Geen barsten bij de VVD

De schandalen bij de VVD volgen elkaar in rap tempo op, maar op de peilingen heeft het nauwelijks invloed. Waardoor komt dit? Een mooie show de afgelopen weken bij de VVD. De schandalen van corruptie, valse declaraties en verwikkelingen in het criminele circuit volgden elkaar in hoog tempo op. Enfin, Verheijen, van Rey, Teeven, de Kruif, u kent het rijtje recente incidenten inmiddels wel en nieuw is dit verschijnsel absoluut niet. Grote verontwaardiging in blogland, niet alleen over de incidenten zelf, ook over de reactie van andere VVD'ers op deze schandalen: tot op het moment dat de grond te heet onder de voeten wordt blijven de VVD'ers elkaar dekken - kritiek is opgeblazen, het zijn harde werkers, goede bewindslieden etc - en als het echt niet meer gaat trekken de verantwoordelijken zich overhaast terug, om geen publieke verantwoording te hoeven afleggen. Dat gebeurde tenminste met Verheijen, Teeven en Opstelten. Schippers ging daar dit weekend nog eens dunnetjes overheen met een fraai stukje 'killing the messenger': niet de politici die tijdens dure diner'tjes op kosten van de belastingbetaler hun vuile dealtjes met louche ondernemers en zware criminelen bespreken zijn fout, de ambtenaren en de pers die dit aan het licht brengen zijn dat. Ook hierover weer verontwaardiging alom. Maar niet bij de VVD-kiezer. Waardoor komt dit?

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022
Foto: marie-ll (cc)

Voor volk en vaderland

COLUMN - Het heeft iets wrang poëtisch: de twee bewindsmannen die al jarenlang eisen dat burgers volledig transparant zijn en alles wat een mens doet, volgbaar en inzichtelijk moet zijn voor de overheid, struikelden over hun eigen gelieg, gedraai en gekonkel.

Staatssecretaris Teeven blijkt indertijd het College van procureurs-generaal te hebben belazerd: van hen had hij weliswaar toestemming voor een deal met Cees H, maar het bedrag daarvan mocht maximaal twee miljoen zijn, een limiet die Teeven stiekem ruim verdubbelde. Tegenover het parlement loog Opstelten dat hij helaas geen bonnetjes tot zijn beschikking had, maar dat de feiten niettemin ‘glashelder’ waren en dat het parlement hem niet zo aan de kop moest zeuren.

De pers bleek gelukkig volhardend te zijn – lang leve Nieuwsuur! – en diepte andere feiten op dan wat Opstelten het parlement zo omstandig voorhield. En jawel, daar gingen beide heren: afgedropen, met de staart tussen de benen. Nogal laf overigens, want hun aftreden voorkwam dat ze later deze week, zoals eerder via een Kamerdebat gepland was, rekenschap aan het parlement hoeven af te leggen. De transparantie die beide heren elk ander willen opleggen, verdragen ze zelf bitter slecht.

Intussen voegt de kwestie Opstelten/Teeven twee VVD’ers toe aan de lijst leugen & bedrog. Die lijst neemt de laatste maanden explosief toe. In oktober trad VVD-burgemeester Jan Broertjes (Midden-Drente) af na een litanie van liegen en willekeur. In december trad VVD-wethouder Huub Eitjes (Maassluis) af: hij had zijn broer een dik betaalde baan bezorgd. De strafzaak tegen de corrupte VVD’er Jos van Rey werd in januari hervat. Eind februari bleek VVD interim-burgemeester Rob Bats een klokkenluider die een gat in zijn Terschellingse begroting had blootgelegd, met een afkoopsom het zwijgen te hebben opgelegd. In diezelfde periode moest VVD-Kamerlid Mark Verheijen wegens foute declaraties en geritsel aftreden. Vorige week eiste het Openbaar Ministerie een jarenlange gevangenisstraf tegen VVD-lid Ton Hooijmaaijers, voormalig gedeputeerde van Noord-Holland, wegens onder meer omkoping.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Nóg meer corrupte VVD’ers

Houdt het dan nooit op? (SPOILER: nee.)

Het Openbaar Ministerie in Oost-Nederland verdenkt een voormalige burgemeester en een oud-wethouder van de VVD van corruptie. Het gaat om Piet Ploeg, oud-wethouder in Stichtse Vecht, en Rob Bats, oud-burgemeester in Haren. Ze worden ervan verdacht te hebben geprobeerd de burgemeestersbenoeming in de gemeente Stichtse Vecht in het voordeel van VVD’er Bats te beïnvloeden.

h/t Olav

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

VVD’er Verheijen regelde gratis verkiezingsfeest

Zo meldt het Ad:

VVD-Kamerlid Mark Verheijen heeft in 2012 een gratis verkiezingsfeestje geregeld voor premier Rutte op de Floriade in Venlo. De regeringspartij betaalde daar niets voor, terwijl de expositie sterk afhankelijk was van dergelijke inkomsten.

Verheijen, die recent nog in opspraak kwam vanwege zijn declaraties, was nauw betrokken bij de met belastinggeld gefinancierde Floriade. Hij beweerde zelf in 2012 dat er van een vriendendienst voor de VVD geen sprake was. Toen hij via Twitter de vraag kreeg wie de rekening betaalde voor de verkiezingsbijeenkomst op de tuinbouwexpositie, antwoordde de toenmalig gedeputeerde: ,,De VVD, je kunt congresfaciliteiten gewoon huren.”

De vereffenaar van de nu geliquideerde Floriade BV constateert na onderzoek van de administratie dat er helemaal geen factuur is verzonden voor de partijbijeenkomst met Rutte. Een woordvoerder van de regeringspartij bevestigt eveneens dat er niets is vergoed aan de commercieel gerunde Floriade. ,,We hebben alleen de aankleding van het podium betaald,” aldus de woordvoerder.

Aangifte tegen Verheijen

Zo meldt het NRC:

Het bedrijf Taurus van de Limburgse ondernemer Wout Heijmans heeft vandaag aangifte gedaan tegen Tweede Kamerlid Mark Verheijen (VVD) wegens corruptie. […]

Heijmans kreeg in 2008 een vergunning om bioscoopzalen te bouwen. Na de verkiezingen van 2009 vernietigde het nieuwe gemeentebestuur de vergunning. Later gaf het Van Pol vergunning om een bioscoop te bouwen. Hij kocht de gemeentegrond ver onder de taxatiewaarde. Verheijen was bij de projectvoorbereidingen betrokken, hoewel hij al vertrokken was om gedeputeerde te worden toen de gemeente er formeel over besloot.

Neerwaartse jaloezie

En bovendien geen enkel probleem met ordinaire corruptie:

Zo begripvol als de VVD-top aanvankelijk was jegens Verheijen, zo streng zijn de liberalen als het om bijstandgerechtigden gaat. De VVD wil als enige partij niets weten van aanpassing van de Fraudewet, de wet die tot hoge boetes leidt wanneer formulieren niet helemaal correct zijn ingevuld, vaak door schuld van de uitkeringsinstantie zelf.

Het is een klassiek voorbeeld van ‘neerwaartse jaloezie’: die uitkeringstrekkers hebben het veel te goed, vinden veel VVD’ers klaarblijkelijk, terwijl ze zich onbegrepen wanen in hun ijver om de ‘BV Nederland’ er weer bovenop te helpen.

Het verleden van Mark Verheijen

Ik was het zelf allemaal alweer vergeten, maar Bas Heijne zet het nog even op een rijtje:

Toen Geert Wilders na de slachtpartij van Breivik in de slachtofferrol schoot twitterde Verheijen: „Waren we toch bijna vergeten dat HIJ natuurlijk grootste slachtoffer is van Breivik.” Excuses volgden. Vorig jaar verklaarde het Kamerlid dat wij meer te vrezen hebben van eurofielen dan van Europa-hatend extreemrechts. Opnieuw excuses: „Van suggesties als zou Guy Verhofstadt erger of gevaarlijker zijn dan Marine Le Pen neem ik nadrukkelijk afstand.”

Toen volgde de Venlose-affaire, door Elsevier aan het licht gebracht. Vastgoedman Piet van Pol, kompaan van de van corruptie verdachte Jos van Rey, kreeg ruim baan bij de bouw van een bioscoopcomplex, nadat hij een flink bedrag in de partijkas van Verheijen had gestort. Elsevier: „[Verheijen] zegt niets te weten van de bedragen die Van Pol voor VVD-campagnes betaalde, ook al had hij hem een bedelbrief gestuurd. Hij zegt dat hij als lijsttrekker geen tijd had na te gaan van wie het geld voor zijn campagne kwam. ‘Daarvoor moet je bij de campagneleider zijn’.” Op de vraag of Van Pol het destijds zo kan hebben opgevat dat hij moest betalen voor Verheijens campagne om in Venlo de bioscoop te mogen bouwen, zegt Verheijen: „Noem mij naïef, maar ik ben integer.”

‘De overheid moet een serviceloket zijn voor het bedrijfsleven’

Aldus ex-VVD politicus Ton Hooijmaijers tijdens het hoger beroep van zijn corruptiezaak:

Hij verzuchtte het keer op keer, voor de rechtbank. Dat de rechters zijn wereld niet begrepen. Dat ze niet snapten hoe het politieke bedrijf werkt, ze de bestuurlijke mores niet kenden. Zijn visie? De overheid moet een serviceloket zijn voor het bedrijfsleven. Daarvoor zat hij in de politiek. Hij wilde dingen bereiken. […]

Het verhoor van vastgoedman Luigi Prins, die zijn vervolging in de zaak recent afkocht, gaf vandaag een prachtig inkijkje in deze manier van denken. Van het spel tussen ondernemers en hun partij, de VVD.

Want Prins heeft allerlei projecten in de provincie Noord-Holland en die lopen soms vast, vertelde hij. ‘Dan is de provincie de instantie om dingen los te krijgen en de gedeputeerde de aangewezen persoon.’ Zo werkte dat volgens Prins. Dan ging hij naar een gedeputeerde, bijvoorbeeld Hooijmaijers, en vroeg hij of er eens naar zijn project gekeken kon worden. ‘En zo’n gedeputeerde bepaalt dan welke ambtenaar er op wordt gezet.’

En dus leek hem een gift aan de campagne van VVD’er Hooijmaijers een goed idee. Want op die partij kon hij als ondernemer bouwen. Of hij er later iets voor terug kreeg van Hooijmaijers, een tegenprestatie? ‘Nee.’ Hij was dus niet begunstigd? ‘Nee.’ En dus is er volgens Prins ook geen sprake van omkoping. Precies wat Hooijmaijers ook volhoudt.

Hij is nooit omgekocht. Hij trad soms op als adviseur voor mensen die hij tegenkwam. Dat is nou eenmaal zijn tweede natuur, te pas en te onpas adviezen geven. En daar stuurde hij dan wel eens een factuur voor. Of hij vroeg deze mensen bij te dragen aan zijn verkiezingscampagne, zo legde hij eerder bij de rechtbank uit.

Vorige Volgende