Kunst op Zondag | Snijden en snoeien

Snijden tot op het bot. De komende week zullen het kabinet en haar partner in gedoogzaken alle creativiteit aan moeten wenden om te bezuinigen zonder kiezers te verliezen en de Europese commissie over zich heen te krijgen. Snijden en snoeien is geen kunst, als het niets oplevert. Doen kunstenaars het beter dan het kabinet? De Australische kunststudent Nicholas Manion snijdt ook in geld en vormt er de skylines van diverse steden mee. De afbeelding boven dit artikel is werk van Peter Callesen. Hij snijdt in papier en karton.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Open draad: onvermijdelijke bezuinigingen

[met updates onderaan] Het Centraal Plan Bureau (CBP)  heeft gesproken, althans voorlopig: de Nederlandse overheid kan een begrotingstekort van 4,5 procent, oftewel 28 miljard euro tegemoet zien in 2013. Dat kan maar 1 ding betekenen (als ik alle kranten-analyses mag geloven): meer bezuinigen, wel tot 16 miljard euro. Anders voldoen we niet aan de Europese begrotingsregels. Het CBP zal de cijfers later vanochtend toelichten.

Waarom gaat het zo slecht? Het CBP wijst vooral naar consumenten. De uitgaven zijn flink terug gelopen en het consumentenvertrouwen is stevig gedaald. Dat hangt, aldus het persbericht, samen met de dalende huizenprijzen en de onzekerheid omtrent de pensioenen. Nu ben ik maar een bescheiden alfa, maar zou onzekerheid veroorzaakt door bezuinigingen geen belangrijke rol spelen?

Als ik kijk naar mijn eigen financiële situatie wel. Ik wil best spullen kopen hoor, maar kinderopvang gaat een enkele honderden euro’s duurder worden, zorgkosten gaan omhoog, zowel mijn vrouw als ik hoeven voorlopig niet op enige baanzekerheid te rekenen (ik journalistiek, zij wetenschap), stijgende grondstofprijzen (waardoor alles duurder wordt) en de OZB en gemeentelijke lasten blijven ook maar stijgen, terwijl we meer moeten betalen voor allerlei plaatselijke voorzieningen.

Tijd voor een open draad en uw visie op nut en noodzaak van bezuinigingen. En wat merkt u eigenlijk van de eerste ronde van bezuinigingen?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Europese economie: vooral aanbod, geen vraag

To say that Europe has a growth problem is an understatement. Almost four years since the outbreak of the global financial crisis, only a handful of EU countries (Austria, Belgium, Germany, Slovakia, Sweden and Poland) have seen their economic output return above pre-crisis levels. In all the others, output is still below its peak in 2008 – in some cases dramatically so. Greece, Ireland and Latvia have endured catastrophic declines. But even in Italy, Spain and the UK, where the downturns have been less dramatic, output has already taken longer to return to pre-crisis levels than it did during the Great Depression of the 1930s. If this were not bad enough, many economies contracted in the final quarter of 2011 and will fall back into recession in 2012. How to explain this debacle?

Ask European policy-makers what their growth strategy for the region is, and chances are they will identify two ingredients. First, they will say, countries across the EU must push through structural reforms to improve the supply-side performance of their economies. Labour markets must be reformed; goods and services markets opened to greater competition; spending on research and development boosted; the EU’s single market deepened (notably in areas such as the digital economy); and so on. Second, they will argue, governments must restore confidence and lift ‘animal spirits’ in the private sector by consolidating their public finances. In combination, structural reforms and fiscal austerity will restore the region to long-term ‘competitiveness’, and consequently to economic growth.

Winteropvang: duizenden daklozen vermist?

Twee keer per jaar staan daklozen in de warme belangstelling van de media: de kerstdagen en de vorstperiode. De rest van het jaar haalt dakloosheid alleen het nieuws als er ergens wordt geprotesteerd tegen de vestiging van een opvanghuis. Nieuws dat hooguit de lokale katernen van dagbladen haalt.

De extra publiciteit wordt mede gegenereeerd door persberichten van gemeenten en hulpverleningsorganisaties. Zodra het woord “Elfstedentocht’ valt, is er een kans reclame te maken voor inspanningen om Nederland daklozenvrij te maken. Dat lukt aardig, afgaande op de berichtgeving rond de winteropvang voor daklozen. Van de 18 duizend daklozen die het CBS in 2009 telde, zijn er enkele honderden over.

Het CBS lokaliseerde 6.500 daklozen in de vier grote steden. In Den Haag kwamen 100 daklozen op de winteropvang af, in Amsterdam zorgden 170 daklozen voor extra drukte. Utrecht doet boven de 101 reguliere bedden wat extra matrassen erbij. Een Rotterdams wethouder vertelt tegen een reporter van de NOS dat van de 2500 daklozen er nog maar 20 over zijn. Toch is de winteropvang door 248 mensen bezocht.
Waar zijn de overige 5.881 grootstedelijke daklozen van het CBS gebleven?

Buiten de grote steden telde het CBS 11.200 daklozen. Een Groningse buurtagent plaatst een twitteroproep en vraagt burgers te helpen zoeken naar bevriezende dak- en thuislozen. In Breda zijn 60 bedden beschikbaar, maar die krijgt men nooit vol, aldus een medewerker. Bergen op Zoom breidt de capaciteit uit van 18 naar 24 matrassen. In Arnhem zoekt het Rode Kruis naar kleumende daklozen. In het Drentse Nieuw Amsterdam plaatste het Leger des Heils wel 6 extra bedden bij. In Den Bosch zijn 30 bedden beschikbaar, waar 5 euro voor betaald moet worden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het grote genieten na 65: twee meningen

In onze samenleving bestaat er volgens mij een grote mythe: zodra je met pensioen gaat (met 65 jaar of eerder) gaat het grote genieten beginnen. Vandaag en morgen staat in de Tweede Kamer de pensioenvoorzieningen op de agenda. Veel mensen zijn tegen verhoging van de AOW leeftijd, ook aardig wat zijn voor verhoging. Een aantal aspecten uit deze discussie verdienen een nadere beschouwing. Bij elk aspect een korte reactie van Flip van Dyke.


We hebben ervoor betaald en dus ook recht op AOW vanaf 65. De AOW is gefinancierd op basis van het omslagstelsel. Dit betekent dat de de uitkering van de huidige AOW-ers wordt betaald door de huidige werknemers. Daar komt nog eens bij dat de babyboomers (vanaf 50+) gemiddeld genomen aanzienlijk minder AOW-premie hebben betaald dan dat mijn generatie gemiddeld zal moeten betalen. Dit komt omdat in het verleden er aanzienlijk minder gepensioneerden moesten worden onderhouden.  Dus als er al iemand recht op heeft dan zijn dat de jongere generaties.

Flip: Voor ieder jaar dat je verzekerd bent  -en je bent verzekerd tussen de 15e en 65ste- bouw je 2% AOW -rechten op. Omdat in 1957 nog niemand  iets had opgebouwd,  kwam er een overgangsregeling. Als je tussen de 59ste en 65ste in Nederland had gewoond dan kreeg je de jaren tussen je 15e en 1957 cadeau.  Dit maakte het mogelijk dat vrijwel iedereen een volledige AOW kreeg. Het systeem betekende ook dat pas in 2007 mensen pensioneerde die echt 50 jaar verzekerd waren geweest. Anders gezegd pas mensen geboren vanaf 1942 hebben de volle mep betaald. Daar zitten dus de babyboomers bij.

Op dit ogenblik zijn er op 100 mensen van de beroepsbevolking 26 65-plussers. In 2035 zal die verhouding 100:49 zijn, bijna een verdubbeling. Daarna zal het iets zakken, maar niet veel. Dat betekent dat niet jouw generatie de meeste lasten zal betalen, maar de kleuters van nu en de nog ongeborenen.

De jongeren zijn degenen die worden gepakt. Volgens een poster van de FNV dan. Jongere generaties zullen inderdaad door moeten werken tot 67 (of misschien nog wel langer). Daar is geen ontkomen meer aan. Maar het nu negeren van de noodzaak tot verhoging van de AOW leeftijd zorgt er alleen maar voor dat de rekening van de vergrijzing in de toekomst alleen maar hoger wordt en de noodzakelijke ingrepen pijnlijker. En bij wie komt dan die rekening te liggen? Juist, bij de huidige jongere generaties.

Flip: Jongeren mogen niet de dupe worden van de huidige crisis. Laat dat duidelijk zijn.  In ieder geval zijn nu al weer een paar jaar veel pensioenen bevroren. Dat betekent dat gepensioneerden, en zij die binnenkort pensioneren, een aardige achteruitgang meemaken.

Eerst moet de arbeidsparticipatie van 60-65 omhoog. Dit is een veel gehoord argument om ervoor te zorgen dat er meer schouders zijn die de lasten kunnen dragen. Maar ondanks dat dit al jaren wordt geroepen, is er nog niet veel bereikt op dit punt. Slechts één maatregel heeft een flink effect gehad, namelijk het afschaffen van de VUT. Dit geeft ook gelijk aan wat de beste methode is om een hogere effectieve pensioenleeftijd (nu 63 jaar) te realiseren: het moet financieel onaantrekkelijk worden. En hoe kan dat op een redelijk simpele wijze? Je raadt het al: verhoging van de AOW-leeftijd. Hoe later de AOW ingaat, hoe onaantrekkelijker het wordt om vroeg te stoppen met werken.

