Kunst op Zondag | China’s nieuwe culturele revolutie

De Chinese president Xi Jinping waarschuwt dat kunstenaars niet de slaven van de markt moeten worden en meer om de stank van geld geven, dan om de ware socialistische waarden, vaderlandsliefde en de juiste visie op China’s geschiedenis. Kondigt Xi Jinping een nieuwe culturele revolutie aan? Tja, dat krijg je als expansieve economische macht. Groeien en bloeien om China welvarend te maken is één ding, maar daar wil elke Chinees wel een graantje van meepikken. Ook in niet materiële zin. En als kunsthandelaren uit het “vrije” Westen ineens de Chinezen ontdekken, dan bestaat natuurlijk de kans dat Chinese kunstenaars zich richten op de Westerse decadentie en dat ook in hun werk willen tonen. Sinds de tachtiger jaren zijn kunstenaars in China redelijk vrij in wat ze kunnen (mogen) maken. In de grote steden Beijing en Sjanghai zijn veel kunstenaarscollectieven en bij toeristen inmiddels bekende kunstwijken. Kritiek op de staat is nog steeds taboe en het moet niet al te pervers zijn. Sommige kunstenaars vonden de restricties te groot en weken uit naar het buitenland, anderen zijn gebleven en maken desalniettemin spraakmakende kunst, die ook nog eens goed verkoopt in het Westen. Meer over hedendaagse Chinese kunst hier en hier en laten we nu eens kijken waar president Xi Jinping zich nu zo aan stoort.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Dwars door Afrika

COLUMN - De Chinezen veroveren Afrika. Dat hoor je al jaren. Dat frame wordt meestal in twee frames gegoten. Het eerste: terwijl het Vrije Westen met allerhande goedbedoelde waterputjes Afrika hulpbehoevend houdt, maken de Chinezen Afrika zelfredzaam door er in te investeren. Moraal van het verhaal: ontwikkelingshulp doet meer kwaad dan goed, je helpt een ontwikkelingsland pas echt als je het laat profiteren van dezelfde vrijemarktprincipes waarmee jij er goud geld aan kan verdienen.

Het tweede frame: het amorele China buit de Afrikanen uit voor hun eigen gewin en schendt in hun zucht naar kapitaal mensenrechten, steunt dictatoriale regimes en plundert bodemschatten. 

In het niet genoeg te prijzen Dwars door Afrika liet Bram Vermeulen afgelopen zondag zien dat nu werkt in de praktijk, Chinezen in Afrika. Vermeulen was in Zambia en sprak daar met Chinese ondernemers, met Chinese werknemers van Chinese bedrijven, met Zambiaanse werknemers van Chinese bedrijven, met een vader van een meisje dat was omgekomen in een Chinese fabriek, met de onderminister van Zambia en met Zambiaanse treinreizigers. De trein waarin ze zaten was ergens in het begin van de jaren ’70 aan Zambia geschonken door de toenmalige regering van China. Het Oosten is Rood, stond er in Chinese tekens voorop de trein. Communistisch imperialisme, zou je zeggen. Maar behalve dat ze hun cadeau een communistische naam gaven, doen de Chinezen weinig aan het verspreiden van het Heilige Woord der Kameraden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

China belooft CO2-verlaging

Volgens de NOS heeft China op de klimaattop in New York voor het eerst beloofd de CO2-emissie te verlagen. Een belangrijke doorbraak, al is het lastig voor stellen dat China in 2020 daadwerkelijk 45% verlaging wil bereiken t.o.v. 2005. Mogelijk dat het om een verlaging t.o.v. een scenario zonder beleidsmaatregelen bedoeld wordt zoals Kees van der Leun tweet, maar dat is op dit moment onduidelijk.

De belofte past wel in maatregelen die China al een aantal jaar neemt om de groei van het kolenverbruik te verminderen. Met als laatste wapenfeit kwaliteitseisen aan de import van kolen en aan kolen die meer dan 600 kilometer getransporteerd wordt.

Foto: Easten Law (cc)

Uitwisseling taaldocenten tussen China en EU

De Europese Unie werkt inmiddels zo’n tien jaar aan intensievere samenwerking met China. Dat gaat via drie pijlers: op economisch en handelsgebied, op strategisch niveau en op terrein van onderwijs, cultuur en jeugd. Deze derde pijler wordt de EU-China High Level People-to-People Dialogue (HPPD) genoemd.

Onder deze derde pijler werden vorig jaar twintig taaldocenten uit China uitgenodigd om in Europa bij enkele van de beste universiteiten zomercursussen te volgen. Het ging om universitair docenten en hoogleraren, die in China lesgeven in een Europese taal: Duits, Spaans, Italiaans, Frans, Portugees. De pilot werd door EU en China nauwgezet gevolgd, en ik mocht het programma in Perugia evalueren.

In Perugia is de ‘Universiteit voor Buitenlanders’ gevestigd: een universiteit die zich volledig richt op studenten die in Italië willen studeren. Zij volgen taalcursussen in Perugia voordat ze naar andere universiteiten gaan. Door de concentratie van kennis over het aanleren van de Italiaanse taal (en het onderdompelen in cultuur), is de universiteit een topinstituut geworden als het gaat om taaldidactiek. De laatste jaren zijn in de straten van het provinciestadje steeds meer Chinese studenten te vinden. Italië zelf heeft een speciaal programma voor Chinese studenten (Marco Polo), waarmee vele honderden studenten per jaar naar Italië komen.

