Afpakken Tanja Nijmeijers paspoort symboolpolitiek

Regeringspartij CDA is het, bij monde van Kathleen Ferrier, beu dat de daden van ‘terroriste’ Tanja Nijmijer geromantiseerd worden en vraagt Minister van Buitenlandse Zaken Rosenthal daarom te onderzoeken of Nijmeijer het Nederlandse staatsburgerschap ontnomen kan worden. Nu is het, om te beginnen, op zijn minst nogal twijfelachtig dat een regeringspartij iemand het staatsburgerschap wenst te ontnemen op basis van obscure videofragmenten, zonder enige vorm van proces. Dit riekt naar ‘trial by media’ en hoewel het enigszins in lijn met uitspraken van de PVV is, getuigt het van weinig respect voor de rechtsstaat.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De weke moraal van de christen-democratie

Eigenlijk best begrijpelijk dat Geert Wilders vorig jaar aanstuurde op een gedoogconstructie. De ideale positie om invloed op het regeringsbeleid uit te oefenen, zonder met het CDA in één kabinet te hoeven zitten. Want het totale gebrek aan moraal van die partij moet zelfs Wilders soms te ver gaan.

Over de PVV kun je natuurlijk beweren dat de voorstellen die ze doet vaak op het randje zijn, of eroverheen gaan, maar haar politiek bestaat vooral uit taal. Woorden die erop uit zijn frontaal te confronteren, maar die minder bereiken dan de praktijken van het CDA. En waar Wilders zijn taalstrijd in de openbaarheid voert, praktiseert het CDA politiek in de uitgestrekte schemerdonkere kerkers van de christen-democratie.

Taal wordt bij het CDA gebruikt als middel om wat ze praktiseert aan het zicht te onttrekken. En geregeld glijdt ze zelfs in de hypocriete spagaat waarbij haar woorden haar daden tegenspreken, omdat die in de regel weinig met elkaar te maken hebben. De afgelopen weken leverde weer enige voorbeelden op.

Met haar optreden vorige week illustreerde Van Bijsterveld beide praktijken. Ze riep ouders op zich meer over het onderwijs van hun kinderen te bekommeren, maar moest later erkennen dat ze dat zelf ook niet had gedaan. Dat liet ze aan de oppas over. De strategie hierachter – het met dit morele appèl afleiden van de aandacht voor de 300 miljoen aan bezuinigingen op het speciaal onderwijs – illustreert die andere praktijk en had meer succes. Door het kakelend ongenoegen van hardwerkende voorlees-klaar-overs verdween die pijnlijke bezuiniging naar de achtergrond, waar ze voor het CDA minder moeilijkheden oplevert.

Foto: copyright ok. Gecheckt 26-10-2022

Partijdiscipline volgens Jan Tromp

Een recordaantal mensen bekeek afgelopen week op uitzendinggemist.nl de aflevering van Koefnoen van vorige week zaterdag, waarin het CDA door de cabaretiers van het satirische programma op de hak werd genomen. De uitzending had lovende kritieken in diverse media gekregen, door de komische maar vooral herkenbare manier waarop partijprominenten Verhagen en Bleker en parttime CDA-dissidenten Koppejan en Ferrier worstelden met de kloof tussen CDA-theorie en praktijk in de zaak rond Mauro.

Het grote succes van de persiflage maakt de spagaat duidelijk waarin de christendemocraten zich bevinden: de problematische afweging tussen christendemocratisch gedachtengoed en machtspolitieke ambities en, daarmee samenhangend, de vaak nietsontziende partijdiscipline om dissidente denkers binnen de partijlijnen terug te dringen. Over dat laatste thema schreef journalist Jan Tromp een boekje: Buigen. Nederigheid en vernedering in de Nederlandse politiek.

De publicatie van de VARA-journalist past in het recente rijtje voor een breed publiek geschreven schetsen over de soms onbekende krachten in en rond de Haagse politiek. Na Joris Luyendijks Je hebt het niet van mij, maar…, waarin de invloed van lobbyisten en media in het Tweede Kamercomplex werd beschreven en Max van Weezels Haagse Fluisteraars over de invloed van de spindoctors, richt Tromp zich nu op de kringen van de parlementariërs zelf.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De VVD hoeft niet sympathiek te zijn

Nu Mauro geen verblijfsvergunning krijgt, is het CDA de grote boosdoener. Christelijke naastenliefde en ‘regels-zijn’regels’ (lees: Wilders’ regels zijn regels) verhouden zich slecht tot elkaar. Op de twitters wordt vaak gespeculeerd wat het CDA zou doen mocht er weer een kindeke Jezus zich aan onze poorten melden: oprotten.

Vergeleken met het CDA is de VVD een oase van rust. Zonder problemen blijft de fractie vasthouden aan zeer impopulaire maatregelen, met dank aan de gedoogconstructie.

De rigide opstelling van de VVD is namelijk helemaal niet zo vanzelfsprekend. Je zou juist verwachten dat binnen de VVD een aantal links-liberalen – als die er nog zijn – zijn stem zou verheffen om Mauro binnenboord te houden. Immers uit het verkiezingsprogramma (geschreven in hele andere tijden): ,,Mensen komen uit eigen vrije keus naar Nederland. De VVD verwacht van hen dat zij zich aanpassen, de taal spreken en een bijdrage leveren aan de samenleving. De VVD sluit niemand uit. Voor de VVD: geldt niet je afkomst, maar je toekomst, niet je geloof, maar je gedrag, niet de groep, maar het individu. De VVD is de enige partij die allochtonen op hun verantwoordelijkheid aanspreekt, net als iedere andere burger in dit land. De overheid integreert niet: dat doen mensen zélf. Migranten moeten zélf die verantwoordelijkheid nemen. Kosten mogen niet langer grootschalig op de samenleving worden afgewenteld.”

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende