfers. Grunberg's zoektocht leverde een kijkcijfer van 67.000 op, waardoor zijn exercitie niet leek te zijn geslaagd, aangezien het gemiddelde 100.000 kijkers was. Terecht werd opgemerkt dat het niet het doel van programma's als R.A.M. is, om het grote publiek te bereiken. Wat mij nog het meest verbaast, is dat de Vpro niet meer in staat lijkt te zijn om sterke muziekprogramma's zoals Onrust of Loladamusica te maken, waarin bijvoorbeeld onvergetelijke portretten van artiesten werden gemaakt zoals de bekroonde documentaire met een volledig aan lager wal geraakte Jon Frusciante tijdens zijn vrijwillig gekozen periode buiten de Red Hot Chili Peppers. Met het nieuwe R.A.M. magazine probeert men opnieuw dat soort documenten te maken en wel vanavond met een reportage over o.a. het Sleazefest, waarover ik zo'n twee weken geleden al berichtte. Het is te hopen dat men de draad weer op de oude manier weet op te pakken en men zich niet laat verleiden om de kijkcijfers te laten regeren boven de kwaliteit. En als je dan toch gaat kijken, neem dan even de tijd voor Nachtpodium daarna. R.A.M. Nachtpodium

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wereld Intellectuelen

De bladen Foreign Policy en Prospect hebben samen een verkiezing opgestart om te bepalen wie in de wereld de beste publieke intellectuelen zijn.
De lijst bevat twee Nederlanders (beetje mager):

Aangezien ik zelf geen intellectueel ben (daarvoor moet ik veel te hard werken), durf ik rustig te vertellen dat ik tweederde van de lijst niet ken.
Maar toch heb ik gestemd. Je mag er vijf opgeven.
Hier is mijn lijstje:

  • Noam Chomsky
  • Richard Rorty
  • Peter Sloterdijk
  • Michael Ignatieff
  • Tariq Ramadan

Wat is uw keuze?

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Goed geluid

Muziek speelt al jaren een belangrijke rol in mijn leven. Zelf maak ik het niet, maar ik geniet des te meer van wat anderen maken. Vaak omdat het mooi is of een snaar raakt. Soms omdat de boodschap me aanspreekt.
Mijn muzieksmaak is erg breed. Maar een van de stromingen die me de laatste jaren nauwelijks kon boeien was die van de Rap en Hiphop (en alles daaraan verwant).
Waarschijnlijk komt dat door de in en in treurige presentatie van een eindeloze reeks zeer materialistisch zaken (grote auto’s, grote huizen, bling bling) en de genante behandeling van vrouwen (alleen geschikt om in minimale kledij schuddend met het lichaam in beeld te verschijnen).
Ik sloeg deze artiesten (hun clips en optredens), op mijn zeldzame zap-avonden en bij mijn festivalbezoeken, dan ook steevast over.
Daardoor had ik toch bijna een niet mis te verstane ontwikkeling gemist.

Terloops had ik namelijk daarmee ook alles wat er in de Nederlandse scene gebeurde terzijde geschoven.
Gelukkig heb ik recent ingezien dat er binnen de Nederlandse rap en hiphop scene hele andere dingen gebeuren. Hele mooie dingen zelfs.
Geen vrouwen die als koeien behandeld worden, geen onbereikbare maar verheerlijkte materialistische symbolen en geen eindeloze reeks van obscene woorden.
Nee, protestliederen! Jawel, ouderwetse protestliederen. Welliswaar met een hele nieuwe toon- en woordkeuze, maar nog steeds gewoon protestliederen.
Neem “Het land van..” en “Zinloos” van Lange Frans en Baas B of “Waar gaat dit heen” van Ali B of “Omgekeerde wereld” van Brainpower.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Loeki de Leeuw…. Verkracht

Decennia lang had dit land een houvast waarmee het zich wist staande te houden in de grote boze wereld. Je kwam thuis na een dag school of werk en daar was de herkenbare melodie al; de avond was begonnen. Natuurlijk, er ging veel fout in de wereld maar één ding bleef vertrouwd als altijd; Loeki de Leeuw.

Krachtige slapstick-achtige sketches, met poppen. Er was ook een muis bij.

De Echte Loeki de Leeuw Vergeleken bij 97% van wat 50 jaar Nederlandse televisiegeschiedenis heeft “opgeleverd” behoorde Loeki de Leeuw tot de absolute TOP. Aangezien Loeki de Leeuw iets goeds was in dit land spreekt het vanzelf dat het moest worden afgebroken door gewetenloze neo-liberalen, te duur immers, en de meeste Nederlanders wilden Loeki de Leeuw handhaven op de buis. Dus kapot moest het; waarom zou de Nederlandse publieke omroep iets uitzenden wat Nederlanders willen ?

Niet klein was mijn vreugde toen ik vernam dat Loeki de Leeuw zou terugkeren op T.V., dankzij de marktwerking. Maar de horror; deze travestie, deze zogenaamde “Loeki de Leeuw”, welke ons wordt voorgeschoteld door Edah: ik kan het niet aanzien. Het is opeens een platte computeranimatie, de pakkende herkenningsmelodie ontbreekt en waar is de muis??

Loeki de Leeuw is meer dan een oranje tekeningetje in de vorm van een leeuw wat “asjemenou” zegt. De huidige oppervlakkige spermashow- en bigbrothergeneratie zal wellicht weinig verschil zien; de ware Nederlander is nu echter tot op het bot gekrenkt en beledigd, door Edah. Ik ben benieuwd wat de volgende wanhopige stap van Edah wordt.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederland heeft zijn eigen Kilt

De eerste rol Nederlandse Kilt stofSinds dit weekend heeft Nederland zijn eigen Tartan Kilt.
De Nederlanders zijn zo massaal verslaafd geraakt aan de Scottish Whisky dat ze op Schotse whisky feesten graag met een eigen Kilt wilden lopen.

De Kilt is ontworpen door Dr. David Wishart en is gebasseerd op de kleuren van de Nederlandse vlag en, ja hoor, oranje.
Niet echt een verrassing. Maar goed, nu horen we er echt bij…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The Quest for Gezellig

In de bijlage van Het Financieele Dagblad staat vandaag een special over mensen die Nederland definitief verlaten en rust zoeken in het buitenland. Martijn en Lianne gaan bijvoorbeeld naar Australië, en hebben zich anderhalf jaar op de emigratie voorbereid. Toch weet Martijn niet dat ze in Australië het metrisch systeem hanteren en hebben de beide avonturiers nog geen baan, huis of auto. Martijn: “Ik heb geen idee hoe het land eruit ziet”. Zijn vriendin heeft hem verteld dat er heel veel strand is in Australië.
Wat heeft Martijn aan voorbereiding gedaan eigenlijk? Foster’s gedronken?

Slate’s Seth Stevenson pakt het beter aan. De Amerikaan is, na een bezoek aan Amsterdam, vol lof over Nederland en wil hier komen wonen. Sterker nog, hij is verliefd. Dat kan haast niet anders:

They live much better here. They carve out cozy, delightful moments anywhere they can find them. They bring their families on candlelit, nighttime boat rides through the canals. They chat with their friends at outdoor cafes as the sun sets. They leave work by 6 every evening. And these are not special, once-in-a-blue-moon treats. This is how they live, all the time.

Update: Een vraag aan de lezers van Sargasso: Waarom emigreert u niet?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lowlands 2005 – flash 2

Drie trekharmonicaas(Weer even een lichte noot na het diepgaande artikel hiervoor)
Lowlands wordt wel steeds commercieler. Ik ben er nog niet uit of dit nou heel ernstig is. Al die commercie houdt het immers voor veel mensen betaalbaar. En zolang je er niet door laat beinvloeden, komt het vast wel goed.
Een greep uit de heel erg aanwezige commerciele partijen: Orange (oplaadpunt voor telefoons), Douwe Egberts, Grolsch (er moet toch iemand bier leveren), Essent (zie foto onder), Red Bull, MTV, Bill (SNS bank), Doritos, OLA (mobiele disco) en Nokia (stand en silence booths).

Ter compensatie hebben ze ook twee non-profit partijen toegelaten, Novib en ControlArms. Beetje schamele score.

Gelukkig was er tussen al het commerciele geweld ook nog wat mooie muziek.
Apocalyptica met vier cello’s en dit keer een drummer zinderde.
Arcade Fire (met een brommerhelm) verraste.
Coheed and Cambria gaf ouderwets gitaarvuurwerk in de traditie van bands als Deep Purple.
Vive La Fete gaven met veel geweld nieuw inhoud aan breakbeat.
Motion Trio presteerde het om met drie trekharmonica’s fantastische ambient en dance muziek te maken.

Beste T-shirt tekst so far: “Carpathian Forest wants you dead!!!!”

Drie trekharmonicaas
Motion Trio, drie mannen met een trekharmonica

Lima tent op lowlands
De Lima tent (alternatieve kleine bands)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lowlands 2005 – flash 1

Alpha tent op LowlandsTerwijl een groot deel van de Sargasso redactie ergens in de Ardennen zich zit te bezatten met Belgisch Bier (let op de hoofdletter), is uwer verslaggever toch maar weer naar Lowlands getogen om zijn jaarlijkse shot live muziek te halen.

Het hele terrein is overhoop gehaald. Door veel meer visuele breuken lijkt het al een stuk minder massaal. Komt de sfeer ten goede.
Programmering tot nu toe is uitstekend. Schitterende act van Roisin Murphy (ex Moloko), heerlijk geweld van The Prodigy en nostalgische herrie van de new new wave band The Bravery.

Opvallend:
Minder tieners dan tijdens recente voorgaande edities.
Nog meer telefoons (5% staat permanent te bellen midden in de herrie).
Heel gemoedelijke sfeer (nog geen enkele dissonant mee gemaakt).
Ruud Lubbers die college geeft over Duurzaamheid en iedereen die klapt (het moet niet gekker worden).

Alleen geen idee wat die cijfers boven de ingang betekenen? Is Mojo dan toch en soort crypto-music organisatie???

Lowlands 2005 foto 3, ingang

Lowlands 2005 foto 1, kunst

Lowlands 2005 foto 2, the prodigy

Morgen meer, nu terug naar de herrie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The way to Kemerillo

Für Bauern verboten Het Nederlandse volk is diep verdeeld en tussen de verschillende bevolkingsgroepen gaapt een groot ravijn vol onbegrip. Over dat ravijn kijken we elkaar ziedend aan en bespuwen we elkaars levensstijl en gedachtengoed. Nee dit is geen spinoff van de laatste SIRE-campagne over ’te kortje lontjes’, dit gaat dieper en is structureel.

Gisteravond zond EO-Netwerk een documentaire uit over Orange County in het Turkse Kemer. Orange County is een vakantieoord in Turkije waar je tussen levensgrote replica’s van oud-hollandse gebouwen bitterballen en nasi-saté kan bestellen. En na tien Heineken bier in de Turkse zon laat je je van je strandstoel het blauwe water inrollen. De Evangelische Omroep filmde er hardwerkende Nederlandse touristen die 569 euro voor een all-inclusive hadden betaald, maar teleurgesteld waren over het feit dat er toch nog redelijk veel niet-nederlanders in Orange County waren. De aanwezigheid van met name Russen en Duitsers weerhield de Turkse eigenaren ervan om Hollandse muziek van Koos Alberts en Jantje Smit te draaien. Maar mag je voor je tussen-7-en-3-zuurverdiende 569 euro god-beter-het met je EIGEN MENSEN naar je EIGEN MUZIEK luisteren ?! Of niet dan ?! De documentaire miste haar uitwerking niet: al enkele minuten na de uitzending valt een cultureel-correcte “trouwekijker” op het Netwerkforum uit tegen de Nederlandse touristen in Orange County. Want vakantievieren mag alleen op ‘onze manier’, of niet dan?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende