‘Laat de rijkste 1% tachtig procent belasting betalen’
, door
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 28-02-2022
KSTn | Verkeersboetes 20% hoger
, door
De verkeersboetes gaan met 15% omhoog. Oh nee, met 20%. Oh nee, wacht, soms met meer dan 75%. Volgt u het nog?
Stapje voor stapje dan. Officieel gaan de boetes met maar 15% omhoog volgens de minister. Maar daar komt natuurlijk nog wat inflatiecorrectie bij (2 jaar). Dus feitelijk gaat het dan met minimaal 20% omhoog. Echter, terloops worden ook nog een aantal boetes wat extra verhoogd in het kader van “verkeersveiligheid”. Zo ga je straks in een 30km/h gebied niet 132 euro boete betalen voor 20 km te hard, maar 232 euro! Dat is dus plus 75%
Om het nog wat tastbaarder te maken, als u straks ’s avonds laat voor mijn huis langs, tegen het verkeer in 20 km/h te hard rijdt met kapot achterlicht, betaalt u straks geen 302 euro meer maar 437 euro. Plus 45% dus.
Zegt u het maar, is dit voor de verkeersveiligheid of is dit een manier om de inkomsten van het Rijk op niveau te houden?
Er moet immers een miljard euro verdiend worden volgend jaar. En kennelijk overtreden we de verkeersregels te weinig om dit zomaar te halen.
Het debat ging overigens vooral over het flitsen op 130km/h wegen, met alcohol rijden en scooters. En kennelijk zien de meeste partijen het verhogen van de bedragen als “keihard” straffen zoals dat tegenwoordig heet. Want tja, iemand die in een 30km/h gebied 30km/h te hard rijdt opsluiten wegens poging tot doodslag (want dat is het feitelijk) kost natuurlijk alleen maar geld. Dat is dus niet keihard straffen maar financieel onverantwoord beleid voeren.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 06-11-2022
KSTn | De nieuwe prijs van autorijden
, door
Soms kom je wat kamerstukken tegen in de dagelijkse stapel waarbij je moet constateren dat je stomweg de kwaliteiten niet in huis hebt om het aan een breder publiek uit te leggen. Zo ook met de voorgestelde wijzigingen op de belasting op auto’s.
Laat ik het toch proberen samen te vatten als volgt. Ergens lag er al een stapel wensen met betrekking tot de belasting op auto’s omdat er nu eenmaal een kabinet is dat bestaat uit partijen die tijdens de verkiezingen riepen dat de auto geen melkkoe mocht zijn. En ergens anders ligt nog een uitspraak van een rechter over btw heffen over het privégebruik van auto’s wat misschien eventueel mogelijk niet zou kunnen. En dat gooi je op één hoop en je mengt het met wat groene ingrediënten en ziedaar, een wetswijziging waar niemand meer wat van snapt. Zelfs de Raad van State is het spoor bijster.
Toch zal ik er een paar puntjes uit halen waarvan ik denk dat ik begrijp wat ze zouden kunnen bedoelen.
Eerst even over de groene component. Ook in dit voorstel blijft men werken met lagere bijtelling voor lease-auto’s die weinig CO2 produceren. En die normen stellen ze zelfs jaarlijks naar beneden bij. Dus de stimulans voor de industrie blijft er in zitten om steeds schonere en zuinigere auto’s te maken.
En wat bleek tijdens een eerste debat over dit onderwerp vlak voor de zomer? De PVV is voor. Zolang je het beestje maar niet bij zijn naam noemt.
“Het zal bekend zijn dat mijn fractie niet veel op heeft met fiscale maatregelen die gebruikt worden voor een klimaatvriendelijke sturing van de maatschappij. «Klimaatvriendelijke sturing» wil ik hierbij vooral letterlijk zien; dat gaat dus ook op voor auto’s. Als het antwoord op mijn vraag ja is, kunnen de contouren van het plan op instemming rekenen van mijn fractie.”
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Bezuiniging op kinderopvang blijft zonder grote gevolgen
, door
Deze bijdrage van Egbert Jongen is overgenomen van Me Judice.
De Tweede Kamer debatteert donderdag over het kabinetsplan om flink te bezuinigen op de kinderopvangtoeslag. De door critici voorspelde negatieve effecten van de bezuiniging worden zwaar overdreven, stelt Egbert Jongen, onderzoeker bij het Centraal Planbureau op het terrein van arbeidsmarkt en kindregelingen. De beslissing wel of niet te werken en hoeveel uur te werken wordt maar beperkt beinvloed door de subsidie voor kinderopvang. Personeel van kinderopvang heeft weinig te vrezen: de groei van de formele kinderopvang staat voor een belangrijk deel los van de hoogte van de subsidie. En of kinderen beter of slechter af zijn in de formele kinderopvang is niet goed te zeggen.
Kritiek op bezuinigingsplannen
Minister Kamp heeft onlangs de kabinetsplannen bekend gemaakt voor de kindregelingen. Daarbij is een aanzienlijke bezuiniging op de kinderopvangtoeslag voorzien. Dit heeft de nodige aandacht gekregen in de media en ook op dit forum (Sent en Schippers, 2011). De plannen zijn niet overal enthousiast ontvangen. Aanstaande donderdag debatteert de Tweede Kamer over de plannen. Een goed moment voor een kort overzicht van wat we van de plannen kunnen verwachten. Wat betekenen de plannen voor de arbeidsparticipatie van jonge ouders? Moeten medewerkers in de formele kinderopvang vrezen voor hun baan? Worden de kinderen de dupe? En, tot slot, wat betekenen de plannen voor de administratieve lastendruk?
Géén massale uittocht jonge ouders
Het effect van kinderopvangsubsidies op de arbeidsparticipatie van jonge ouders is beperkt. Ondanks de forse verlaging van de ouderbijdrage in de jaren 2005-2007 is de arbeidsparticipatie van vrouwen in de leeftijd van 20 tot 50 jaar met een kind tot 12 jaar niet uitzonderlijk gegroeid ten opzichte van vrouwen 20 tot 50 jaar zonder een kind tot 12 jaar (Jongen, 2010). Dit geldt zowel voor de participatie in personen als het aantal uren per werkende. Soortgelijke studies in het buitenland vinden doorgaans ook kleine participatie-effecten van wijzigingen in de subsidie voor kinderopvang. Verder blijken in enquêtes de kosten van kinderopvang maar een beperkte rol te spelen bij de participatiebeslissing van jonge ouders (Portegijs e.a., 2006). Ten slotte geeft een simulatieanalyse van het Centraal Planbureau eveneens aan dat er slechts kleine participatie-effecten zijn. (noot 1)
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De belastingbetaler als mythische held
, door
(Via) This post from Richard Seymour is something I have been thinking about for a while regarding the importance of language as issue-framing:
“The point is how “the taxpayer” is invoked here as a relevant political category. You’ll notice that, implicit in this is a suggestion that there are people who aren’t taxpayers. But public sector workers pay taxes, not only on their income but on consumption. In fact, there is no one who doesn’t pay taxes. The unemployed pay tax. Children pay tax. Prisoners pay tax. Even the homeless pay tax. To speak of “the taxpayer” is in this sense meaningless, since it includes everyone. And self-evidently, not everyone shares the political attitudes expressed by “the taxpayer” above. The question of what “the taxpayer” is willing to pay for is a political question, depending on who the taxpayer is, and what other social categories and classes s/he identifies as. But implicit in this is the idea that the taxpayer is supporting a public sector which is purely parasitic. Public sector workers are “subsidised” by “the taxpayer”; as if, in addition to not paying taxes, they add no value to the economy. “The taxpayer” is thus, by definition, always over-taxed (even if there are quite a few who are under-taxed). The subject-position expressed in this figure of “the taxpayer” is that of a lower middle class trader, shopkeeper or white van man, anxious to hold on to his wad and not pay for anything he isn’t getting.”
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
