De weelderige en de weduwe

Een zeer persoonlijke column van Karin Spaink over het verlies van haar hartsvriendin en echtgenote. ‘De weelderige’ was mijn bijnaam voor haar: Chris was romig en royaal. Meer dan dertig jaar waren we hartsvriendinnen. Begin juli belde ze met belazerd nieuws. Ze had kanker, ongeneeslijk en onbehandelbaar, nog van het snelle soort ook. Binnen een kwartier was ik bij haar. We huilden uit, maakten lijstjes van wat ze nog wilde doen, wie er gebeld moesten worden en wat ze moest regelen. Anderhalve dag later besloten we te trouwen. Deels omdat Chris vreselijk graag wilde dat er de komende maanden iemand naast haar zou staan die nooit meer weg ging, deels omdat echtgenoten wettelijk nu eenmaal meer mogen dan hartsvriendinnen, meer dan broers en zussen. En deels trouwden we omdat we het slechte nieuws zo in een groots afscheidsfeest konden verpakken, en haar vrienden de gelegenheid konden bieden haar nog eenmaal in optima forma te zien. En we trouwden omdat dames onderling dat tegenwoordig eindelijk mochten, en wij nu mooi gebruik konden maken van dat recht. We noemden het ‘tegendraads trouwen’.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Paus keurt navulbare Senseo-pads goed

Lief kopje koffie (Foto: Flickr/hellojenuine.)

Paus Benedictus XVI heeft gisteren op de internationale huishoudbeurs in Milaan zijn zegen uitgesproken over het gebruik van navulbare Senseo-koffiepads. Met navulbare pads, bekend onder de handelsnaam ‘Coffeeduck’, kunnen eigenaars van een Senseo-apparaat tot 9 cent per kopje koffie besparen. De fabrikant van de pads heeft verheugd gereageerd.

De paus prees in Milaan de financiële en ecologische voordelen van de navulbare pad, maar hij vroeg ook om terughoudendheid. “De navulbare pad is een uitkomst in deze moeilijke tijden, maar we mogen nooit vergeten dat een gewone Senseo-pad ook zijn voordelen heeft. Bijvoorbeeld wanneer je weinig tijd tot je beschikking hebt,” aldus de kerkelijk leider. Volgens Benedictus kost het gebruik van de Coffeeduck tenminste 20 seconden extra per kopje koffie.

Onder katholieken was al enige tijd gemor te horen over de halsstarrige houding van het Vaticaan inzake de Coffeeduck. Niet alleen vormden de kosten van de reguliere pads een bron van frustratie, ook kwamen veel gelovigen in verlegenheid wanneer hen door niet-katholieken koffie uit een navulbare pad werd aangeboden. Aan dit soort ongemakkelijke situaties is nu gelukkig een einde gekomen.

Het Vaticaan lijkt bezig met een inhaalslag. Eerder deze maand werden het gebruik van spaarlampen en autonavigatiesystemen al goedgekeurd. Ook klapschaatsen ontvingen de pauselijke zegen, zij het alleen voor professioneel gebruik. De paus heeft toegezegd nog in 2011 een uitspraak te doen over internetbankieren, digitale videorecorders, gedoogregeringen, sojavlees en swaffelen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het kroontje op de democratie

Een zonnig citaatje: “The feeling that democracy is not yet the right form of freedom is fairly common and is increasingly widespread…. How free are elections? … Is there not an oligarchy of those who decide what is modern and progressive, what an enlightened individual should think? … And what of the decision-making process in the bodies of democratic representation? … Who could doubt the power of interest groups, whose dirty hands are increasingly visible? And is the system of a majority and a minority really a system of freedom in the first place?
De Rat van Vaticaanstad heeft zich, toen nog kardinaal zijnde, van zijn openste kant laten zien. In een 14-pagina’s tellend pamflet, verschenen in ’95, trekt ie van leer tegen, jawel: de democratie.

Ze lijken meer en meer op hun plaats te vallen, de stukjes van de puzzel. De krachten die achter een pausverkiezing staan kiezen niet toevallig iemand. Ze houden rekening met een momentum in de wereld, met de koers die een wereld vaart, en hoe ze vermoeden dat de kerk daar kan op inspelen – lees parasiteren. Dat is niet heel bijzonder, elk ideologisch bolwerk probeert dat te doen.
Het lijkt er sterk op dat de ultraconservatieve kant van de kerk met haar Ratzinger een waar prijsbeest heeft binnengehaald als het op ‘hoe maak ik van de wereld een betere plek’ aankomt. Niet enkel heeft hij een antidemocratisch stuk geschreven (in ’95! wanneer de vreugde vanwege het instorten van het Stoute Boze Rusland nog volop voelbaar was), hij deed het in een extreem rechts Oostenrijks blad Aula dat nog een paar jaar ervoor de Holocaust vrolijk had geminimaliseerd.
Ook hun jubelrede toen de Rat het kroontje opkreeg, doet het hart sneller slaan: “Hail to your arrival, protector of the devout. As a Hitler Youth and a member of the anti-aircraft corps, he protected his people against the Anglo-American bomb holocaust! Is the Holy Father now fighting with determination against the baby holocaust?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Gaudí-kerk eindelijk ingewijd

[qvdd]

Ik ben blij dat ik deze wonderlijke tempel zal kunnen inwijden.

Paus Benedictus XVI zal morgen, na 128 jaar bouwnijverheid de Sagrada Familia inwijden. De kathedraal in Barcelona is een belangrijk voorbeeld van de stijl van Antoni Gaudí. Af is de kerk nog niet trouwens, dat wordt pas in 2026 verwacht. Plannen was kennelijk niet Gaudí’s sterkste kant, want aanvankelijk schatte hij in dat met een jaar of tien stevig doorbouwen de boel af zou zijn.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Kerst | Bene, dicky, vabene.

homosexual relationships: a destruction of God’s work.

Stel: er bestaat een god. En er bestaat een hel en satan. Waar anders dan op de troon van hij die god op aarde vertegenwoordigt zou jij willen zitten als satan?
Het feit an sich dat dat gelukt is moge dan weer tot ieders opluchting aantonen dat er geen god is want die zou dat niet toelaten.
En verder moet die oplichter z’n zwavelbek houwen over mensen en hun lichaam, hun troost en hun liefde, hun menselijkheid en hun hoop.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.