De Israëllobby en het antisemitisme

Het gevreesde misbruik van de IHRA-werkdefinitie van antisemitisme wordt steeds duidelijker. Zoals Jaap Hamburger, voorzitter van Een Ander Joods Geluid eerder dit jaar betoogde is die definitie door Israël en zijn lobby-agentschappen, zoals in Nederland het CIDI, 'verabsoluteerd, gepolitiseerd en omgesmeed tot een wapen' om kritiek op de Israëlische staat en de bezetting van Palestina de kop in te drukken. De definitie zelf is vaag, maar in een aantal bijgevoegde voorbeelden die duidelijk moeten maken wat er met die werkdefinitie wordt bedoeld gaat het om kritische uitingen over de politiek van de staat Israël. Minister Grapperhaus heeft de werkdefinitie onder dekking van een Kamermeerderheid met het OM gedeeld omdat het document aanwijzingen kan geven voor de beoordeling van mogelijke strafbare discriminatie en groepsbelediging. Maar hij erkent ook dat een aantal van deze voorbeelden als legitieme kritiek beschermd worden door de vrijheid van meningsuiting. Dat grondrecht is inmiddels onder aanroeping van de IHRA-werkdefinitie al talloze malen geschonden. Misbruik van gevoeligheden De Israëllobby heeft geen boodschap aan uitingsvrijheid. Het European Legal Support Centre (ELSC) dat pro-Palestijnse activisten juridisch bijstaat onderzocht 76 gevallen van pogingen activisten de mond te snoeren met beschuldigingen van antisemitisme. Kritische uitspraken over de Israëlische politiek werden beantwoord met smaad- lastercampagnes, doorgaans via (extreem)rechtse media. Daarnaast ging het om het aanvechten van fondsen of subsidies voor pro-Palestijnse organisaties  en het belemmeren van het gebruik van zaalruimte door druk uit te oefenen op de eigenaren. De ernst van de smaad en laster kan verschillen. Niet alle rottige opmerkingen hoeven uitgelegd te worden als dreigement om iemand de mond te snoeren. Maar met de kwalificatie van minister Kaag als een 'Palestijnse mol' en 'Arabisch raspaard van Troje' die haar kinderen 'pro-terreur' zou opvoeden zijn de auteurs naar mijn mening ver over de grens gegaan. De slappe knieën van het bestuur van de Vrije Universiteit dat onder druk van het CIDI een debat over een academische boycot van Israël verbood laten voorts zien hoe makkelijk het is om in Nederland het debat over Israël te smoren als iemand roept dat er sprake is van antisemitisme. Waar het om gaat is dat de lobbyisten voor de apartheidspolitiek van Israël weten dat de beschuldiging van antisemitisme in Nederland heel gevoelig ligt. Een dergelijk verwijt betekent in de praktijk een deuk in iemands reputatie en vervelende reacties van familie, vrienden en collega's. Dat verhindert de vrije meningsuiting over Israël. De angst voor associatie met antisemitisme of terrorisme werkt verstikkend op het openbare debat over de relaties tussen Israël en de Palestijnen, stelt het ELSC-rapport. In een democratische samenleving moet openlijk gesproken kunnen worden over alle politieke onderwerpen, ook, of misschien wel juist als er sprake is van grote meningsverschillen. Een alternatieve definitie Het oprekken van antisemitisme tot eenvoudigweg alle negatieve uitingen over de politiek van Israël en alle pro-Palestijnse stemmen is niet alleen een aanslag op de vrije meningsuiting, waar de opsteller van de IHRA-werkdefinitie ook zelf voor heeft gewaarschuwd. De politisering van dit document gaat voorbij aan waar het bij antisemitisme werkelijk om gaat: het veroordelen van Joden omdat ze Joden zijn. Een groep van een paar honderd wetenschappers op het gebied van Holocauststudies, de geschiedenis van het Jodendom en het Midden-Oosten heeft daarom een alternatieve verklaring geschreven: de Jeruzalem Declaration on Antisemitism (JDA). Wat geldt voor racisme in het algemeen, stelt de JDA, geldt in het bijzonder voor antisemitisme: het is verwerpelijk negatieve eigenschappen toe te rekenen aan leden van een bevolkingsgroep als inherente kenmerken van de gehele groep. 'Bijzonder aan klassiek antisemitisme is het idee dat Joden verbonden zijn met de krachten van het kwaad. Dit vormt de kern van veel anti-Joodse fantasieën, zoals het idee van een Joodse samenzwering waarin "de Joden" verborgen macht bezitten die ze gebruiken om hun eigen collectieve agenda te promoten ten koste van andere mensen.' De ondertekenaars van de JDA willen dat dit idee bij de bestrijding van het antisemitisme weer centraal komt te staan in plaats van de gepolitiseerde versie die nu door de Israëllobby wordt gehanteerd. Het gebruik van negatieve stereotypen van Joden moet bestreden worden, maar pro-Palestijnse uitingen, pleidooien voor een boycot van bedrijven die meewerken aan de Israëlische bezetting van Palestina en kritiek op het zionisme kunnen volgens de JDA niet getypeerd worden als antisemitische uitingen.    Het misbruik van de IHRA-werkdefinitie dat door het onderzoek van het ELSC nu aan het licht is gekomen zou voor de Kamermeerderheid die dit document als grondslag voor de antisemitismebestrijding heeft geaccepteerd aanleiding moeten zijn er nog eens goed naar te kijken. De JDA lijkt een goed alternatief dat niet alleen het grondrecht van de vrijheid van meningsuiting spaart maar ook inzoomt op waar het werkelijk om gaat: de discriminatie van een bevolkingsgroep. Als het CIDI andere doelen belangrijker vindt dan is het voorts de vraag of dit instituut nog wel de meest geschikte instantie is voor het bijhouden van de antisemitismemonitor.  [overgenomen van Free Flow of Information]

Foto: Mongoose Flemmish (cc)

Linkse angsten

Geniale zet natuurlijk, van Leefbaar Rotterdam, om het Links Verbond tussen SP, PvdA, GroenLinks en Nida het “links-islamitisch blok” te noemen. Gecombineerd met waarschuwingen over de lange arm van Erdogan en de beeldende bangmakerij in hun verkiezingscampagne zal Leefbaar best wat mensen ter linkerzijde bang hebben gemaakt.

Althans, ik was er niet gerust op, zal ik eerlijk toegeven, dat de linkse achterban deze nogal doorzichtige aanval zou doorprikken. Laat staan mensen die slechts overwogen links te stemmen. Dat heeft niets met Nida te maken, en alles met hoe in het publieke debat over islam en moslims wordt gesproken. En dan vooral met het feit dat verdachtmakingen uit elke hoek kunnen komen, niet enkel de rechterhoek, en dat ze telkens weer effectief blijken in het aanwakkeren van vertwijfeling en angst over islam en moslims.

Zo vond het CIDI het blijkbaar geen probleem om Nida zonder onderbouwing in een antisemitisch daglicht te zetten. Voor hun jaarlijkse rapportage besloten ze dit jaar voor het eerst de uitlatingen van politici te turven, maar in het rapport reppen ze niet over Nida. In een radio-interview door WNL werd CIDI-directeur Hanna Luden gevraagd of er een verband is tussen de opkomst van islamitische partijen en toenemend antisemitisme. Luden antwoordde dat ze hier geen uitspraken over kon doen, waarna ze haar nuance tenietdeed door DENK en Nida voor het gemak allebei te beschuldigen van “Israël-bashen”. En zo haalde een niet aan te tonen verband tussen de opkomst van DENK en Nida en toenemend antisemitisme de kop, wat Elsevier vervolgens weer overnam, en voilà, het werd waar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Antisemitisme! Of eh, anti-Israëlische sentimenten! Of nee, we hebben eigenlijk geen idee

Er was vandaag wat ophef over het achterhouden van een rapport over “toenemend antisemitisme” onder moslim-jongeren. Bij mij sloeg direct de bullshit-radar aan, omdat zelfs de usual suspects de woorden “anti-israëlische sentimenten” gebruikten, in plaats van het sterkere “antisemitisme”. Ikzelf heb al flink last van anti-Israëlische sentimenten, dus het verbaast me niets dat die ook veelvuldig worden aangetroffen bij moslim-jongeren.

Dat het onderzoek zuigt hoeft u overigens niet van mij aan te nemen. Het extreem-linkse, anti-Israëlische CIDI is het met me eens. And that’s a first.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Antisemitische incidenten vanaf 1999

DATA - Net als voorgaande jaren plaatsen we ook nu weer de jaarcijfers van het CIDI over het aantal antisemitische incidenten in langjarig perspectief.
De eerste grafiek toont de totalen.
cidi2016_1_475

Zoals vaker in het verleden benadrukt het CIDI in de kop van haar persbericht een negatief aspect. In dit geval de stijging van het aantal incidenten op scholen. Dat is ook het hoogste aantal sinds 1999, zover de data bekend is.
Maar ten opzichte van 2014 is het totaal gedaald. En ook zitten de cijfers van de afgelopen jaren nog steeds onder die van de periode 2003-2007.
De invloed van de intifada’s blijft zichtbaar.

Onderstaande grafiek geeft een opsplitsing naar groepen incidenten, zover bekend.

cidi2016_2_475

Data via Datagraver

Foto: Svala Jonsdottir (cc)

Het CIDI vliegt weer eens uit de bocht; CU en SGP vliegen mee

ACHTERGROND - Het blijft lachen met onze eigen Joodse polderlobby, het CIDI. En met de vertegenwoordigers van het christelijke deel van de Nederlandse samenleving in de Tweede Kamer, die altijd blindelings het woord van het CIDI laten inzinken als waren zij een ouderling en ging het om Gods woord.

Want de heren Kees van der Staaij (SGP) en Joël voordewind (CU) hebben inmiddels al weer Kamervragen aan de minister van Buitenlandse Zaken gesteld. Daarover straks meer. Eerst: wat schrijft het CIDI?

Dit:

De Europese Unie heeft voor tientallen miljoenen euro’s de illegale bouw gefinancierd van meer dan 400 Palestijnse huizen zonder bouwvergunning op de Westoever. Dat stelt een rapport waar de rechtse Israëlische NGO, Regavim, afgelopen vrijdag mee naar buiten kwam. De bouw in gebied C is in strijd met de Oslo-akkoorden, waarin staat dat geen van de partijen acties mag ondernemen die de status quo veranderen. Bovendien mag men in het door Israël beheerde gebied niet bouwen zonder bouwvergunning. Verschillende internationale rechters en leden van het Europees parlement hebben de bevindingen van Regavim in het gelijk gesteld. Diverse Israëlische media wisten ondertussen te melden dat de Israëlische premier Netanyahu al heeft besloten de huizen, waarvoor geen bouwvergunning is te laten afbreken.

Het rapport van Regavim spreekt over ‘EU-nederzettingen’ op ongeveer 17 locaties op de Westoever. De meeste daarvan zijn te vinden rond Ma’aleh Adumim en het omstreden E1-gebied. Op de meeste gebouwen zwaaien prominent de vlaggen van de EU, maar er zijn ook logo’s te vinden van NGO’s als Oxfam, die meegeholpen hebben met het uitvoeren van de projecten.

Esther Voet wordt adjunct-hoofdredacteur Jalta

Op twitter had Voet het namelijk beregezellig met Joshua Livestro, Bart Schut en Annabel Nanninga.

Ze zijn het namelijk over van alles en nog wat eens: Westen goed, Arabische wereld fout, moslims eng, Israël top.

Verder is Voet jarenlang hoofdredacteur van het Nieuw Israëlitisch Weekblad geweest, en heeft dus in tegenstelling tot de huidige adjunct Annabel Nanninga wél ervaring in het leiden van een redactie.

Logische wissel dus, al drukt Voet zich diplomatiek uit.

Foto: Andrew Black (cc)

De VU doet aan censuur

NIEUWS - De Vrije Universiteit laat zien dat zij de status van academisch academisch instituut onwaardig is. Namelijk door censuur te plegen. Deze dinsdag had een debat zullen plaatsvinden in het gebouw van de VU, maar één dag van tevoren gelast het VU-bestuur dat af. De VU site:

Het College van Bestuur van de VU heeft de studentenactiegroep Studenten voor Rechtvaardig Palestina (SRP) laten weten dat het debat dat zij dinsdagavond zou organiseren over de Palestijnse kwestie niet door kan gaan op de VU. Het debat stond al langer gepland. De SRP is een studentenactiegroep waar studenten van de VU bij betrokken zijn. De groep houdt zich bezig met de Palestijnse kwestie.

Jaap Winter, voorzitter VU: “Wij vinden dat het op de universiteit uiteraard mogelijk moet zijn om een open en eerlijk debat te voeren over lastige, gevoelige en controversiële onderwerpen, zoals de Palestijnse kwestie. Wij hebben vandaag gemerkt dat in het licht van de maatschappelijke onrust ontstaan door de gebeurtenissen van vorige week, het debat gevoelens van uitsluiting en onveiligheid oproept binnen de universitaire gemeenschap. Daarom hebben wij onze beslissing herzien en besloten om nu dit debat niet te laten plaatsvinden.”

De SRP zet zich onder andere in voor het verbreken van samenwerkingsverbanden van de Vrije Universiteit met Israël, hetgeen wordt uitgedragen met de slogan ‘VU Israël-vrij’. Jaap Winter: “Dit is niet het beleid van de Vrije Universiteit en wij nemen ook expliciet afstand van dit standpunt. Onze universiteit heeft een lange traditie van dialoog en gesprek, een academische boycot vinden wij daar niet mee te verenigen.

Foto: Nieuws uit Amsterdam (cc)

Demonstraties tegen Israël moeten koste wat kost verdacht worden gemaakt

OPINIE - Telkens als Israël zijn leger aan het werk zet – en dat gebeurt met enige regelmaat – wordt er gedemonstreerd. Dat is logisch. Human Rights Watch, Amnesty International, B’tselem, The Palestine Centre for Human Rights en iedereen die uit zijn ogen kijkt kan zien dat er bij al die campagnes steeds grof geweld wordt ingezet, dat er veel burgerslachtoffers vallen en dat enorme vernielingen worden aangericht. En dat is nog los van de vraag of Israël met die campagnes wel een redelijk doel nastreeft.

Maar iedere keer wordt de indruk gewekt dat er met die demonstraties iets mis is. In 2002 bleken spandoeken met hakenkruizen te zijn gezien, in 2008/9 doken na een demo tegen de Operatie ‘Cast Lead’ in Gaza YouTube filmpjes op waarop ‘Hamas, Hamas’ werd geroepen, in 2012 was er ook iets en nu dus weer. Afgelopen zaterdag demonstreerden duizenden tegen de jongste aanval op Gaza. En wat lazen we maandagmorgen in ‘de krant van wakker Nederland’? Onder de kop ‘Tonen nazivlag bij demo “schandalig”‘ werden we vergast op een boze reactie van Esther Voet, de directeur van de Nederlandse Israëllobby, het CIDI.

‘Het gebruik van de nazisymbolen is haar totaal in het verkeerde keelgat geschoten,’ meldt de krant. Vervolgens wordt Voet geciteerd: ‘Schandalig dat dit in Nederland anno 2014 voor kan komen en nog schandaliger is het dat er politici mee hebben gelopen.’ Daarmee doelt Voet op PvdA-politica Fatima Elatik en het raadslid van de Haagse Stadspartij Fatima Faid. Voet vervolgt: ‘Fatima Elatik is een redelijke vrouw. Ze ging onlangs nog op de foto met rabbijn Evers. Dat zij nu hieraan meedoet, blijkt [sic] hoever de onrede is doorgedrongen. De Joodse gemeenschap raakt zo alle redelijke gesprekspartners kwijt.’

Esther Voet vertrekt bij CIDI

Goede zaak, maar je weet nooit wat je er voor terugkrijgt. Maar wat is die “nieuwe strategische lijn”?

h/t peter

Update: Esther Voet belicht haar kant van de zaak in de Volkskrant: te uitgesproken én te genuanceerd.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Volgende