Fuck de beurs

Hemeltergend, de manier waarop zo ongeveer alle media de beurzen blijven gebruiken als graadmeter van economisch succes. Ze laten zich vooral de laatste dagen enorm meeslepen door de hypernerveuze beurzen en doen verslag van iedere scheet, zonder te vragen wat al die stijgingen en dalingen werkelijk te betekenen hebben. De op- en neergang van beurzen geven een goed beeld van het sentiment van handelaren, speculanten en institutionele beleggers, bijvoorbeeld pensioenfondsen. Ze tonen hoe investeerders de toekomst inschatten (rooskleurig of niet). Maar als je het reduceert tot waar het op neerkomt, geven die investeerders vooral een thumbs up of down op de vraag of er geld verdiend gaat worden door de beursgenoteerde bedrijven. We moeten daarom niet naar 'de markten' kijken als we de toestand van een economie of voorgenomen overheidsbeleid willen beoordelen. Niet de juiste scheidsrechter. Daar komt nog bij dat beurskoersen gekaapt kunnen worden door de jongens van het snelle geld of door computers op zoek naar winst. Dat doet de representatieve waarde van beurzen voor de economie als geheel verder kelderen. De Volkskrant opende vanochtend met het enorme bedrag dat in twee weken op de beurzen was vervlogen (5 biljoen). Los van het feit dat ik niets met zo'n getal kan, is de suggestie dat er iets verschrikkelijks is gebeurd. Is dat ook zo?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Beleggen: wanneer instappen wanneer verkopen? Het antwoord!

Wat levert beleggen nu eigenlijk op? En maakt het wat uit als je langer wacht met het verkopen van je aandelen? “De beurs gaat op de lange termijn altijd weer omhoog”. “Wie op tijd verkoopt kan veel geld verdienen?” Kroegwijsheden en beursgoeroe’s zijn er genoeg, maar meten is weten!

De New York Times maakte een afstandstabel soort van, voor de S&P 500 index: de beursindex van de Verenigde Staten die het betrouwbaarste beeld geeft van de ontwikkelingen op de aandelenmarkt. De tabel is een soort koffiedik kijken met terugwerkende krach(t), zeg maar. Op de diagonaal: het jaar dat u (fictief) zou zijn ingestapt. Op de horizontaal het jaar dat u zou zijn uitgestapt. Donkergroen betekent: minstens 10% winst. Donkerrood betekent dat uw beleggingen niet eens de inflatie bijhielden, verlies dus.

Conclusie: heel veel rode vlekken en veel minder groen. Beleggen is een riskante bezigheid. Slimmerikken die een patroon zien mogen het zeggen. Ongevraagde adviezen over wanneer in te stappen en te verkopen mogen ook extragratis in de comments. We spreken elkaar over 20 jaar weer. [via: WIK]

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Hindenburg Omen

‘Ik, James Randi, zal vandaag sterven’ (De Tijd)

Skeptisch illusionist James Randi stopte iedere ochtend een papiertje in zijn broekzak met bovenstaande tekst. Mocht hij onverhoopt onder een stadsbus komen dan zouden mensen hem postuum uitroepen tot helderziende profeet. Zo is het waarschijnlijk ook met een hoop (zelfbenoemde) beursanalisten die in deze onzekere tijden de kapitalistische Apocalyps voorspellen.

Afgelopen vrijdag was men op de internets in rep en roer over de Hindenburg Omen: een technische beursindicator die stelt dat de beurs in elkaar klapt als aan vijf specifieke indicatoren is voldaan. De Hindenburg Omen, die al eerder op 7 juli 2008 correct aangaf dat het mis zou gaan, zou nu voor aankomende september een crash voorzien. Van Nouriel Roubini wordt achteraf gezegd dat hij de kredietcrisis als een van de weinigen zag aankomen. Maar hoe verhoudt Roubini zich tot Randi en waartussen zweeft die Hindenburg Omen dan eigenlijk?

Voor wie later óók als helderziend beursmedium wil doorgaan staan de comments open voor uw accurate Doom & Gloom voorspellingen. Mocht het economische Armageddon straks aanvangen garandeert Sargasso dat de server minstens nog zes uur blijft draaien zodat u hier smalend uw gelijk kunt halen alvorens we allemaal wegzakken in prehistorisch isolement (lees: geen internet, geen geld en veel gedoe met weckpotten enzo).

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Stemadvies Studentenbond

[qvdd]

“D66 switcht elke keer van mening, de VVD is al langer voor dit leenstelsel en het CDA is voor behoud van de beurs. Juist de mensen waarvoor de PvdA zegt te staan, de gewone man en zijn talentvolle kinderen, zijn de dupe van het asociale leenstelsel. Dit is niets anders dan het in de schulden steken van toekomstige generaties.”

Dennis Wiersma, vice-voorzitter van de studentenbond LSVb, brengt een negatief stemadvies uit voor de PvdA. De bond is verontwaardigd over de steun die Cohen wil geven aan het leenstelsel dat de beurs moet vervangen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende