7 wegen naar de apocalyps | 6 humanisme

Van 5 september t/m 17 oktober kijkt Ippekrites de koffie dik aangaande zaken die ons voortbestaan bedreigen, daarbij terzijde getekend door Crachàt. Verwacht geen erudiete citaten of intelligente links, maar slechts wilde speculaties die haast aan science-fiction grenzen. Dat alles echter wel gebaseerd op wat Ippekrites tot nu toe over het onderwerp tot zich heeft genomen. Nogal serieuze kost dus, maar als je wilt lachen kijk je maar naar "Mock the week". In deze zesde aflevering gaat het over een absoluut onverdachte oorzaak voor een mogelijke apocalyps. Ach ja, het humanisme. Een levensbeschouwing waarin het menselijk individu de centrale rol speelt en niet een niet-bestaande god. Een visie waarin de ontplooiingsmogelijkheden van de mens voorop staan, waarin de overheid er is om gelijke kansen te garanderen, waarin zorg voor elkaar de norm is. Het humanisme levert daartoe een stelsel van waarden en normen om het intermenselijk verkeer in goede banen te leiden, zo veel zelfs dat sommigen weer naar de tijd van oog-om-oog-en-tanden-uit-je-bek terug verlangen. Hoe het ook zij, het is in elk geval van de ratten dat religieuze fundamentalisten het humanisme durven te verketteren omdat het geen normen en waarden zou hebben.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Popmuziek als kunst op 3FM en Noorderslag

Van 15 t/m 17 januari vindt in Groningen weer Noorderslag plaats, de jaarlijkse opening van het Nederlandse popmuziekseizoen. Naast een muziekfestival is dit ook een conferentie met diverse seminars. 3voor12 houdt dit jaar een wedstrijd waarbij luisteraars ideeën mochten inzenden voor zo een seminar. Uiteindelijk worden er twee uitgekozen. Mijn bijdrage is één van de vijf die het tot de shortlist hebben geschopt waarop gestemd kan worden.

Noorderslag logo

Stelling: Publieke radio en tv zijn onmisbaar in het promoten van popmuziek als kunstvorm.

VPRO 3FM-groepsredacteur Gerard Walhof heeft de radioprogrammering van die omroep meer mainstream gemaakt. De radio kan volgens hem toch niet tegen internet op als het gaat om het verrassen van de luisteraar van nieuwe muziek.

Een vreemde redenatie.

Ten eerste blijkt telkens weer dat internetbelangstelling leuk is voor een band en zeker voldoende voor een goede reputatie in een niche, maar dat een band om echt door te breken naar een groot publiek de steun van de massamedia nodig is. Metallica en R.E.M., acts die al een hele reeks albums hadden gemaakt voordat een radiohit ze echt heel groot maakte zijn bekende voorbeelden en nu is het verschijnsel weer waarneembaar met Kings of Leon.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nobelprijzenfestival

Alfred Nobel (Foto: Flickr/niznoz)

De vrij onbekende Fransman Jean Marie Auguste Le Clezio heeft de Nobelprijs voor de Literatuur gewonnen. Harry Mulisch heeft weer naast de prijs gegrepen, maar hij is niet de enige. In Amerika is er een batterij literair zwaargeschut dat al lang wacht. John Updike, Philip Roth, Joyce Carol Oates, Don DeLillo en Cormac McCarthy hebben de hoogste literaire prijs ook nog nooit in ontvangst mogen nemen. De laatste Amerikaanse auteur die de prijs won was in 1993 Toni Morrison. Nu heeft recentelijk Horace Engdahl, hoofd van het Nobelprijscomité, de Amerikaanse ambities nog een knauw gegeven, en de Amerikanen daarbij beledigd. Volgens hem zijn de Amerikanen teveel naar binnen gekeerd om nog echt goed te kunnen schrijven. Het literaire hart van de wereld is nog altijd Europa.

Amerikaanse reacties waren wat aan de boze kant, en beschuldigden de Zweed ervan dat hij ‘politiek en literatuur met elkaar verwarde’. Maar ze zitten ernaast. In de andere categorieën winnen de Amerikanen Nobelprijzen zat. Sinds 1993 hebben drie Amerikanen de Nobelprijs voor de Vrede gewonnen (Al Gore, Jimmy Carter, en anti-landmijnenactiviste Jody Williams). Zou de uitreikende instantie, in dit geval het Noorse parlement, de prijzen uitgereikt hebben omdat ze van mening is, dat de VS de afgelopen vijftien jaar een bovengemiddeld grote bijdrage hebben geleverd aan de wereldvrede?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Poolse perikelen: de tocht begint

1e aflevering in de serie “Polska Revisited”
Dagelijks een kilometerslange trein van vrachtauto’s en een dubbele stroom van personenauto’s voor de grens, die stroperig voortbewoog. Een overdaad aan aanhangers beladen met occasion cars, op reis naar hun tweede leven in Polen of de Oekraïne. Tot en met 21 december 2007 gingen we zo stapvoets grenswaarts op de belangrijkste verkeersader tussen BRD en Polen: de A12/E30. EU-lid Polen had een jaartje uitstel gekregen voor het daadwerkelijk openstellen van de grenzen en dus was het pas kort voor Kerstmis 2007, dat de zwaar bewapende douaniers uit het grensbeeld verdwenen.

Enkele tientallen kilometers onder grensplaats Frankfurt am Oder bevindt zich de belangrijkste verkeersader die voormalig Oost Duitsland verbindt met Polen. Feitelijk de enige gangbare oost-west verbinding waarover al het transport tot en met bestemming Moskou zich vice versa beweegt. In de BRD is het tot en met de grens geen probleem: de E30, een mooie snelweg, voor zolang het duurt…

Op de landkaarten wordt de suggestie gewekt dat deze highway ook aan de Poolse kant wordt voortgezet, want het blijft E30 heten. Helaas, na enige kilometers verengt de snelweg zich tot een tamelijk smal bemeten provinciale weg. En dat voor een afstand van zo’n 120 trage kilometers, waarbij vele dorpen worden doorsneden.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dromen van een rijker Europa

Deze zou dan gaan verdwijnen (Foto: Flickr/JimmyMac210)

De hoofdredacteur van de Britse zondagskrant de Observer heeft het volgende scenario geschetst, voor hem (en ook voor deze columnist) een droomscenario. Het Verenigd Koninkrijk, zo betoogt hij, is een betrekkelijk klein land met een banksector die relatief buitenissig groot is, met namen als HSBC, Barclays, Royal Bank of Scotland, en National Westminster. Deze banken zullen, als gevolg van de kredietcrisis, binnenkort ook in buitengewoon zwaar weer terecht komen, maar een ‘bail-out’ Amerikaanse stijl zal de Britse schatkist zich nooit kunnen veroorloven. Dus wat dan te doen? De Amerikaanse huisvriend is ondertussen ook failliet, bij de Rus, de Arabier of de ‘Chinaman’ aankloppen zou te ver gaan, dus blijft er maar één optie over: de Europese Unie. De Europese Unie zou bereid zijn om het geld voor te schieten, onder voorwaarde dat Groot-Brittannië de euro in zou voeren. En zo zou Groot-Brittannië door de achterdeur bij de euro komen.

Dit is een droomscenario voor Will Hutton. De man is de meeste bekende eurofiel van Engeland, en hij wil niets liever dan meer volledige aansluiting. Het zal er zeer waarschijnlijk niet van komen. De reacties op de column dropen in ieder geval van de eurofobie. De Britten prefereren waarschijnlijk een totale economische recessie boven de invoering van de euro. Maar de hoop van Hutton is misschien wel een reflectie van de manier waarop sommige Europeanen (deze columnist niet uitgezonderd) tegen het debacle in de Verenigde Staten aankijken. Sommige Europeanen willen geloven dat de problemen in de Verenigde Staten het bewijs zijn dat het Europese systeem zo slecht nog niet is, en dat er na verloop van tijd een nieuwe economische wereldorde zal ontstaan, waarin Europa machtiger en rijker zal zijn dan het nu is. Het is waarschijnlijk een ijdele hoop ? maar wel een hoop die houvast biedt in deze crisis.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

In Godsnaam, geen Democraat in het Witte Huis

McCain (Foto: Flickr/soggydan)

Het is te hopen dat John McCain op vier november de Amerikaanse presidentsverkiezingen wint. Dat wil zeggen, het is niet te hopen voor Amerika, voor de wereld, of voor John McCain. Maar wel voor de gemiddelde GC-lezer (en ik zeg met nadruk: gemiddeld), die immers Barack Obama een warm hart toedraagt. Terugkijkend op de regeerperiode van Bill Clinton kan gezegd worden dat sympathie voelen voor een Amerikaanse president niets dan ellende is. Want:

1) Een Amerikaanse president wordt altijd keihard aangepakt, en
2) De gemiddelde Nederlander is bijna altijd linkser dan zelfs de meest linkse president.

De president van de VS zal altijd dingen doen waarmee gemiddelde Nederlander in kwestie het niet eens is, en hiermee verwarring en een gevoel van verscheurdheid achterlatend.

De afgelopen acht jaar waren voor de gemiddelde Nederlander heerlijk, want ze werden gekenmerkt door een weinig ambivalente minachting voor George W. Bush, met regelmatig gelegenheid tot leedvermaak wanneer hij weer eens werd afgemaakt in de pers of op de Daily Show. Als Barack Obama de verkiezingen wint wordt hij de hoofdverantwoordelijke voor een land dat zich in een onmogelijke situatie. Wij zullen met hem meeleven, en pijn voelen als hij bespot wordt, een dubieus doodsvonnis bekrachtigt, of wegzakt in de ‘approval ratings’. Als John McCain president wordt kunnen we echter van iedere fout die hij maakt ongegeneerd genieten, en dat verdient duidelijk de voorkeur.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

7 wegen naar de apocalyps – 5 genderselectie

weekendlogo123.jpgVan 5 september t/m 17 oktober kijkt Ippekrites de koffie dik aangaande zaken die ons voortbestaan bedreigen, daarbij terzijde getekend door Crachàt. Verwacht geen erudiete citaten of intelligente links, maar slechts wilde speculaties die haast aan science-fiction grenzen. Dat alles echter wel gebaseerd op wat Ippekrites tot nu toe over het onderwerp tot zich heeft genomen. Nogal serieuze kost dus, maar als je wilt lachen kijk je maar naar “Mock the week”. Deze vijfde aflevering beschrijft wat er kan gebeuren als je de kunne van je kinderen vooraf kunt kiezen.

Genderselectie oftewel de sekse van je nageslacht kiezen. Niet iets nieuws onder deze zon van genetische manipulatie overigens. Sinds de mensheid ontdekt heeft dat het lot enigszins te sturen valt heeft men gezocht naar mogelijkheden om alleen zonen te krijgen. Sommige volken ontdekten kruiden die in samenspraak met de bezweringen van de sjamaan en de juiste stand van de hemellichamen een verhoogde kans op mannelijke nakomelingen boden. In een artikel uit de jaren vijftig las ik nog dat standje hond bij volle maan terwijl de vrouw (of was het de man?) geitenwollen sokken draagt tot een verhoogde kans op kroost met een piemeltje leidt.

Nu is het achteraf, na de conceptie, al meteen duidelijk of het een jongetje of een meisje wordt. Als men over de bekrompen houding t.o.v. abortus heen weet te stappen kan deze kennis in bepaalde gebieden voorkomen dat er meisjes geboren worden die meteen weer in de ongebluste kalk verdwijnen of op latere leeftijd bewust ziek gemaakt worden in de hoop dat zij zullen verdwijnen. Want laten we het beest meteen maar bij de naam noemen, er zijn culturen waar men liever geen dochters wil. Sterker nog, waar men dochters ronduit haat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het grote gelijk van John Maynard Keynes

Nutteloze kantoorbaan (Foto: Flickr/ancawonka)

John Maynard Keynes heeft ooit gezegd dat in de 21ste eeuw mensen nog maar vier uur per week zouden hoeven werken om in welstand te kunnen leven. “Ha, die zat er mooi naast,” zullen velen denken, die 40, 50 of 60 uur per werken. Maar voor deze mensen heb ik slecht nieuws. Keynes had volstrekt gelijk, want 40, 50, of 60 uur per werken is in het beste geval niet meer dan bezigheidstherapie.

De meerderheid van de beroepsbevolking in westerse landen zit in de dienstensector. De diensten die ze verlenen zijn meestal wat aan de zinledige kant. Het gaat bij veel kantoorbanen om het verzamelen en doorsturen van informatie. Nutteloze informatie, die in een oceaan van nutteloze informatie wordt leeggestort. Managers worden aangesteld om al deze nutteloos werk verrichtende mensen weer te ontslaan, maar de managers blijken daar te schijterig voor te zijn, en huren er consultants voor in. De consultants komen tot de conclusie dat, als alle nutteloos werk verrichtende mensen op kantoren eenmaal ontslagen zijn, er voor hen ook geen werk meer is, dus adviseren ze om de meeste mensen toch maar in dienst te houden.

Advocaten brengen kwesties voor het gerecht die vroeger met een paar vuistslagen geregeld zouden zijn. Leraren proberen uit alle macht kennis over te dragen aan jongeren die bepaald niet op kennis zitten te wachten, en iedere nieuw verworven intelligentie er het eerstvolgende weekend weer af zullen drinken. Journalisten schrijven stukjes over van Reuters, columnisten (inclusief ondergetekende) trappen met veel theater open deuren in, voetballers worden grof betaald voor iets dat miljoenen mensen onbetaald in hun vrije tijd doen, IT-experts verlenen IT-ondersteuning aan de nutteloze activiteiten van anderen, accountants, ten slotte, rekenen de omzet van al deze nutteloze activiteiten nog eens zorgvuldig door.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De wijsheid der Duitsers I: Maretak-thee

Dit is het begin van een nieuwe serie op GeenCommentaar, die onregelmatig zal verschijnen. Het doel ervan is de lezer bekend te maken met de niet geringe zegeningen van de Duitse beschaving, op alle terreinen: de Duitse beschaving die in Nederland immers zo vaak het slachtoffer wordt van onbegrijpelijke vooroordelen.

Kluitjes maretak in een kale boom (Foto: Flickr/chidorian)

Duitsers zijn altijd wat intensiever bezig met hun gezondheid dan Nederlanders, en houden er op dit punt ook vaak tamelijk curieuze ideeën op na. Een hit in Duitsland, en vrijwel onbekend in de rest van de wereld, is maretak-thee. Thee op basis van maretak, zeker. Het wordt aanbevolen in Duitsland omdat het een wondermiddel tegen kanker zou zijn. Maretak-thee zal vast niet ongezond zijn, maar een wondermiddel is het beslist niet. Wonderen bestaan namelijk niet. Bovendien zijn er ook berichten dat maretak enigszins giftig kan zijn.

Desondanks beveel ik het produkt toch aan, vanwege de potentieel sterkste werking die er bestaat. De placebo is met afstand de meest briljante medische vinding uit de geschiedenis, voor de inenting, de penicilline en de harttransplantatie. De psychologische bijwerking, het gevoel dat een mens bij een medicijn heeft, is veel belangrijker dan de feitelijke werking. Hier maken we even een uitstapje naar de Franse cultuur. De stripverhalen van Asterix hebben in 1959 hun debuut gemaakt, in Frankrijk, in Duitsland, in Nederland, en elders, en zodoende is onderhand de overgrote meerderheid van onze bevolking ermee opgegroeid. De verhalen draaien om een toverdrank die de helden bovennatuurlijke krachten verleent. Het enige bekende werkzame bestanddeel van de toverdrank uit deze stripverhalen is maretak. Een thee op basis van deze parasiet zou mensen die het drinken wel eens de illusie kunnen geven net zo bovennatuurlijk sterk en onkwetsbaar te zijn als Asterix. De illusie is in dit soort gevallen het halve werk, en zo wordt maretak-thee alsnog een soort wondermiddel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

7 wegen naar de apocalyps – 4 nieuwe genen

weekendlogo123.jpgVan 5 september t/m 17 oktober kijkt Ippekrites de koffie dik aangaande zaken die ons voortbestaan bedreigen, daarbij terzijde getekend door Crachàt. Verwacht geen erudiete citaten of intelligente links, maar slechts wilde speculaties die haast aan science-fiction grenzen. Dat alles echter wel gebaseerd op wat Ippekrites tot nu toe over het onderwerp tot zich heeft genomen. Nogal serieuze kost dus, maar als je wilt lachen kijk je maar naar “Mock the week”. In de vierde aflevering aandacht voor de gevaren van genetische manipulatie.

“Het is dat we het DNA niet meer hebben, maar anders zou het reconstrueren van de Neanderthaler een fluitje van een cent zijn. We kunnen op dit moment al alles maken wat we willen”, zo hoorde ik een gentechnoloog op televisie zeggen. Met alles bedoelde hij nieuwe levende wezens. Ongetwijfeld een poging om geld binnen te hengelen voor onderzoek, want zo rooskleurig ligt de genetische werkelijkheid nog niet. Maar dat men er redelijk onbekommerd op los experimenteert is een feit.

De opmars van de gentechnologie is volstrekt logisch. De beloften zijn namelijk niet mals. De mogelijkheid allerlei erfelijke ziekten te genezen kun je niet negeren. En wat dacht je van een geneesmiddel tegen kanker, een middel tegen veroudering, gekweekte donororganen, onbeperkte voedselvoorziening voor iedereen, noem maar op. En verder de functionele verbeteringen: een betere koeling van de hersenen, een sterkere ruggegraat, eeuwig soepele en onverslijtbare gewrichten, een onverwoestbaar gebit, brilloze ogen . Genoeg verleidingen om kritische vragen naar de achtergrond te verbannen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Vorige Volgende