Geen bal op tv | Waar mijn zoon naar kijkt

Elke dag kijkt mijn zoontje pak 'm beet een uur of anderhalf tv. Favoriet zijn momenteel Brandweerman Sam en Buurman en Buurman.  Het liefst van alles zou mijn zoon de hele dag Mickey Mouse Clubhouse kijken, maar dat mag niet van ons. Mickey Mouse Clubhouse is geestdodende bagger, waarvan ik vrij zeker ben dat het grondlegger Walt Disney doet tollen in zijn graf. Niet dat dat een graadmeter is, maar toch. Wat de makers van Mickey Mouse Clubhouse beogen, ik zou het niet weten. Ze doen net alsof er iets educatiefs aan zit, maar Mickey en z’n 3D-kornuiten kunnen een eenvoudig concept als voor-midden-achter uitmelken zoals Peter R. de Vries de jacht op een internetpederast over tweeënhalf uur kan uitsmeren. 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | De musical heeft me aangerand

COLUMN - Van Buurman en Buurman zou geen musical gemaakt mogen worden. Daarom een aantal suggesties, uit het leven gegrepen.

Elke keer als er een musical gemaakt wordt, gaat er een stukje in mij dood. Er was door de huidige uit z’n voegen knallende industrie al bijna niks van me over, maar sinds kort ben ik op sterven na dood. Ik heb het in een cultuurblokje op televisie gezien, ze gaan een musical van Buurman en Buurman maken.

Wegens mijn achternaam is de Tsjechische kleipoppetjesserie van Villa Achterwerk min of meer cultureel erfgoed van mijn familie geworden. Ik kan het dan ook niet verdragen dat iets dat me zo lief is zielloos wordt verkracht door de ludieke musicalscene. Ik durf best te stellen dat er op deze wereld geen mensen zijn die van Buurman en Buurman én musicals houden. In 2012 deed de scene mij al veel pijn, toen werd Marten Toonders Bommel-saga te grazen genomen. En dat terwijl er zoveel moois voor handen is. Alhier drie alternatieven.

Alternatief 1: SNS Reaal de musical. Waarin grote graaier Sjoerd van Keulen struikelt over zijn eigen voeten, maar nog net wordt opgevangen door de overheid. Alles lijkt aanvankelijk in orde, maar het stuk komt pas echt op gang als onder leiding van modern day Robin Hood Jelle Brandt Corstius (gespeeld door Jamai Loman) het oproer begint. Het illustratieve nummer ‘Geef je centjes terug’, waarin Jamai indrukwekkende uithalen soleert, is de absolute klapper van het stuk. Maar ook wanneer het eindigt in een grote regen van muntgeld wordt het publiek zichtbaar geroerd.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.