Nooit meer kievitseieren rapen

Opnieuw moet een stokoude traditie het veld ruimen. Een traditie die zelfs ouder is dan de Elfstedentocht. Het kievitseieren rapen oftewel ljipaaisykjen in het Fries. Het rapen van de eieren is niet echt bevorderlijk voor het voortbestaan van deze zeldzame weidevogel. De kievit heeft het door de intensivering van de landbouw, het verdwijnen van broedgebieden door verstedelijking en het eetgedrag van de Fransen, die maar al te graag een malse kievit naar binnen slurpen, al moeilijk genoeg. En staat in veel Europese landen op de lijst van bedreigde diersoorten. Daar komt nog eens bij dat uit de vroeg in het jaar gelegde kievitseieren vaak wat grotere en zwaardere jongeren komen met een hogere overlevingskans. Laten de eierrapers nu net deze eieren uit het nest jatten. Het zou verboden moeten worden. Dat is dan ook precies wat de Raad van State onlangs deed: een verbod uitvaardigen op het rapen van kievitseieren in Friesland. Dit tot groot verdriet van de Bond Friese Vogelwachten (BFVW), die zich juist sterk maakt voor het handhaven van de cultuurhistorische traditie van het eierrapen. In de rest van ons land is het rapen al heel lang via artikel 12 van de Flora- en Faunawet verboden. In 2013 kreeg de BFVW van de provincie Friesland nog ontheffing van dit verbod, waardoor het rapen van ruim zesduizend eieren tussen 1 maart en 1 april werd toegestaan voor een periode van drie jaar.

Door: Foto: --Tico-- (cc)

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.