Misbruik van mijn Nee stem
Als nee-stemmer tijdens het afgelopen referendum over de Europese Grondwet voel ik me misbruikt. Misbruikt door een kabinet die met de nee-stem aan de haal is gegaan om zoveel mogelijk korting te krijgen op de Nederlandse bijdrage aan Europa.
Dit is ten eerste beschamend korte termijn denken in termen van geldelijk gewin. Ten tweede veroorzaakt het nou precies iets waar we niet op zitten te wachten, een crisis. En ten derde is dit een verdraaiing van een democratische uitspraak van een volk dat tegen een grondwet heeft gestemd, niet een begroting (ook al geven veel mensen het wel als reden voor de nee-stem aan).
En nu is Nederland, of eigenlijk beter gezegd het Nederlandse kabinet, mede verantwoordelijk voor het veroorzaken van de huidige crisis. En ik moet hier, terwijl het stoom me uit de oren komt, lijdzaam lezen hoe een incompetente, naive premier de volgende beschamende zinnen uitkraamt: “Crisis is niet het goede woord.” en “Het was zeker geen kwestie van Nederland alleen.”
Hoe ver kan je gaan in het je onttrekken aan je verantwoordelijkheid?
Hoezo geen “crisis” als zelfs de meest trouwe partner van Nederland, De Bondsrepubliek Duitsland, bij monde van Gerhard Schroder de volgende uitspraak doet: “Het feit dat er geen akkoord gekomen is, is volledig te wijten aan de onbuigzame opstelling van de Britten en de Nederlanders.”
We kregen op een gegeven moment zelfs een korting van 600 miljoen aangeboden! En meneer Balkenende durft glashard te stellen dat het niet genoeg is, daarbij refererend aan de uitslag van het referendum.
En om deze hele soap nog wat erger te maken boden de tien nieuwe lidstaten zelfs een korting aan op hun inkomsten. Dat werd ook door Nederland van de hand gewezen. De arrogantie!