Flip: Tot 5-6 jaar geleden was de gemiddelde pensioen leeftijd 61 blijkt uit je bron. In die tijd is dus het eerder met pensioen gaan gehalveerd en die trend zet zich naar verwachting verder door. Het is dus de babyboomgeneratie die voor die halvering heeft gezorgd. Bovendien is het fiscaal onaantrekkelijk geworden om te sparen voor een prépensioen voor mensen geboren na 1949.

De lagere inkomens zijn de dupe. Gemiddeld genomen hebben mensen met een lager inkomen een lagere levensverwachting. Tevens doen ze ook vaker een beroep op de gezondheidszorg. De lagere inkomensgroepen hebben er dus alle belang bij dat er in de zorgsector voldoende arbeidskrachten beschikbaar blijven. De lagere levensverwachting en het grotere beroep op de zorg is een gevolg van levensstijl. Wel of niet gezond leven is een persoonlijke verantwoordelijkheid. Een lagere levensverwachting en een groter beroep op de gezondheidszorg is om die reden geen valide argument om de AOW niet te verhogen.

Flip: Zo vind ik dat vrouwen later met pensioen mogen. Ze leven immers drie jaar langer dan mannen.

Na je 65-ste begint het grote genieten. Hoewel dit een wijdverbreid beeld is, roept dit bij mij nog wel een aantal vragen op. Wordt er dan niet genoten voor je 65ste? Is werken dan zo’n straf? Ik ken verschillende mensen die bijna 65 zijn of de 65 al gepasseerd zijn die met nog veel enthousiasme door willen blijven werken en dit in sommige gevallen ook daadwerkelijk doen.

Flip: Hangt van ieder individueel af.

Solidariteit. Zowel de lusten als de lasten moeten gelijk verdeeld worden over de generaties. De lasten mogen dus niet alleen bij de jongere generaties komen te liggen. Als we z’n allen (dus ook de 55+ generaties) de lasten van de vergrijzing dragen, dan valt het voor iedereen wel mee.

Kortom de AOW mag van mij verhoogt worden. En wel per direct naar 67 jaar.

Flip: Degene die op het ogenblik het grootste risico lopen zijn de ouderen die nog niet met pensioen zijn, maar wel hun hele leven hebben betaald. Als de zaak in elkaar dondert dan hebben zij nog geen cent gezien, maar hebben ook nog maar weinig mogelijkheden om nog wat te sparen. Als je 40 bent dan heb je nog genoeg mogelijkheden.

Direct verhogen? Niet alleen technisch onmogelijk, maar het brengt velen in de problemen. Niettemin had het wel wat eerder gekund: in 2016 naar 66 jaar, in 2020 naar 67 jaar en in 2024 naar 68 jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 22-11-2022

De grote OV-Chipkaart-truc

[met update] Het jaar is pas zeventien dagen oud, maar ik ben er vrij zeker van dat we in de overige 95% van dit jaar geen stuitender eufemisme zullen zien dan dit:

,,De positieve effecten van de invoering van de ov-chipkaart leiden ertoe dat de komende jaren nog geen drastische bezuinigingen worden doorgevoerd in het Amsterdamse OV.”

De rest hier. En jawel, er wordt gewoon toegegeven dat de inkomsten van de openbaar vervoer-bedrijven zijn vergroot. Ofwel: we zijn – anders dan ons was toegezegd maar zoals we allemaal zagen aankomen – meer gaan betalen voor dezelfde dienst. En knap fors ook, want de voorgenomen bezuinigingen op het Amsterdamse openbaar vervoer logen er niet om.

Ik zou cynisch mijn schouders moeten ophalen, gewend aan de leugens van de overheid. Ik zou moeten zeggen “zo is het nu eenmaal” en ik zou moeten denken “verspil je energie aan iets waar nog wat aan valt te verbeteren”. Maar het wil almaar niet wennen. Ik blijf kwaad. En ik geloof dat ik niet de enige ben.

Update

Bericht in Het Parool: het extra geld dat naar Amsterdam vloeit, komt doordat men, toen men van de strippenkaart naar de ov-chipkaart overging, een andere verdeelsleutel ging toepassen. Dat verandert de zaak. Een beetje dan. Amsterdammers hebben dus jarenlang te veel betaald, en daaraan komt nu een eind. Een sigaar uit eigen doos.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende