Nederland is toe aan een moslim-premier

Nu in Amerika met de verkiezing van Barack Obama het onmogelijke is gebeurd, kunnen we misschien in Nederland ook wat avontuurlijker worden wat betreft de premierskeuze. Het zou een goed idee kunnen zijn om, als Nederland zijnde, het eerste land in de EU te worden met een islamitische premier. Het heeft, los van het feit dat we hiermee als land onze progressieve credentials waar zouden maken, twee belangrijke voordelen. In de eerste plaats zou alleen een islamitische premier de autoriteit hebben om echte vooruitgang te boeken bij de integratieproblematiek in Nederland. Ten tweede zou Nederland eindelijk in de wereldpolitiek enig gewicht in de schaal gaan leggen. Elke keer dat er frictie ontstaat tussen het Westen en de moslim-wereld (en dat zal denkelijk nog vaak het geval zijn) heeft de islamitische Nederlandse premier plotseling een belangrijke bemiddelende rol te vervullen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Voor stabiele wethouders, kies CDA

, door

Binnenlands Bestuur bracht deze week het jaaroverzicht van de gevallen wethouders. Altijd weer interessante kost. Wat het tijdschrift niet doet, is een correctie maken voor partij-omvang. Dat hebben wij dus maar voor u gedaan, door deze cijfers van de VNG (pdf-alert) ernaast te leggen. Aan 2008 begonnen 1534 wethouders, als volgt verdeeld over de partijen:

Uit de cijfers van Binnenlands Bestuur valt op te maken hoeveel wethouders vertrokken en hoeveel vielen. De laatste categorie bevat alleen degenen die met een politiek conflict opstapten, de eerste groep omvat ook wethouders die burgemeester werden, met pensioen gingen of een andere niet-politieke reden hadden om de pijp aan Maarten te geven.

Uit de grafieken blijkt vooral hoe conflictmijdend CDA-wethouders zijn. Als ze vertrekken heeft dat relatief vaker niet-politieke redenen dan bij andere partijen. Het plaatje wordt nog gunstiger voor het CDA bij correctie voor het aantal geleverde wethouders:

Het CDA levert op de PvdA na percentueel de meeste wethouders, maar er worden het minste weggestuurd – met uitzondering van SP’ers, die in 2008 allemaal op het pluche bleven zitten. Kortom, wie rust en stabiliteit in zijn wethoudersbestand wil, kieze een CDA’er. Al kun je er natuurlijk ook andere theorieën op na houden, waarom juist deze partij blijvertjes levert.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Scholen

, door

“Ik wil alleen dat er voortaan bij een aanvraag voor subsidie eerst wordt gekeken of aan minimumeisen wordt voldaan: deugt het bestuur, is er een onderwijsplan, zijn er goede docenten?”

Van Dijk van het CDA vindt dat de regels rond het oprichten van scholen strenger moeten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Potlood vasthouden

, door

Hieronder volgt een gastbijdrage van Les Nars.

“We zien (…) die gewoon drie, vier maanden nodig hebben om een potlood vast te houden.”
(bron: RTL Nieuws)

Wat is hier weggelaten?

A) raamambtenaren
B) mensen revalideren na een burn-out
C) mensen in inburgeringscursus

Het goede antwoord is C. Altijd makkelijk om zaken belachelijk te maken met een meerkeuzevraag, en dan te bedenken dat optie D (doorgefokte makaken) is weggelaten uit piëteit met de geciteerde. Want de quote komt van een wetenschappelijk instituut. Okee, het is Petra van der Burg en vooruit, het is het Wetenschappelijk Instituut van het CDA, maar toch: vier maanden om te leren hoe je een potlood vasthoudt… In godsnaam, doe er wat aan!

Het CDA wil een importheffing voor ‘huwelijksimmigranten’ in de vorm van een afgeronde vervolgopleiding in het land van herkomst en beheersing van de Nederlandse of Engelse taal in woord en geschrift. Die eisen vormen de bottleneckslag voor bruiden uit Turkije en Marokko. De noodzaak van verscherping is niet bepaald prangend: tussen 2001 en 2006 halveerde het aantal importbruiden uit Marokko, mede door de wetswijziging van 2004, die vereist dat de importbruid(egom) ouder is dan 21 jaar, inburgeringscursussen volgt en 120 procent van het minimumloon verdient.
Toch zijn er mensen die drie, vier maanden nodig hebben om een potlood vast te houden. Wie zegt daar eens wat van?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ab Klink rookt Roomser dan de paus

, door

Bijdrage in Sargasso’s zoektocht naar het ‘Slechtste Idee der Lage Landen Year 2008’. Begin 2009 wordt de SILLY 2008 toegekend en symbolisch uitgereikt.

Te beginnen met een historical twist. Het vermoedelijk eerste rookverbod in de geschiedenis staat op naam van paus Urbanus VII, die in 1590 het roken in de kerk verbood op straffe van excommunicatie. Maar god strafte onmiddellijk terug: zijn pontificaat duurde maar 12 dagen (de kortste ooit), omdat hij aan malaria overleed. Nu is het de “Enige en Universele Rokerskerk van God”, die met omgekeerde intenties de sigaret weer kroegfähig wil maken. Tot zover de tabaksreligie.
Ab Klink, onze minister van VWS, is weliswaar van protestantse komaf maar desniettemin Roomser dan deze paus. Klink rookt namelijk zelf ook, al wekt hij de indruk de geheelonthouder in optima forma te zijn. Gevraagd naar zijn eigen rookgedrag gaf de bewindsman schoorvoetend toe dat er bij hem in het gezellige Capelle aan den IJssel ook weleens een sigaar wordt opgestoken: “Als het al gebeurt, dan is dat op zondag én in de tuin”. Politiek correct geantwoord, meneer Klink. Maar waarom nou zo halsstarrig vasthouden aan een onevenwichtig anti-rookbeleid in de natte horeca?

Bemoeizucht

Klink is duidelijk geen fervente kroegloper en aldus besloot deze minister de gehele sector zonder aanziens des omvangs geheel en al uit te roken. Niet gehéél overigens, want een jointje met pure weed valt niet onder het tabaksverbod. En de vele kaarsen mogen ook rustig hun vrije radicalen verspreiden in de etablissementen. Ook het fijnstof, dat in binnensteden grote gezondheidsrisico’s verspreidt, is welkom in en buiten iedere pub.
Is het een wonder dat het nuchtere Nederlandse volk in opstand komt bij zulk verregaande bemoeizucht? Geen gepaf in restaurants, okee en als grand café’s groot genoeg zijn om een rookruimte in te richten: niet echt je dát , maar vooruit. Maar dan de bruine kroegjes, die pijpelaatjes waar de kroegbaas en/of z’n vrouw het tentje runnen zonder arbo-personeel…waarom die het leven zuur maken?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Quote du Jour

Quote du Jour | War on Kanslozen

, door

“Alles wat je investeert in de doelgroep is voor niets als er weer een moeder uit het rif-gebergte wordt gehaald. Er komen nog steeds teveel partners naar Nederland die kansloos zijn, daar moeten we mee stoppen.” – CDA-Kamerlid en integratiespecialist Madeleine van Toorenburg laat in de Telegraaf merken dat elke immigrant er een te veel is.

De drempel voor importbruiden, ook bekend als huwelijksmigratie, moet volgens het wetenschappelijk instituut van het CDA omhoog omdat er nog steeds ‘kanslozen’ in slagen te trouwen met een Nederlander. Om dat te voorkomen heeft dit instituut bedacht dat de persoon in kwestie een vakdiploma van een vervolgopleiding moet hebben, Nederlands of Engels spreken en schrijven en een eigen inkomen moet hebben. Tevens rept het rapport van een leer-werkplicht van minstens twaalf uur per week voor alle burgers van buiten de Europese Unie zonder permanente verblijfsvergunning.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

EPD, een aardig idee, politiek verkracht.

, door

Helaas, wederom heeft het kabinet, dit maal in de persoon van waarschijnlijk de engste Nederlandse politicus van dit moment, de CDA’er Abraham Klink een aardig idee op een dusdanige manier vorm gegeven dat het niet indienen van een bezwaarschrift bijna als een democratische doodzonde moet worden opgevat.

Waar de basisgedachte van een elektronisch patiënten dossier best aardig is, is de huidige uitvoering van een dusdanig verbijsterend, bijna misdadig niveau, dat misbruik niet een mogelijkheid, maar een zekerheid gaat worden. Misbruik op een dusdanig niveau dat het vele honderdduizenden Nederlanders negatief gaat beïnvloeden in medische, financiële of arbeidsrechtelijke zin.

De essentiële fout die gemaakt wordt en die misbruik niet alleen uitlokt, maar zelfs bijna niet opspoorbaar maakt is het feit dat wederom is gekozen voor een systeem waarbij de gegevenseigenaar, wij dus, geen echt inzicht in of zeggenschap over opslag, onderhoud en toegang tot de eigen gegevens krijgen. Een systeem waarbij ingewikkelde, tijdsrovende procedures nodig zijn om enig inzicht in opgeslagen informatie of mate van toegang te verkrijgen. Een systeem waarbij sancties op onjuist gebruik in geen enkele verhouding staan tot de potentiële schade van dat onjuiste gebruik.

Waarom dit foute, bijna misdadig te noemen systeem? Zijn er geen oplossingen te bedenken die wel waarde toevoegen aan de medische keten en financiële kostenbesparingen met zich mee kunnen brengen en waarbij de gegevenseigenaar volledig in control blijft over zijn of haar informatie? Natuurlijk wel. Het ‘nadeel’ van zo’n ‘goed’ systeem is dat het zich onttrekt aan de macht van de politiek en de invloed van de grote verzekeringsmaatschappijen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekend van de dialoog

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Elke 7e van de maand is voor P.J. Cokema, die vandaag de dialoog met u aan wil gaan.

Dialoog in metaal (Foto: Flickr/brewbooks)

De Nationale Week van de Dialoog loopt op zijn eind. Vandaag en morgen worden in nog 17 steden de ronde tafels klaargezet om met de uitgenodigde babbelaars van gedachten te wisselen over hun dorp, hun wijk, hun burgemeester of wat verder ter lokale tafel komt.

Het begrip “dialoog” is erg in. Het wordt gepropageerd als middel om burgers van diverse pluimage bij elkaar te brengen en om overheden en hun onderdanen tot een saamhorig geheel te smeden. Daarom dus deze dialoogweek, nota bene in het Europees jaar van de interculturele dialoog.

Het is natuurlijk wel handig om dat in één week te persen, want je zou je oren niet geloven als je het hele jaar met elkaar aan de praat blijft. Maar is praten wel hetzelfde als een dialoog? En brengt een dialoog mensen wel bij elkaar? De godfather van de dialoog, Socrates, kon er tenslotte vergif op innemen dat een dialoog best leuk is, maar niet altijd goed voor een lang leven.

Morgen staan twee andere, opvallende dialogen centraal. Een goede dialoog begint met taal. Het Oranjefonds heeft prinses Maxima bereid gevonden op de slotmanifestatie te spreken van het project Taalontmoetingen. Een project voor vrouwelijke oudkomers. Nu is taal bij uitstek het middel om welke dialoog dan ook aan te gaan, maar snapt iedereen wat vrouwelijke oudkomers zijn? Misschien een grappig bedoelde term voor vrouwen die op hoge leeftijd voor hun monosexuele geaardheid uitkomen? Het blijkt te gaan om vrouwen, die ouder zijn dan 18 jaar en voor 1998 vanuit andere landen hier zijn gekomen. Vele vrijwilligers gaan op huisbezoek en door de één-op-één ontmoetingen krijgen deze vrouwen de Nederlandse taal onder de knie. Voor wie werkelijk gelooft dat je tot in de hoogste regionen der samenleving kan doordringen als je de taal maar vlot onder de knie krijgt, is Maxima natuurlijk het goede voorbeeld. Ook al wordt ze wel eens verkeerd begrepen als ze zich in een koekje bij de thee verslikt.

Quote du Jour

Quote du jour | CDA-blowjob

, door

‘In de kwestie rond de grensgemeenten manifesteert zich het feit dat het buitenland anders denkt over softdrugsbeleid’…‘Het was een misrekening bij het ontwerp van ons gedoogbeleid in de jaren zeventig dat softdrugs op den duur wel geaccepteerd zouden raken in het buitenland’.
Henk van de Bunt, hoogleraar Criminologie verbonden aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Erasmus Universiteit Rotterdam, gooit al zijn wijsheid in de strijd om in 2007 een u-vraagt-wij-draaien-rapport af te leveren met de titel “De wereld achter de wietteelt”. Let wel: in opdracht van het ministerie van Justitie, in handen van het CDA. En zoals we inmiddels nu weten is het aanvankelijk ondergrondse verzet van CDA’ers tegen het gedogen van soft-drugs nu aan de oppervlakte getreden op het CDA-partijcongres van dit weekend. Van de Bunt leverde per ommegaande de munitie, die de gristendemo’s nu willen inzetten om het succesvolle beleid sinds ’76 ten aanzien van soft drugs af te schieten. Daarin uiteraard bijgestaan door mini-gristelijk grut. Is het opzet of toeval dat eerst twee Brabantse grensgemeenten, met CDA-burgemeester Michel Marijnen voorop, opzettelijk de zaak uit de hand laten lopen? Waarna het CDA-congres, met CDA-fractievoorzitter van Geel voorop, de aanval opent op het NL gedoogbeleid, dat door andere landen met immer grote interesse wordt gevolgd? Wij komen hier zeker op terug, temeer omdat we engerd Ab Klink als de kwade genius zien achter dit alles…

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende