Elsevier, 3 november 2007 Newsweek, 9 november 2007 De Pakistaanse president Pervez Musharraf heeft zaterdag de noodtoestand afgekondigd in zijn land. Ook is de grondwet uit 1973 formeel buiten werking gesteld. Reden is de acute dreiging van militante moslims die verwant zijn met de terreurorganisatie Al-Qa'ida. Pakistani lawyers, human-rights activists and opposition-party members can scarcely ignore the irony of their situation: while thousands of them are being beaten and locked up under President Pervez Musharraf's newly declared state of emergency, his government has just let more than two dozen militant Islamists out of jail. Zou Musharraf die Taliban soms vrij laten om er zeker van te zijn dat de VS de komende jaren hem nog moeten steunen in de zijn "strijd" tegen het terrorisme? Eerder hier
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
President Pervez Musharraf lijkt terrein te verliezen, nadat hij afgelopen weekend de noodtoestand heeft uitgeroepen. Dat deed hij omdat het Pakistaanse Hooggerechtshof zaterdag uitspraak zou doen over de legitimiteit van zijn deelname aan de verkiezingen voor het presidentsschap terwijl hij tegelijk legerleider is. Hij had redenen om bang te zijn voor die uitspraak: beide petten tegelijk dragen is ongrondwettelijk. Leden van het Hoogerechtshof zijn intussen vervangen.
De VS weten het nu even niet. De Democraten ijveren er voor om Pakistan te korten op steun voor haar defensieapparaat. Maar tot nog toe blijft het bij nerveuze diplomatieke druk om het uniform uit te trekken en de verkiezingen toch vooral door te laten gaan. Zorgen genoeg intussen voor de regering-Bush: de acties van Musharraf betekenen meer werk voor politie en leger, en minder aandacht voor de tribal areas in het westen van Pakistan waar de Taliban al lange tijd invloed winnen: al met al niet best voor de war on terror.
In plaats van het meteen met Musharraf op een akkoordje te gooien, heeft Benazir Bhutto (PPP, Pakistan Peoples Party) haar aanhangers de straat op gestuurd. Bhutto wil voorkomen dat Musharraf de verkiezingen, gepland voor 15 januari, opschort en is bezig de druk op de generaal op te voeren om haar onderhandelingspositie te versterken. Vrijdag is een grotere demo gepland. In de New York Times schreef Bhutto een opiniestuk om Bush ertoe te bewegen zijn steun aan Musharraf op te geven. Ook de eerst met Bhutto gebrouilleerde voormalige president Nawaz Sharif (die afgelopen september een poging deed terug te keren in Pakistan maar oververrichterzake moest terugkeren) riep de VS op om haar steun aan Musharraf in te trekken en zet nu ook zijn kaarten op Bhutto. Het lijkt erop dat beiden -Bhutto en Sharif- de positie van Musharraf beoorelen als verzwakt.
“The United States did not put all its chips on Musharraf,” Condoleezza Rice said (AP).
De Verenigde Staten heroverwegen hun miljardensteun aan Pakistan nu president Musharraf het omstreden besluit om de noodtoestand af te kondigen heeft genomen. Sinds 2001 hebben de VS bijna 7 miljard euro overgemaakt aan hun bondgenoot in de War On Terror. Critici beweren dat Washington geen alternatieve strategie heeft nu de president wel al te dictatoriaal te keer gaat. “This administration has a Musharraf policy, not a Pakistani policy. It’s tied to Musharraf. … Its hands are pretty well tied right now” said Biden, a 2008 presidential candidate (AP).
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Deze week de Vrij Nederland special over Darfur doorgebladerd. Fraaie foto’s, dat wel. Aan de tekst ben ik niet toegekomen want ik zocht, ditmaal tevergeefs, of het weekblad opnieuw was gesponsord. (*) Zouden ze hun leven op de Raamgracht hebben verbeterend? Nee, hoor. Vrij Nederland was gewoon ‘vergeten’ geldschieter Buitenlandse Zaken te noemen. De artikelen Darfur konden dankzij de royale steun van 25.000 euro (een bron spreekt zelfs van 38.000 euro) staatsteun worden gerealiseerd.
Hoofdredacteur Emile Fallaux noemt desalniettemin Vrij Nederland ‘een onafhankelijk medium en dat zal ook altijd zo blijven.’
Ik geloof er niks van. Het blad is het zoveelste bewijs dat de Nederlandse media in de uitverkoop liggen. NRC handelsblad, waar ik de quote over Fallaux uit heb gehaald, is op zijn beurt gesponsord door het Ministerie van Oorlog. Embed-slet Grunberg kreeg afgelopen donderdag een pagina om in een slap verhaal iets over de verlenging van de Uruzgan-missie te schrijven. Waar haalt-ie ‘t lef vandaan. Hij had geen Afghaan gesproken!
Ook NRC Handelsblad had iets vergeten. Namelijk het bedrag wat de krant bespaart door Defensie te laten betalen voor zijn reis & verblijf. Sponsering in natura. De reactie van de krant kan ik zelf wel bedenken. NRC Handelsblad is ‘een onafhankelijk medium en dat zal ook altijd zo blijven.’ Dat de artikelen gestuurd uit Uruzgan de censor passeren, wordt er tegenwoordig niet eens meer bijgeschreven. Serieus ben ik van plan mijn abonnement op te zeggen. Het is namelijk puur lezersbedrog.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Voor de complotheoretici: de Amerikaanse filmregisseur Quentin Tarantino heeft van de CIA de opdracht gekregen om de protesten in Pakistan te regisseren. Voor de rest: Thousands of lawyers massed at courthouses in Pakistan’s big cities yesterday, chanting for Musharraf to resign (NewsDay).
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.