Verhalen van de gewone man in China

‘Doordat ik het te druk had met het werk ben ik je niet meer gaan opzoeken.’ Het voelt als een smoes die werknemers over de hele wereld gebruiken nadat hun chef met pensioen is gegaan en ze de man als een baksteen hebben laten vallen. Ook in China moet de pensioengerechtigde leeftijd het moment zijn om te ontdekken dat al dat gelach om je grapjes niets te maken had met je aangeboren gevoel voor humor maar alles met je functie. In de filmdocumentaire 24 City, die fictieve elementen bevat, vertellen Chinese werkers op een huiselijke manier over hun ervaringen op en rond werkplaats 63 van fabriek 420.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Organen van gevangenen

“China launched a national organ donation system yesterday in a bid to gradually shake off its long-time dependence on executed prisoners as one of the major sources of organs for transplants and as part of efforts to crack down on organ trafficking.”

China verbaast de wereld door openlijk toe te geven dat het land de organen van geëxecuteerde gevangenen gebruikt als donororganen voor transplantaties. De schaarste van organen drijft de prijs in China enorm op. Dit resulteert bijna logischerwijs in corruptie. Het meest opzienbarende is echter niet de misstand op zichzelf, want dat die plaatsvond was al langer een publiek geheim. De openheid, die is verrassend.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

China wil export zeldzame metalen verbieden

In Bejing is wetgeving onderweg om de Chinese export van ‘zeldzame aardelementen’ te verbieden volgens de Daily Telegraph. China produceert meer dan 95% van de wereldmarkt van deze groep van 17 metalen. In de draftversie van de Chinese plannen, ingezien door het Australische mijnbedrijf Arafura, zou de export van thulium, terbium, dysprosium, yttrium en lutetium worden verboden in de periode 2009 tot 2015. En de export van neodymium, europium, cerium, en lathanum worden verminderd tot 35.000 ton per jaar, ver onder de huidige wereldvraag.

De ‘zeldzame aardelementen‘ worden gebruikt in ondermeer magneten, harde schijven, windturbines, mobiele telefoons, iPODs, elektrische motoren, supergeleiders, spaarlampen, televisieschermen, kernreactoren, brandstofcellen, aanstekers en lasers. Volgens Alistair Stephens van Arafura komen de plannen voort uit de toenemende groei van de Chinese economie. China heeft alle zeldzame aardmetalen zelf nodig voor haar technologische ontwikkeling, de rest van de wereld wordt hierdoor gedwongen om haar eigen bronnen van zeldzame aardmetalen aan te boren. “This isn’t about the China holding the world to ransom. They are saying we need these resources to develop our own economy and achieve energy efficiency, so go find your own supplies”, aldus Stephens.


Figuur 1 – China produceert 97% van alle ‘zeldzame aardmetalen’ – afbeelding afkomstig uit presentatie van TNO over metaalschaarste

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Koolhaas, Ramadan & de staats-tv

“Het is duidelijk dat ik uitga van een ander soort afrekening. Niet die van goed gedrag jegens fout gedrag, van deugden tegenover niet-deugden. Ik denk dat de afrekening die uiteindelijk voor mij telt, het antwoord is op de vraag: heb je op de wezenlijke momenten je met de wezenlijke processen van deze tijd beziggehouden? Ben je er niet voor weggelopen?”

De Volkskrant heeft zowaar Rem Koolhaas weten te verleiden tot een interview. Het citaat is een onderdeel van zijn verantwoording voor het ontwerpen van het gebouw van de Chinese staatstelevisie: het is een bijdrage aan de geleidelijke transformatie van China.

“Ze hebben een 24 hour news channel geopend. In het Engels. Het betekent dat ze de concurrentie moeten opzoeken met CNN. Dus ze moeten wel eerlijker zijn dan ze tien jaar geleden waren. En spannender, interessanter.”

Is dit pragmatisch idealisme of toch gewoon hypocrisie? Kan Tariq Ramadan niet hetzelfde zeggen over zijn talkshow op Press TV? Dat is immers [url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/6260716.stm]de Iraanse variant van die Engelstalige Chinese nieuwszender[/url] waar Koolhaas het over heeft.

Zelf ben ik er niet uit. Het ligt er ook maar net aan hoe je het doet: voer je slaafs de opdrachten uit van je dictatoriale opdrachtgever of probeer je echt van binnenuit het systeem te veranderen?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende