Spotlight: The Madd

Op vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken (bijna) elke week een spraakmakende muzikant. Sinds een aantal jaren heeft Den Haag een grootscheeps popfestival: ?Den Haag Beatstad.? Toch wat merkwaardig, want wat je ook van Di-rect, Anouk of Kane kan zeggen: beat maken ze niet. Nee, voor echte beat moet je tegenwoordig naar Rotterdam. Zoals verlopen havenstad Liverpool ooit de Beatles voortbracht, komt uit Rotjeknor het vierkoppig combo The Madd. Het kwartet speelt korte, aanstekelijke liedjes met een duidelijke couplet-refrein structuur en doet z'n uiterste best deze met fluitsolo?s, handclap en koortjes van een vintage sixties-geluid te voorzien. Zelfs orgeltjes, melodieuze samenzang, haar in een scheiding en het aantrekken van een pak worden niet geschuwd. Het prettige is dat het ook resulteert in uitermate fijne liedjes, zoals onderstaande clip van Her Big Man, overigens geregisseerd door Erik ?Spinvis? de Jong, bewijst.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | Ik las het nieuws vandaag (op de muziek van)

Liedjes over het nieuws zijn er genoeg. In lijstjes als 75+ Best Songs About News, Songs about Journalism en Songs about the media. Zou er ook eentje bij zitten die passend is bij het nieuws van vandaag?

Al snel vond ik wat ‘goud van oud’. Het ‘Trouble every Day’ van Frank Zappa bijvoorbeeld. Naar het nieuws op tv kijken, beroerd worden van de ellende die voorbij komt en dan je moedeloos afvragen of daar ooit een eind aan komt. Een song uit 1966 met een scène die zich vandaag nog in menig huiskamer afspeelt.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | A Day in the Life

De Analogues was een Beatle-Tribute band die tot een week geleden klassieke Beatle-platen live ten gehoor bracht.

Afgelopen zaterdag stonden ze voor het laatst in de Ziggo Dome. Het eind van een tijdperk. Of wordt het een nieuw begin?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Gary Clark Jr, Joe Walsh & Dave Grohl

Een verzoekje, dus ik kan er zelf weinig over vertellen. Meneer Grohl die ken ik nog wel, maar de andere heren liggen buiten mijn muzikale algemene ontwikkeling. “While my guitar gently weeps” doet dat eigenlijk ook, al heb ik de naam van het bandje dat het origineel speelde (The Beatles) wel eens horen vallen. Best mooi, en spelen en zingen kunnen deze mensen wel.

Boekenweek! | Beatles

Het laatste item in onze serie over de Boekenweek kan niet anders zijn dan een Closing Time. De Beatles dus, met een prachtig nummer dat in 1966 nummer één was in diverse hitparades. En terecht.

[In de Boekenweek publiceerde Sargasso recensies van meesterwerken die uw boekhandel niet op voorraad heeft maar wel op voorraad zou moeten hebben. Gemist? Hier vind je ze terug]