A rare photo, released by the White House, shows Barack Obama fielding calls from a tent in Brazil, to keep up with events in Libya. The tent is a mobile secure area known as a Sensitive Compartmented Information Facility, designed to allow officials to have top secret discussions on the move. They are one of the safest places in the world to have a conversation. Designed to withstand eavesdropping, phone tapping and computer hacking, Sensitive Compartmented Information Facilities are protected areas where classified conversations can be held. They can be permanent enclosures within a building, or mobile areas set up when a world leader is on the move, to allow them to view sensitive documents or have secret conversations without any outsiders listening or hacking in. Meer bij The Presurfer.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
[qvdd]
For a President who insists that we must “Look Forward, Not Backward” — when it comes to investigating war crimes by high-level Bush officials — this anti-whistleblower assault reflects not only an obsession on preserving and bolstering the National Security State’s secrecy regime, but also an intense fixation on the past. And increasingly extremist weapons — now including trolling through reporters’ banking and phone records — are being wielded to achieve it.
Glenn Greenwald: The DOJ’s creeping war on whistle-blowers
Tijdens zijn campagne beloofde Obama wat te doen voor de bescherming van klokkenluiders. Plechtige woorden zelfs:
Protect Whistleblowers: Often the best source of information about waste, fraud, and abuse in government is an existing government employee committed to public integrity and willing to speak out. Such acts of courage and patriotism, which can sometimes save lives and often save taxpayer dollars, should be encouraged rather than stifled. We need to empower federal employees as watchdogs of wrongdoing and partners in performance. Barack Obama will strengthen whistleblower laws to protect federal workers who expose waste, fraud, and abuse of authority in government. Obama will ensure that federal agencies expedite the process for reviewing whistleblower claims and whistleblowers have full access to courts and due process.
In Amerika heeft men een nieuw argument om Obama af te breken: hij is net Carter bij het grijpen van kansen. Carter miste de kans om de Shah te steunen en dat leidde tot het Khomeiny-bewind en de weinig vrolijke opvolgers van hem in Iran. Obama is beleefd over Egypte en dat zou wel eens kunnen leiden tot een Islamitisch regime, in plaats van Mubarak, zo luidt de kritiek.
In Nederland reageert men al even behoedzaam: tenslotte is het Egyptische volk zelf aan zet als het gaat om een regeringsvorm. Wel wordt inmiddels wat genuanceerder gekeken naar de verdiensten van Mubarak, die een vredesakkoord met Israel heeft en de Moslimbroederschap als een illegale oppositie uit de buurt van de macht heeft gehouden. Voor het evenwicht in de regio is dat niet zonder betekenis.
Het is wel grappig: de vergelijking met Carter, one-term president, is verwoestend bedoeld, maar is daar reden voor? Carter heeft de ontwikkeling in Iran op zijn beloop gelaten en veel last gehad van de gijzeling van de Amerikaanse ambassade. Toen hij daar zijn eerste en enige militaire avontuurtje tegen begon, vlogen de helicopters tegen elkaar op in de woestijn en flopte de missie. Overigens was Iran al van plan de gijzelaars vrij te laten, maar die afloop werd wat vertraagd om de Amerikaanse presidentsverkiezingen te beinvloeden, hetgeen ook gebeurde. Niet Amerika zorgde voor een politieke verandering in Iran, maar Iran zorgde voor een machtswisseling in Amerika!
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Afgelopen week heeft de President zijn jaarlijkse State of the Union speech gehouden. Hoe staat het land erbij? Obama is een goede spreker en het is altijd plezierig om naar hem te luisteren want als deze president een ding kan dan is het wel speechen. Meer Amerikanen zijn positief gaan denken over hun president dankzij de State of the Union. Het is dan ook meer peptalk dan dat het gaat over de ’toestand in het land’.
Half a century ago, when the Soviets beat us into space with the launch of a satellite called Sputnik, we had no idea how we would beat them to the moon. The science wasn’t even there yet. NASA didn’t exist. But after investing in better research and education, we didn’t just surpass the Soviets; we unleashed a wave of innovation that created new industries and millions of new jobs.
This is our generation’s Sputnik moment.
Natuurlijk zijn er ook altijd mensen die alleen maar weerzin voelen en geen Commander in Chief zien maar een Idiot in Chief. Maar oordeel zelf.
In het begin zegt de President waar het om gaat:
At stake right now is not who wins the next election – after all, we just had an election. At stake is whether new jobs and industries take root in this country, or somewhere else.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
“Poll the early primary states and the former Arkansas governor is winning. Match up any of the 2012 contenders with President Barack Obama and Huckabee usually runs the strongest.”
(Politico)
Het is een tikkeltje verrassend, maar de laatste Gallup poll is duidelijk. Mike Huckabee verslaat alle mogelijke vooraanstaande Republikeinse kandidaten. Sarah Palin lijkt op haar retour. En Mitt Romney staat op nummer twee, een getal dat waarschijnlijk tot in de eeuwigheid bij hem hoort. De Republikeinse kiezers vinden Huckabee ook het aardigst. De Republikeinse kandidaten lijken een beetje te aarzelen dit jaar: vier jaar geleden had ene Barack Obama al op 10 februari officieel verklaard dat hij een gooi ging doen naar het presidentschap, wat iedereen best moedig vond van die sympathieke, knappe maar vooral zwarte vent (die het toch nooit zou worden). Huckabee schijnt nu twee problemen te hebben: de pundits zien hem niet zo zitten (maar het zijn de kiezers en niet de pundits die beslissen) en hij schijnt moeite te hebben om financiering op te halen – geld zal met deze cijfers geen probleem meer zijn.
“I actually like it, in the sense that — you got kids? Kids always act up the most before they go to sleep. And when I see the Tea Party and all this stuff, it actually feels like racism’s almost over. Because this is the last — this is the act up before the sleep. They’re going crazy. They’re insane. You want to get rid of them — and the next thing you know, they’re fucking knocked out. And that’s what’s going on in the country right now.”
(Chris Rock in de Amerikaanse Esquire)
“But his argument is that partnerships with dictatorships are unsustainable – that people cannot permanently be repressed, that they will push for freedom the moment they sense weakness in their tyrannical leaderships. ”
(David Horovitz over Natan Sharansky in The Jerusalem Post)
Columnist Tom Friedman van The New York Times loopt er al dagen op te hameren dat het roer om moet in Israël. Zo werden ze er in het Witte Huis doodziek van, suggereert Friedman (die altijd goede contacten heeft), om drie weken lang platgebeld te worden door de Israëlische regering met de mededeling dat Israël de enige stabiele en democratische regering in de regio heeft en dat dit de reden moest zijn om een dictator te steunen die wanhopig probeerde een volk te onderdrukken dat, eh, democratie wil. Totdat Barack Obama niet meer naar zijn adviseurs luisterde maar zijn eigen gevoel begon te volgen.
[qvdd]
Tegen het Egyptische volk is gezegd dat er een overdracht van de wettelijke macht is geweest, maar het is nog niet duidelijk of die overdracht direct, zinvol of voldoende is.
Barack Obama bemoeit zich nog steeds een beetje met Egypte, maar doet niet echt een uitspraak over Mubarak. Waarschijnlijk was het aanblijven van Mubarak voor de VS net zo’n verrassing als voor de rest van de wereld.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.