GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. De komende dagen is dat Robbert van Heuven met een serie over de grootste drogredenen om te bezuinigen op kunstsubsidies. De stukken verschenen eerder op zijn eigen weblog, maar hij herschreef ze voor GeenCommentaar. Niet alleen kabinet PVC 1 dat er aan zit te komen, wil flink schrappen in de kunstsubsidies. Vorige week bleek dat ook het demissionaire kabinet in kunst een mooie pot ziet om financiële gaten mee te dichten. Los van de vraag of dat verstandig is en of de bestuursrechter zulk onbehoorlijk bestuur toe zal laten – de huidige afspraken liggen voor het grootste deel tot 2012 vast - is het een zorgwekkende voorsortering op een culturele kaalslag de komende jaren. Op nieuwssites lopen de reactieboxjes alweer vol met allerhande voorspelbare reacties als: Frans Bauer kan het ook zonder subsidie, kunst is alleen voor rijken dus waarom betaal ik er aan mee en andere onzin. De opmerkingen zijn zelden gebaseerd op cijfermatige onderbouwing of op kennis van de sector. Natuurlijk moeten we discussiëren over het waarom van kunstsubsidies, maar dan wel graag op basis van feiten, in plaats van via de onderbuik of makkelijke oneliners. Daarom: de zes grootste drogredenen op een rij en waarom ze onzin zijn. Deel 1 en deel 2 verschenen eerder. Hieronder deel 3.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Deze gastbijdrage is geschreven door Lotte Asveld, senior onderzoeker/projectmedewerker Technology Assessment werkzaam bij het Rathenau Instituut. De bijdrage is ook op het blog van het instituut te lezen.
Adviesbureau Boer en Croon becijferde in augustus 2010 dat er 5 tot wel 7 miljard euro bespaard kan worden door het overhevelen van medische technologie van ziekenhuizen naar huisartsen.
Gek genoeg wordt een àndere belangrijke technologische trend stelselmatig over het hoofd gezien: de opkomst van de medische thuistechnologie. Thuisgebruik van medische apparatuur geeft patiënten meer controle over de eigen gezondheid en levert besparingen op. Maar dan moet de overheid daar wel op sturen.
Er komt steeds meer medische technologie op de markt die door mensen zelf thuis kan worden gebruikt. Denk aan medische zelftests op bijvoorbeeld cholesterol en geslachtsziekten, genetische tests met bijbehorend levensstijladvies die via internet besteld kunnen worden, stappentellers, Wii Fit, digitale health coaches en monitoringapparatuur die je waarschuwt bij tekenen van ziekte. In de toekomst kunnen mensen waarschijnlijk ook steeds vaker zichzelf monitoren en behandelen dankzij minuscule testlaboratoria en scanapparatuur voor thuis. Voorbeelden zijn de medimate, waarmee manisch depressieve patiënten zelf het lithiumgehalte in hun bloed kunnen controleren, of de H’andy Sana, een telefoon waarmee mensen zelf een hartfilmpje kunnen maken en via internet kunnen versturen.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. De komende dagen is dat Robbert van Heuven met een serie over de grootste drogredenen om te bezuinigen op kunstsubsidies. De stukken verschenen eerder op zijn eigen weblog, maar hij herschreef ze voor GeenCommentaar.
Niet alleen kabinet PVC 1 dat er aan zit te komen, wil flink schrappen in de kunstsubsidies. Vorige week bleek dat ook het demissionaire kabinet in kunst een mooie pot ziet om financiële gaten mee te dichten. Los van de vraag of dat verstandig is en of de bestuursrechter zulk onbehoorlijk bestuur toe zal laten – de huidige afspraken liggen voor het grootste deel tot 2012 vast – is het een zorgwekkende voorsortering op een culturele kaalslag de komende jaren. Op nieuwssites lopen de reactieboxjes alweer vol met allerhande voorspelbare reacties als: Frans Bauer kan het ook zonder subsidie, kunst is alleen voor rijken dus waarom betaal ik er aan mee en andere onzin. De opmerkingen zijn zelden gebaseerd op cijfermatige onderbouwing of op kennis van de sector. Natuurlijk moeten we discussiëren over het waarom van kunstsubsidies, maar dan wel graag op basis van feiten, in plaats van via de onderbuik of makkelijke oneliners. Daarom: de zes grootste drogredenen op een rij en waarom ze onzin zijn. Deel 1 verscheen eerder. Hieronder deel 2.
(3) Kunst steelt van de armen en geeft aan de rijken
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. De komende dagen is dat Robbert van Heuven met een serie over de grootste drogredenen om te bezuinigen op kunstsubsidies. De stukken verschenen eerder op zijn eigen weblog, maar hij herschreef ze voor GeenCommentaar.
Niet alleen kabinet PVC 1 dat er aan zit te komen, wil flink schrappen in de kunstsubsidies. Vorige week bleek dat ook het demissionaire kabinet in kunst een mooie pot ziet om financiële gaten mee te dichten. Los van de vraag of dat verstandig is en of de bestuursrechter zulk onbehoorlijk bestuur toe zal laten – de huidige afspraken liggen voor het grootste deel tot 2012 vast – is het een zorgwekkende voorsortering op een culturele kaalslag de komende jaren. Op nieuwssites lopen de reactieboxjes alweer vol met allerhande voorspelbare reacties als: Frans Bauer kan het ook zonder subsidie, kunst is alleen voor rijken dus waarom betaal ik er aan mee en andere onzin. De opmerkingen zijn zelden gebaseerd op cijfermatige onderbouwing of op kennis van de sector. Natuurlijk moeten we discussiëren over het waarom van kunstsubsidies, maar dan wel graag op basis van feiten, in plaats van via de onderbuik of makkelijke oneliners. Daarom: de zes grootste drogredenen op een rij en waarom ze onzin zijn.
(1) Als we 18 miljard moeten bezuinigen, mag kunst en cultuur niet buiten schot blijven.
Hieronder een gastbijdrage van Peter de Jonge, die ook te lezen is op Peterspagina.nl.
Iedereen lijkt er inmiddels van overtuigd dat er bezuinigd moet worden. Er is nog nauwelijks enig verzet tegen de kaasschaaf. Er wordt wel gemopperd. Waarom treft het ons (het culturele en welzijnsveld), moet het zo snel? Er zijn mensen die met alternatieve plannen komen, tot aan een heuse tegenbegroting toe. Maar de consensus is: snoeien.
Iedereen lijkt te vergeten waarom de overheid een tekort heeft. Iedereen? Nee, Jan Peter Balkenende weet het nog precies. Hij toog naar New York om een clubje creatieve leiders toe te spreken. “Het recessieverhaal is immers bekend. De start: de val van Lehman Brothers op 15 september 2008”, wist Balkende nog. En zo is het maar net. Wat volgde, lijkt ook iedereen vergeten. Overheden deden hun best de financiële avonturiers te redden. Het netto-resultaat: oplopende begrotingstekorten en staatsschulden.
Dat moet niet te gek worden, dus gaan we bezuinigen. Balkenende komt in zijn toespraak met een oplossing aanzetten, die we nu in de voorwoorden en toelichtingen van de gemeentelijke bezuinigingsplannen terug vinden. Het beroep op de burger. Niet alleen de banken, ook de burger moet zich moreler gedragen en laten leiden door de waarde van spaarzin, de waarde van maatschappelijke betrokkenheid en de waarde van omzien naar een ander, aldus de demissionaris.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De stad New York trekt jaarlijks 200 miljoen dollar uit voor een übermodern camerasysteem (wat het nog meer kan zie je in het clipje aan het einde van deze post). De kosten worden vooralsnog door het Department of Homeland Security vergoed. Maar als de stad zelf jaarlijks 200 miljoen moet ophoesten, dan moet dat maar, zei burgemeester Bloomberg op een persconferentie.
Het blijft een surrealistische paradox.
Er wordt overal op bezuinigd. De stationsmedewerkers, die een oogje in het zeil houden, zijn op veel New Yorkse stops wegbezuinigd. Leraren worden ontslagen. In enkele steden upstate gaat na twaalven het straatlicht uit, of helemaal niet meer aan. Ziekenhuizen bezwijken onder hun schuldenlast. Het aanzwellende leger van langdurig werklozen kijkt telkens angstig toe hoe het Congres op het nippertje de WW weer een paar maanden verlengt. De kerken in New York zuchten en steunen onder de toenemende druk om steeds meer monden te moeten voeden, ook die van gezinnen met werkende ouders die simpelweg niet meer rond kunnen komen. In vijftien jaar tijd is de armoede niet zo groot geweest als nu, zijn de verschillen tussen rijk en arm nog nooit zo omvangrijk. Onderwijl wordt de middenklasse uitgebeend.
Hoeveel redenen wil je hebben als parlement om een kabinet te controleren? Het parlement wil dit jaar geen Algemene Politieke Beschouwingen na Prinsjesdag. Een apart debat is niet nodig, want 135 Tweede Kamerleden nemen genoegen met het aanhoren van de Troonrede. 135 inderdaad. Alleen de SP nam geen genoegen met het vooruitzicht van een debat over de regeringsverklaring van een nieuw kabinet. Waarom?
Een demissionair kabinet dat 3,2 miljard structureel bezuinigt is ongekend. Toch wil een overweldigende – en ontluisterende – meerderheid de bezuiniging zien als een technische exercitie. De financiële beschouwingen, die gedetailleerder ingaan op de miljoenennota, gaan wèl door. Geen premier, maar minister De Jager van Financïën verdedigt volgende week de kabinetsplannen. Jan-Peter Balkenende veroorzaakt een kleine kaalslag in de publieke sector, maar niemand die hem aan de tand voelt. Alleen omdat 18 miljard euro meer is dan 3,2 miljard euro?
De nieuwe Tweede Kamer wil zich duidelijk niet branden aan deze miljardenbezuiniging. In het licht van nog lopende kabinetsonderhandelingen willen de fracties zich niet openlijk uitspreken tegen deze bezuinigingen. Er moeten immers nog veel pijnlijker keuzes gemaakt worden. De man met de hamer van 18 miljard staat immer nog achter de volgende winderige duinheuvel. Of beter gezegd, de man met de zeis. Het rechtse minderheidskabinet zit er nog niet, dus kun je maar beter op je woorden passen. Als je als linkse partij nu al gaat lopen piepen tegen 3,2 miljard, dan geef je je politieke tegenstanders voldoende munitie om je af te maken. En de tortelduifjes van rechts (CDA, VVD en PVV) komt het uiteraard ook prima uit. Even geen zure pottenkijkers die kunnen stoken in een goed huwelijk.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Dat je voor een paar tientjes en twee keer maximaal anderhalf uur reizen vanaf zowat iedere plaats in Nederland meermalen per jaar een geweldige avond kan hebben met hoogwaardig vermaak in de concertzaal is een luxe die ze zelfs elders in Europa lang niet overal kennen. Het is een verworvenheid die kenmerkend is voor de rijkdom en het succes van de Nederlandse samenleving, en het is een verworvenheid waarvan je hoopt dat de mensen die erover gaan er zorgvuldig mee omspringen: toegang tot concert, dans, opera en theater is in Nederland enorm laagdrempelig, en dat mag wat mij betreft nog heel lang zo blijven. Toch sta ik nog niet in vuur en vlam door alle commotie om de vermoedelijke bezuinigingsplannen van het kabinet-in-wording. Ik ben er eerder een beetje door in verwarring.
Die verwarring komt deels doordat de alarmistische retoriek van het protest (Kaalslag!! Grote Zorgen!!!!!) je als buitenstaander zo hard in het gezicht mept dat alle gevoelens van sympathie als sneeuw voor de zon verdwijnen, maar deels komt het ook doordat ik oprecht grote moeite heb om goede redenen te bedenken waarom het een taak van de rijksoverheid zou zijn om een volledig systeem van allerlei regionale en nationale orkesten, dansgezelschappen en wat dies meer zij te onderhouden. Sterker nog: ik kan het maar moeilijk verenigen met mijn idee dat je een overheid hebt om de samenleving wat eerlijker te maken en de verschillen tussen ‘haves’ en ‘have-nots’ kleiner. Volledige subsidiëring van deze ‘subsidieslurpers’ van hoge kwaliteit stuit mij tegen de sociale inborst; delen van die 120mln per jaar (periode 2009-2012 (.pdf)) kunnen misschien best wel beter ingezet worden. In de zorg. In het onderwijs. Bij mensen die het echt nodig hebben om een beetje redelijk te kunnen leven. Het is niet veel, maar het kan helpen.
Iedere volwassen Nederlander krijgt op 1 januari volgende jaar een boete van omstreeks 37 euro van het Centraal Justitieel Incassobureau. De maatregel volgt op het besluit eerder deze week om de boetes voor allerlei overtredingen per volgend jaar fors te verhogen. Andere maatregelen zijn het opleggen van geldboetes in plaats van een taakstraf, het verkorten van de detentieduur en het ontwikkelen van nieuw strafbaar gedrag. Zo is het vergeten van het DigId-wachtwoord voortaan strafbaar. De nieuwe maatregelen moeten het justitieel apparaat ‘kostendekkend’ maken.
De basisboete is de meest in het oog springende maatregel die justitie neemt om haar nijpende begrotingsgat te dichten. De boete geldt voor iedereen en er is geen beroep tegen mogelijk. “Justitie gaat een beetje ten onder aan haar eigen succes”, zo reageert een woordvoerder van het Ministerie van Justitie. “De overtredingsbereidheid van burgers neemt af. Dat komt doordat wij met geavanceerde technieken de pakkans voor veel overtredingen hebben vergroot. Ja, en dat moet natuurlijk wel ergens worden terugbetaald.”
Justitie verwacht dat de basisboete een tijdelijke maatregel is. “Het geeft ons in ieder geval de tijd om nieuwe vormen van beboetbaar gedrag te ontwikkelen. We zijn daarin op zoek naar gedragingen die goed te controleren zijn. Denk bijvoorbeeld aan het invullen van een verkeerd wachtwoord bij DigId: dat willen we beboeten met 19 euro. Eenvoudig te controleren en het komt veelvuldig voor. Roken in het openbaar zou ook kunnen, of – zodra alle fietsen geRFID zijn – fietsen zonder licht. Maar je kunt ook denken aan spelfouten op internet, zo krijgt de boete ook een didactische functie. Bovendien zien wij veel beboetingsopportunities op het snijvlak van religie en belediging.”
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.