Foto: Maryland GovPics (cc)

Niet retweeten a.u.b.!

COLUMN - Het is te belachelijk voor woorden! Niet van deze tijd en ethisch onverantwoord. Wederom wordt er bewezen dat het hebben van een eigen mening helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Dat je het niet zomaar ergens niet mee eens mag of kan zijn. Dat je niet in het openbaar mag ventileren hoe jij dan wél over een bepaald onderwerp of standpunt denkt en maar gewoonweg je (social media)mond moet houden. Gelukkig is het in ons land (nog) niet zo ver. En mag ik dus ook (nog) gretig gebruik maken van het recht om mijn eigen mening en eventuele bijbehorende emoties te delen met iedereen die het maar lezen of horen wil.

Voor een jongen in China was het onlangs echter einde oefening, nadat hij zijn mening had gedeeld met de wereld. Hij had het blijkbaar in zijn hoofd gehaald om een bericht via social media te verspreiden, waarin hij vond dat de politie nalatig was geweest bij de verdachte dood van een man. Dat bericht had nogal wat retweets en muiskliks gegenereerd. De Chinese tiener werd acuut opgepakt voor ‘het verstoren van de openbare orde’, waardoor hij achter slot en grendel moest. Hij had de twijfelachtige eer om de eerste persoon te zijn die slachtoffer werd van deze bizarre Chinese anti-vrijheid-van-meningsuiting-dwangbuis-politiek. En de straffen zijn niet misselijk. Een onschuldig geplaatst berichtje, vol netjes geformuleerde emotie en oprecht onbegrip, kan je een flinke boete opleveren en in het meest ongunstige geval mag je zomaar drie jaar van je leven achter de tralies zitten!

Mijn verbijstering omtrent dit bericht is groot. Social media is de laatste jaren uitgegroeid tot een machtig (mooi) medium. Ik probeer de mogelijkheden en het gemak er van te zien en te ontdekken hoe één simpel geplaatste tweet, zo’n enorme impact kan (gaan) hebben, dat het de gehele wereldbevolking kan bereiken. Dat is een ongelooflijk mooi gegeven en bijna onvoorstelbaar. Als gemiddeld bedreven Twitteraar plaats ik ook dagelijks updates in mijn profiel. Vaak is dit een reactie op een nieuwsfeit, een mening over iets of een column. Dat is een vanzelfsprekendheid. Ik hoef hier (bijna) niet na te denken over de eventuele gevolgen of sancties die mijn tweet kan gaan opleveren. Dat is de vorm van vrijheid van meningsuiting die wij gelukkig in ons land nog steeds kennen. Een enorme vorm van luxe, waar men eigenlijk nooit bij stil lijkt te staan.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Levenslang voor Oeigoerse activist

Zo meldt nu.nl:

De Oeigoerse professor Ilham Tohti, een criticus van de regering van China, is tot levenslang veroordeeld. Een Chinese rechtbank heeft hem schuldig bevonden aan separatisme. […]

Amnesty International sprak van een “schandelijke” uitspraak. “Ilham Tohti heeft zijn best gedaan om vreedzaam bruggen te bouwen tussen de etnische gemeenschappen en daarvoor is hij gestraft met politiek gemotiveerde aanklachten”, aldus William Nee van Amnesty.

Martelwerktuigen groeimarkt in China

No shit:

Met een toename van 28 tot meer dan 130 bedrijven in 10 jaar tijd is de martelbranche een groeimarkt in China, volgens [Amnesty International].

De Chinese bedrijven verdienen geld met de verkoop van elektroshockapparatuur, knuppels met metalen pinnen, zware voetboeien en kettingen met halsringen aan Afrikaanse en Aziatische landen.

Chinese plannen uitgelekt voor het geval Noord-Korea ineenstort

The Telegraph:

China has drawn up detailed contingency plans for the collapse of the North Korean government, suggesting that Beijing has little faith in the longevity of Kim Jong-un’s regime.

Documents drawn up by planners from China’s People’s Liberation Army that were leaked to Japanese media include proposals for detaining key North Korean leaders and the creation of refugee camps on the Chinese side of the frontier in the event of an outbreak of civil unrest in the secretive state.

China zet in op kernenergie uit thorium

Zo bericht de Volkskrant:

Het team van 140 nucleaire ingenieurs dat in Shanghai werkt aan de eerste gesmolten-zoutreactor met thorium heeft te horen gekregen binnen tien jaar resultaat te moeten leveren, in plaats van binnen een kwart eeuw. Dat melden Chinese en Britse media.

Niet iedereen is overtuigd van de levensvatbaarheid van dit project:

Bij de scepsis speelt ook een rol dat de grootste voorraden thorium op aarde voorkomen in India en China en minder in het Westen. Verreweg de grootste uitdaging is het type reactor waarin thorium zou moeten worden gebruikt. Dat werkt niet met een hete kern van splijtstofstaven in een bad met koelwater, maar gebruikt splijtstof opgelost in gesmolten zout als koelmiddel. Internationaal is de ervaring met zulke gesmoltenzout-reactoren beperkt, en niet onverdeeld gunstig.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende